บำเรอรักคุณหมอ นิยาย บท 6

เจ๊โรสไม่อยากเชื่อว่ามุขลินจะยอมเอาอนาคตของตัวเองแลกกับการมีชีวิตอยู่ของมารดา แต่หล่อนก็พอจะรู้ว่าหญิงสาวมีความกตัญญูเป็นที่หนึ่ง น่าเสียดายที่วันนี้เธอจะต้องได้รับการตอบแทนที่แสนจะขมขื่น ถ้าหากวันนี้หญิงสาวยอมขายเรือนร่างให้ชายอื่น ที่ไม่ได้มีใจให้เลยสักนิด

"แน่ใจแล้วใช่ไหมว่าจะทำมันคือชีวิตทั้งชีวิตเลยนะ"

"ค่ะเจ๊!" มุขลินตอบอย่างไม่ลังเล หากมันจะทำให้มารดาของเธอมีชีวิตอยู่ต่อบนโลกใบนี้ เธอก็ยินดีที่จะทำ แม้จะต้องแลกมันมาด้วยชีวิตก็ตาม

"ความจริงแล้วเจ๊ก็ไม่อยากให้มุขลินทำงานนี้เลย" ถึงแม้ว่าเจ๊โรสจะรู้ดีว่านายแพทย์หนุ่มต้องการหญิงสาวมากเพียงใด เธอก็ไม่อยากให้เด็กดีอย่างมุขลินต้องมีมลทินติดตัวไปจนตาย หากว่าหมอภาคินรัก หรือชอบเธอด้วยใจจริงมันก็ดีไป แต่หากว่าเขาเห็นเธอเหมือนดังกับผู้หญิงทั่วไป แค่วันไนท์สแตนด์ทุกอย่างก็คงจบลงแบบไม่สวยแน่

"มันจำเป็นค่ะเจ๊ ชีวิตแม่สำคัญกว่าสิ่งอื่นใดในเวลานี้ เจ๊โรสช่วยลินด้วยนะคะ" หญิงสาวพูดอ้อนวอนขอความช่วยเหลืออย่างคนที่สิ้นไร้หนทาง ที่เจ๊โรสนั้นไม่อยากช่วยเลยสักนิด เพราะสิ่งที่กำลังจะช่วยนั้นอาจนำพาไปซึ่งความหายนะมาสู่ชีวิตของมุขลิน แต่เมื่อมันจำเป็นเธอก็ต้องช่วย เพราะไม่อย่างนั้นมุขลินอาจจะหนีเตลิดไปหาแขกเอง คนที่จะเดือดร้อนมากที่สุดก็คือตัวของเจ๊โรส เพราะหมอภาคินเล่นงานยับแน่

"รออยู่นี่แป๊บหนึ่งนะ!” เจ๊โรสะกดโทรศัพท์แล้วเดินออกไปคุยด้านนอก ปลายสายของเธอคงไม่ต้องเดาว่าเป็นใคร เพราะคนของใจเจ้านายหนุ่มนั้นกำลังจะยอมจำนน

มุขลินนั่งแท็กซี่ตรงไปตามนามบัตรที่เจ๊โรสให้มา พร้อมกับคีย์การ์ดของห้องครั้งแรก กับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นในชีวิตของเธอ ยิ่งรถแท็กซี่แล่นเข้ามาใกล้คอนโดนั่นเท่าไหร่ ใจของมุขลินก็เต้นแรงขึ้นเท่านั้น มุขลินลงจากรถแท็กซี่แหงนมองขึ้นไปยังคอนโดหรู ผู้ชายที่ซื้อเขาคงมีฐานะดีมาก ถึงขั้นมหาเศรษฐีเลยทีเดียว ถึงมีเงินซื้อคอนโดหรูใจกลางเมืองแบบนี้ได้ ชาตินี้ทั้งชาติมุขลินคงไม่มีปัญญาที่จะได้มาเหยียบที่แบบนี้ หากชีวิตไม่ผกผัน ทำให้หันมาทำในสิ่งที่ใจไม่ปรารถนา เธอคงทำได้แค่แหงนมองตึกสูงนี้เหมือนดังหมาเห่าเรือบิน

แต่เวลานี้มุขลินกำลังจะได้เข้าไปด้านใน พร้อมกับเรือนกายพร้อมจะบำเรอเจ้าของห้องหรู ด้านในคอนโด มุขลินใช้นามบัตร และคีย์การ์ดในการผ่านผู้รักษาความปลอดภัย และพนักงานเฝ้าอยู่หน้าเคาน์เตอร์ ซึ่งทุกอย่างหมอหนุ่มได้เตรียมการเอาไว้หมดแล้ว ทุกคนรู้ดีว่าเธอจะมา มุขลินกดลิฟต์ขึ้นไปยังชั้นที่เจ๊โรสได้บอกเอาไว้

ในขณะที่อยู่ในลิฟต์ หัวใจของมุขลินเริ่มเต้นโครมคราม ราวกับตึกกำลังจะถล่ม ผู้ชายคนนั้นหน้าตาจะเป็นอย่างไร การที่เธอต้องเสียเวอร์จิ้นนี้ให้กับเขาไป ผู้ชายคนนั้นเขาจะดีใจไหม ซึ่งเขาจะได้เป็นคนแรกของเธอ ประตูลิฟต์เปิดกว้างออก มุขลินเดินตรงไปยังห้องที่เจ๊โรสแจ้งเอาไว้

เธอใช้คีย์การ์ดเปิดประตูเข้าไป แล้วต้องตกใจกับชายตรงหน้า เขาหล่อยังกับเทพบุตรในนิยาย อย่างน้อยครั้งแรกของเธอ มันก็พอจะทำให้หัวใจดวงน้อยนี้ กระชุ่มกระชวยได้บ้าง เพราะรูปลักษณ์หน้าตาของหนุ่มดูดี มันคงจะทำให้ใจของเธอรู้สึกดีขึ้นมาบ้าง สักสิบเปอร์เซ็นต์ก็ยังดี และที่สำคัญมุขลินจำได้ เขาคือผู้ชายที่เคยช่วยเธอให้พ้นจากพวกเสี่ยหัวงู

"เธอชื่ออะไร" หมอหนุ่มแกล้งถามออกไป ทั้งที่รู้อยู่แก่ใจว่าเธอชื่ออะไรเป็นใครมาจากไหน

"สวัสดีค่ะ ฉันชื่อมุขลิน" "โอเคฉันจะไม่อ้อมค้อม นี่คือสัญญาเซ็นลงไปซะ พร้อมกับเงินสิบล้าน หนึ่งปีกับการบำเรอฉัน เธอห้ามยุ่งกับชายไหนเด็ดขาด ถ้าเธอทำได้ก็เซ็นสัญญานั่นให้เรียบร้อย"

“ฮ๋า!! สิบล้านเลยเหรอ” มุขลินตกใจจนอ้าปากค้าง เธอไม่ได้ตกใจเพราะสัญญา แต่ตกใจเพราะเงินสิบล้านนั่นต่างหาก ทำไมค่าตัวของเธอถึงได้แพงลิ่วขนาดนั้น แต่มันก็ดีไม่ใช่เหรอ เงินนั่นจะทำให้มารดาของเธอหายดี แถมชีวิตก็ไม่ต้องดิ้นรนอีก มุขลินไม่รีรอหยิบปากกามาเซ็นลงไปทันที โดยไม่ได้อ่านรายละเอียดใดๆ ทั้งสิ้น

"จะไม่อ่านมันหน่อยเหรอ" "ฉันเซ็นเสร็จแล้ว จะให้ทำอะไรต่อ" มุขลินพูดขณะที่ยืนอยู่ต่อหน้าชายหนุ่ม หมอภาคินนั่งอยู่ที่โซฟาอย่างใจเย็น ความจริงวันนี้เขาต้องเข้าเวร แต่เพื่อแลกกับเธอแล้วเขายอมเปลี่ยนเวรกับเพื่อน เพื่อมาเช็กคุณภาพของสินค้า ที่พึ่งได้มาหมาดๆ อยู่ตรงหน้านี้

"ฉันต้องการเช็กสินค้า! "