บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 140

แต่หากนางขาดทุนมากเกินไป นางจะไม่เข้าร่วม การขายเกลือต้องใช้กำลังคนจำนวนมาก

เมื่อเร็ว ๆ นี้เพิ่งได้สบู่มา และจะพยายามอย่างเต็มที่ที่จะขายในเมืองจิ่วซาน โดยมุ่งมั่นที่จะเป็นตัวแทนของเมือง!

ตระกูลหูขาดแคลนกำลังคน หากขาดทุนจากการขายเกลือมากเกินไป ก็ไม่คุ้มที่จะรับสมัครคน

“หลานสาวเมิ่งอิ๋งกล้าหาญยิ่งนัก!”

โจวฉางฟู่กำหมัดแน่น และหัวเราะเบา ๆ “ลุงผู้นี้ยอมรับในความกล้าหาญ เช่นนั้นข้าจะเพิ่มอีกหนึ่งอีแปะ!”

ถึงปีหน้าจะขาดทุน แต่ก็ยังต้องได้ใบอนุญาตค้าเกลือ เพื่อหาลู่ทางพิเศษให้กับครอบครัว!

“ยี่สิบเอ็ดอีแปะแล้ว!”

“นายท่านโจวกล้าหาญมาก!”

“ขอแสดงความยินดีกับตระกูลโจว!”

พ่อค้ามากกว่าสิบคนปรบมือแสดงความยินดีกับเขา โดยเชื่อว่าตระกูลโจวได้รับใบอนุญาตค้าเกลือแล้ว

โจวฉางฟู่หัวเราะ และตอบแทนด้วยการเหลือบมองเล็กน้อย!

จู่เป๋าหม่าป๋อพูดทันที “หากไม่มีใครประมูลอีก ใบอนุญาตค้าเกลือจะตกเป็นของตระกูลโจว”

จากนั้นกัวฉางจึงพูด “ตระกูลหวังจ่ายยี่สิบสองอีแปะ!”

ในเมืองและหมู่บ้านต่าง ๆ ของเมืองฝู ไม่มีตระกูลใหญ่ชื่อหวัง โจวฉางฟู่ขมวดคิ้ว “ตระกูลหวังอยู่ที่ไหน?”

กัวฉางเงยหน้าขึ้นตอบ “ตำบลเป่ยผิง หมู่บ้านต้าหวัง!”

ฮะ!

ทุกคนเบิกตากว้าง

ทุกวันนี้ ชื่อเสียงของราชาแห่งตำบลเป่ยผิงกำลังแพร่กระจายไปทั่วเมือง!

พวกเขาเป็นกลุ่มคนเกเรและมือสังหาร แม้แต่กลุ่มโจรจากค่ายซานหู่ก็ถูกกวาดล้าง

โจวฉางฟู่ดูหมิ่นคนชนบทเหล่านี้ จึงพูดต่อ “ยี่สิบสี่อีแปะจากตระกูลโจว!”

แม้ว่าพวกเขาจะจ่ายเพิ่มหกอีแปะ แต่ตระกูลโจวก็ยังสามารถจ่ายได้

ตราบใดที่ได้รับใบอนุญาตค้าเกลือ และครอบครองธุรกิจนี้ จะสร้างรายได้คืนได้ไม่ช้าก็เร็ว