บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 192

ชายวัยกลางคนที่มีคนรับใช้แปดคน ยืนอยู่หน้าโรงเตี๊ยมด้วยสีหน้าดุร้าย มองหวังหยวนเหมือนหมาจิ้งจอกจ้องกินคน!

หวังหยวนขมวดคิ้วด้วยความสงสัย “เจ้าเป็นใคร?”

หูเมิ่งอิ๋งกล่าวว่า “เขาเป็นนายท่านรองของตระกูลหลิว หลิวจื้อผิง อาของหลิวเจี้ยนเย่!”

เมื่อได้ยินดังนั้น ต้าหู่และกัวเหลียงก็รีบไปยืนปกป้องหวังหยวนทางซ้ายและขวา หวังซื่อไห่ถอยกลับไปที่รถม้าเงียบ ๆ แล้วหยิบดาบราชวงศ์ถังสองเล่มออกมาให้พวกเขา

หวังหยวนโต้ตอบอย่างไม่สุภาพ “หากมีอะไรจะพูดก็พูดมาเร็ว ๆ หากจะพูดเหลวไหลก็ไปให้พ้น!”

“เจ้าเด็กสกุลหวัง เจ้าทำลายธุรกิจที่เป็นมรดกของตระกูลหลิว ที่ตกทอดมาถึงสามชั่วอายุคน ส่งพี่ชายคนโตของข้าเข้าคุก และฆ่าเจี้ยนเย่หลานชายของข้า ไม่ช้าก็เร็ว ข้าจะบดขยี้เจ้าให้เป็นเถ้าถ่าน!”

หลิวจื้อผิงกัดฟัน ดวงตาลุกโชนด้วยความโกรธ และเส้นเลือดก็ปูดออกมาจากกำปั้นของเขา

เขาไม่คาดคิดมาก่อนจริง ๆ ว่าพี่ชายคนโตและหลานชายคนโตของเขาจะล้มลงเพราะเงื้อมมือของชายหนุ่มคนนี้

หวังหยวนรู้สึกประหลาดใจ “หลิวเจี้ยนเย่ตายแล้วหรือ?”

ดวงตาของกัวเหลียงสั่นไหว ตัวเกร็งโดยไม่รู้ตัว พยายามอย่างเต็มที่ที่จะแกล้งทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น!

โชคดีที่ความสนใจของทุกคนมุ่งไปที่หวังหยวนและหลิวจื้อผิง จึงไม่มีใครสังเกตเห็นเขา

“หยุดเสแสร้งได้แล้ว ข้ารู้ว่าเจ้าส่งคนสามคน ปลอมตัวเป็นเซี่ยซานหู่เพื่อฆ่าหลานชายของข้า!”

หลิวจื้อผิงกัดฟัน “เขาถูกทำให้เสื่อมเสียชื่อเสียง แล้วเจ้ายังฆ่าเขาอีก เจ้าช่างโหดร้ายนัก แม้แต่หมาป่าและเสือก็ยังไม่โหดร้ายเท่าเจ้า!”

“สามคน!”

หัวใจของหวังหยวนสั่นสะท้าน ก่อนพูดอย่างเย็นชา “คนสกุลหลิว อย่าทำให้ตระกูลหลิวดูเหมือนเป็นเหยื่อ! หลานชายของเจ้า หลิวเจี้ยนเย่ สมรู้ร่วมคิดกับหัวหน้าหลิวโหย่วไฉ เพื่อวางแผนยึดทรัพย์สินและภรรยาของข้า แต่ก็ล้มเหลว พี่ชายคนโตของเจ้า สมรู้ร่วมคิดกับเจ้าหน้าที่เพื่อจับกุมสิงซานและฟางเถี่ยซิน ใส่ร้ายกลุ่มประมงของข้า พยายามใส่ร้ายข้าด้วย แต่ข้าก็เอาชนะพวกเขาได้อีกครั้ง เมื่อพวกเขาจนตรอก ก็จ่ายเงินให้ค่ายซานหู่เพื่อให้มาสังหารข้า จากนั้นข้าก็บุกเข้าไปในค่ายซานหู่ และพบว่าตระกูลหลิวกำลังสมรู้ร่วมคิดกับพวกโจร สุดท้ายพวกเขาก็มีจุดจบเช่นนี้ ทั้งหมดเป็นความผิดของพวกเขาเอง!”

หากเหตุผลไม่ชัดเจน ต้องทำให้บางเรื่องชัดเจนก่อน เพื่อป้องกันไม่ให้คนเลวอ้างคุณธรรมเพื่อทำชั่ว

“เจ้ากำลังใส่ร้ายป้ายสี เจ้าสมรู้ร่วมคิดกับค่ายซานหู่ และอาศัยการสนับสนุนจากผู้พิพากษา เพื่อใส่ร้ายตระกูลหลิวของข้า ไม่ช้าก็เร็ว เรื่องนี้จะถูกเปิดเผย และตระกูลหลิวของข้าก็จะเป็นผู้บริสุทธิ์!”

หลิวจื้อผิงพูดหน้าตาเฉย ราวกับว่าตระกูลหลิวถูกใส่ร้ายจริง!

ในความเป็นจริง เขาตระหนักอยู่เสมอถึงสิ่งที่พี่ชายและหลานชายคนโตของเขาทำ