บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 239

เฮือก!

หลายคนตกใจ ชายคนนี้กล้าพูดถึงเพียงนี้!

เหยียนฟู่กู่ ไป๋เฟยเฟย และหญิงสาวชุดสีม่วงตาสว่างทันที!

เจ้าเมืองและผู้บังคับบัญชาเสวี่ยผานขมวดคิ้วพร้อมกัน แล้วมองไปข้างหลังเขาด้วยสายตาเย็นชา!

เฮือก!

หยางว่านหลี่ที่อยู่ข้างหลังหน้าซีด มีเหงื่อเย็นไหลลงมาบนหน้าผาก

ในงานประชุมกวี ใครก็ตามที่สามารถครองใจผู้ชมด้วยงานเขียนได้ คือผู้ยิ่งใหญ่ที่สุด!

ใครก็ตามที่กล้าพูดถึงเรื่องสถานะเพื่อกดขี่คนอื่น จะถูกบัณฑิตทั่วโลกตำหนิอย่างรุนแรง หากข่าวนั้นแพร่กระจายออกไป

สิ่งที่เขาพูดเมื่อครู่นี้รีบร้อนเกินไป จึงเกี่ยวข้องกับสถานะของเสวี่ยผาน จางหาน และเหยียนฟู่กู่ เพราะเขาต้องการยืมมือคนเหล่านี้โจมตีคนอื่น ซึ่งเป็นเรื่องต้องห้ามในสมาคมกวีนิพนธ์!

บรรยากาศเคร่งเครียด ทันใดนั้นก็มีเสียงตะโกนดังขึ้น

“ท่านไห่เทียนมาถึงแล้ว!”

“ท่านจิ่วเปียนมาถึงแล้ว!”

“ท่านหลวนชิงมาถึงแล้ว!”

“ท่านถงกู่มาถึงแล้ว!”

ชายชราสามคนที่มีเคราและผมสีขาว สวมชุดแขนยาวแบบดั้งเดิม และวังไห่เทียนก็มาถึงที่ติ้งหลงไถ

“ไม่ต้องลงมารับพวกเราหรอก มือเท้าของคนชราอย่างพวกเรายังปกติดี!”

วังไห่เทียนดุพลางหัวเราะ ก้าวขึ้นไปบนเวทีพร้อมกับชายชราสามคน!

ผู้บัญชาการ เจ้าเมือง ถงจือ และเจ้าหน้าที่หันกลับไปอย่างรวดเร็ว แม้แต่หวังหยวนและไป๋เฟยเฟยก็ลุกขึ้นยืน

ต้าเย่คือโลกของบัณฑิต!

คนที่สามารถเรียกได้ว่าเป็นปรมาจารย์ในประชุมกวีนิพนธ์ติ้งหลงไถ ล้วนแต่เป็นบัณฑิตผู้ยิ่งใหญ่ ที่มีชื่อเสียงไปทั่วโลก

บัณฑิตผู้ยิ่งใหญ่เหล่านี้แต่ละคนมีชื่อเสียงไปทั่วโลก พวกเขามีลูกศิษย์ที่ทำหน้าที่เป็นขุนนางในราชสำนัก หรือแม้แต่ในต่างแดน

ใครจะไม่เคารพปรมาจารย์เฒ่าเหล่านี้บ้าง อย่ามองว่าพวกเขาไร้อำนาจ เพราะจะมีคนทำเพื่อพวกเขาอยู่ตลอด

เสวี่ยผานผู้มีเกียรติอยู่ด้านหน้า เจ้าเมืองและถงจืออยู่ด้านหลัง หยางว่านหลี่และคนอื่น ๆ อยู่ตรงกลาง ส่วนหวังหยวนและไป๋เฟยเฟยยืนอยู่หลังสุด!