บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 255

“ขอรับ!”

องครักษ์เหล่าสือซื่อและเหล่าสือชีต่างพยักหน้า

“อ๊าก!”

ทันใดนั้นก็มีเสียงกรีดร้องอย่างเจ็บปวดดังมาจากสนามหญ้า

“มีเรื่องเกิดขึ้น!”

อู๋หลิงขี่ม้าไปที่กำแพงลานบ้าน เมื่อเข้าไปใกล้ก็เหยียบหลังม้าแล้วพุ่งเข้าไป

ทั้งสองคนก็รีบพุ่งกระโดดเข้าไปด้วย!

ลานบ้านสว่างไสวและมีโคมไฟอยู่ทั่วทุกแห่ง

“หัวหน้าสวี่ ข้ารู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ เราหยุดปล้นเงินนี้กันดีกว่า!”

ชายคนหนึ่งถือมีดสีดำที่มีช่องว่างเหลือบมองไปรอบ ๆ เพื่อกล่าวเตือน

“ติงสือซาน เจ้าอย่าคิดที่จะยอมแพ้เป็นอันขาด ครอบครัวที่ร่ำรวยมีเงินมากมาย จุดไฟเยอะแล้วอย่างไรเล่า!”

ชายสวมหน้ากากที่เป็นผู้นำโบกมีดยาวของเขา “สหายต่างอยู่ที่นี่หมดแล้ว ยังไงก็ต้องกินเนื้ออ้วน ๆ ตัวนี้ให้ได้”

ชายสวมหน้ากากคนอื่น ๆ ก็ฉายแววตาอันดุร้ายและมุ่งมั่น

ติงสือซานพึมพำ “อย่าโทษข้าที่ไม่เตือนเจ้าแล้วกัน บรรยากาศที่นี่ผิดปกติมาก มันเหมือนกับถูกซุ่มโจมตีระหว่างบุกโจมตี หากพวกเจ้าไม่กลัวตายก็ลุยเลย”

“ซุ่มโจมตี?”

ชายสวมหน้ากากผู้นำสะดุ้ง และคนกลุ่มหนึ่งก็หยุดแล้วมองไปโดยอชจมรอบอย่างระมัดระวัง!

“ยิงธนู!”

ด้วยกลัวว่าพวกโจรจะหนีไปได้ กัวเหลียงซึ่งซ่อนตัวอยู่ในความมืดจึงยิงธนูหน้าไม้ทันที

ฉึก ฉึก ฉึก...

ลูกธนูหน้าไม้ห้าดอกกำลังบินมา!

“อ๊าก...”