บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 258

กลางห้องมีโครงเตียงขนาดใหญ่ และบนเตียงนั้นมีคันธนูขนาดใหญ่สามคัน สายธนูหลากหลายประเภท เชือก.และล้อ ซึ่งดูแปลกตามาก

หวังหยวนไม่ได้ปิดบังอะไร “นี่เรียกว่าหน้าไม้ซานกงฉวง มันถูกสร้างขึ้นเพื่อทหารที่เฝ้าด่านหัวมังกร ข้าหวังว่ามันจะช่วยพวกเขาขับไล่พวกโจรได้!”

ดวงตาของอู๋หลิงเป็นประกาย “คิดไม่ถึงว่าคุณชายจะเชี่ยวชาญด้านงานฝีมือเช่นกัน ต้องใช้คนกี่คนถึงจะสามารถดึงหน้าไม้ซานกงฉวงนี้ได้ และมันยิงได้ไกลแค่ไหน”

หวังหยวนคิดอยู่ครู่หนึ่ง “มันสามารถยิงได้นับพันก้าว และใช้เพียงคนผู้เดียวก็สามารถควบคุมมันได้!”

อู๋หลิงตกใจ “ข้าขอลองหน่อยได้หรือไม่?”

ต้าเย่มีหน้าไม้ขนาดยักษ์เช่นกัน ซึ่งยิงธนูขนาดใหญ่ในแต่ละครั้ง และสามารถยิงออกไปได้ไกลถึงสามร้อยก้าว แต่ต้องใช้คนถึงยี่สิบคนจึงจะดึงมันออกมาได้

หลังจากดึงสามครั้งแล้ว ชายทั้งยี่สิบคนก็จะหมดแรงและไม่สามารถยิงหน้าไม้ได้อีกต่อไป

หากมีคนมาพูดเช่นนี้ เขาคงไม่เชื่อ!

แต่มีสหายคนหนึ่งบอกว่าคุณชายหมิงถันสามารถประดิษฐ์สิ่งแปลก ๆ ในหมู่บ้านเหล่าเฟยเมื่อไม่นานมานี้

สามารถขุดบ่อเกลือภายในหนึ่งวันโดยลึกพอ ๆ กับคูน้ำของครอบครัวในหนึ่งปี

เอี๊ยดดด...

หวังหยวนไม่ได้พูดอะไรมาก เขาหมุนกว้านเพื่อดึงลูกกรอก คันธนูยักษ์ทั้งสามถูกดึงออกจากกันทีละน้อยจากนั้นเขาก็วางลูกธนูขนาดยักษ์แล้วยิงไปที่ผนังลานบ้าน

บูม!

กำแพงอิฐยาวหนึ่งฟุตพังทลายลงทันที และผู้คนในบ้านต่างก็ตกตะลึง

อู๋หลิงถึงกับตกตะลึง “นี่มันทรงพลังเกินไปแล้ว!”

“ข้าพูดได้แค่ว่าแก้ขัดไปก่อน!”

หวังหยวนยังไม่พอใจเล็กน้อย

หน้าไม้ซานกงฉวงเป็นหน้าไม้ฉวงที่แข็งแกร่งที่สุดในราชวงศ์ซ่งของจีน หลักการของมันไม่ซับซ้อน

แต่ถ้าต้องการดึงมันออก ก็ต้องใช้คนถึงเจ็ดสิบคน

ตอนที่เขาเรียนมหาวิทยาลัย เขาเคยทำงานในโครงการเล็ก ๆ โดยดัดแปลงหน้าไม้ซานกงฉวง

ด้วยการใช้คอมพิวเตอร์สมัยใหม่ โครงสร้างของหน้าไม้ฉวงจึงได้รับการปรับปรุงให้สอดคล้องกับการออกแบบทางกลมากขึ้น และมีการเพิ่มกว้านและลูกกรอกเพื่อความสะดวกในการใช้งาน

ไม่มีการสื่อสารทางไกล และผู้ดำรงตำแหน่งที่ทรงอำนาจไม่ได้อยู่แนวหน้า ปล่อยให้ตำแหน่งรองเป็นผู้บังคับบัญชาจากแนวหน้า!

ไม่น่าแปลกใจเลยที่ต้าเย่ไม่เคยเอาชนะพวกโจรได้ การจัดการแบบนี้ แม้ว่าเทพเจ้าจะลงมาสถิตก็ช่วยไม่ได้!

“คุณชาย เพื่อที่จะตามหาท่าน ข้าจึงตั้งใจไปจวนวัง!”

อู๋หลิงกล่าวเสริม “ข้าได้ยินมาจากสหายฉงโหลวว่า นอกจากคุณชายจะเชี่ยวชาญด้านการประดิษฐ์แล้วท่านยังเชี่ยวชาญด้านวรยุทธสงครามอีกด้วย ท่านสามารถเอาชนะทั้งค่ายซานหู่, หุบเขาต้าชิง และอีเซี่ยนเทียนได้ติดต่อกัน ท่านบัญชากองกำลังราวกับเทพเจ้า ข้าอยากจะขอคำแนะนำทักษะวรยุทธสงครามจากท่านขอรับ!”

“ข้าไม่เข้าใจทักษะสงคราม คนที่ข้าต่อสู้ล้วนเป็นโจรภูเขา อย่าไปฟังเรื่องไร้สาระของฉงโหลว!”

หวังหยวนโบกมือซ้ำแล้วซ้ำเล่า

หลังจากอยู่ที่หมู่บ้านเหล่าเฟยได้ไม่กี่วัน วังฉงโหลวก็เล่าเรื่องราวมากมายของพวกเขา

อู๋หลิงกำหมัดของเขาและพูดด้วยรอยยิ้ม “คุณชายถ่อมตัวเกินไปแล้ว ข้าเคยได้ยินจากฉงโหลวเรื่องการรบทั้งสามครั้งนั้น แม้ว่าคู่ต่อสู้ของคุณชายจะเป็นโจรภูเขา แต่กลับเชี่ยวชาญในการจัดกองกำลัง และเข้าใจเจตนาของศัตรู สามารถเรียกได้ว่าเป็นปรมาจารย์ด้านทักษะแห่งสงคราม คุณชายโปรดให้คำแนะนำด้วย”

“ข้าไม่เข้าใจวรยุทธสงครามจริง ๆ และสู้รบไม่เป็น!”

หวังหยวนโบกมือซ้ำแล้วซ้ำเล่า เมื่อเห็นว่าอู๋หลิงไม่เชื่อเขาเลย เขาก็อดไม่ได้ที่จะพูดอย่างปวดหัวว่า “ข้าต่อสู้กับโจรภูเขามาแล้วสามครั้งจริง และสิ่งที่ข้าใช้คือช่องโหว่ของข้อมูลเท่านั้น!”