บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 265

เงินเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ให้พวกเขาไปเมื่อครั้งที่แล้ว ด้วยราคาสินค้าปัจจุบันในเมือง ข้ากลัวว่าทุกวันพวกเขาจะหิวโหย

...

“อะไรนะ? หลู่เฉิงเย่ก่อกบฏ และสังหารหร่วนเฉิงกัง ด่านหัวมังกรพังแล้ว!”

เสวี่ยผานที่ดื่มเหล้าดูระบำจนดึกเมื่อคืนนี้ หลังจากตื่นขึ้นมาก็ล้มตัวลงนอนบนเตียงอีกครั้งทันทีที่ได้ยินข่าว เขาลุกขึ้นยืนด้วยความตกใจอยู่ครู่หนึ่งแล้วตะโกนว่า “เร็วเข้า รีบเก็บข้าวของกลับกันเถอะ กลับเมืองจิงตู เราไม่สามารถอยู่ในเมืองจิ่วซานอีกต่อไป!”

“ท่านใต้เท้า ไม่ได้นะขอรับ!”

องครักษ์ตระกูลรีบแนะนำ “ท่านเป็นผู้บัญชาการจากราชสำนัก ตอนนี้ที่หัวมังกรพังทะลายแล้ว ก็เท่ากับท่านได้ก่ออาชญากรรมร้ายแรง หากว่าท่านละทิ้งเมืองและหนีไปเช่นนี้ ท่านจะถูกฟ้องร้องแน่นอนเมื่อกลับไปถึงเมืองจิงตู เมื่อถึงตอนนั้น แม้แต่นายท่านก็คงช่วยท่านไว้ไม่ได้!”

เสวี่ยผานยืนขึ้นและตะโกน “ข้าไม่สนเรื่องพวกนี้หรอก ด่านหัวมังกรพังแล้ว อ๋องถูหนานจะมาถึงที่นี่เร็วๆ นี้ ข้าจะไม่อยู่รอความตายที่นี่หรอก!”

“ท่านใต้เท้า!”

ในขณะนี้ มีองครักษ์เดินเข้ามา “ท่านแม่ทัพหนุ่มขอเข้าพบขอรับ!”

“อู๋หลิง!”

ดวงตาของเสวี่ยผานสว่างขึ้น ราวกับว่าเขานึกถึงบางสิ่งบางอย่าง เขาสงบลง “เร็วเข้า เปลี่ยนเสื้อผ้า!”

ไม่นานหลังจากนั้น เสวี่ยผานก็มาถึงห้องโถงในชุดเกราะด้วยท่าทางดุร้าย เขามองไปยังอู๋หลิงที่รอคอยมานาน เขาเงยหน้าขึ้นและประสานมือ “เจ้ามาทำอะไรที่นี่?”

อู๋หลิงกำหมัดแน่นและก้มศีรษะลง “ท่านใต้เท้าผู้บัญชาการ ข้าต้องการเข้าร่วมป้องกันเมืองจิ่วซานขอรับ!”

เสวี่ยผานตะคอกอย่างเย็นชา “เจ้าต้องการหรือ? เจ้าคิดว่าเจ้าเป็นใคร เจ้าเป็นผู้มีความผิด พูดตามตรง เจ้าเป็นนักโทษ ทว่าเจ้ามีอิสระมากกว่าเพียงเล็กน้อย!”

อู๋หลิงขมวดคิ้ว “เสวี่ยผาน ชาวหวงกำลังจะมาถึงแล้ว ความแค้นเล็กน้อยระหว่างท่านและข้าเทียบได้กับชีวิตของราษฎรในเมืองและประเทศหรือไม่?”

เสวี่ยผานเยาะเย้ย “ราษฎรในเมืองเกี่ยวอะไรกับข้า? ประเทศชาติเป็นเรื่องที่ฝ่าบาทควรไตร่ตรอง!”

“ท่าน!”