บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 271

ข่าวที่อู๋หลิงเข้ามาเป็นผู้บัญชาการ ได้รับป้ายทองอาญาสิทธิ์ เขี่ยเสวี่ยผานออกจากตำแหน่งได้แพร่ไปทั่วค่ายทหาร

ตอนนี้ในกลุ่มขุนพล ครึ่งหนึ่งดูตื่นเต้นดีใจ และอีกครึ่งหนึ่งสีหน้าดูไม่น่ามองยิ่งนัก

คนเหล่านี้ล้วนได้รับการส่งเสริมจากตระกูลเสวี่ย และถือได้ว่าเป็นเชื้อสายสูงส่ง ล้วนลูกท่านหลานเธอทั้งนั้น

“ทุกคนไม่ต้องมากพิธี!”

อู๋หลิงโบกมือและชี้ไปที่หวังหยวนแล้วพูดว่า "นี่คือท่านบัณฑิตหมิงถันที่ข้าเชิญมาเป็นที่ปรึกษาทางทหาร จากนี้ไปในกองทัพ คำพูดของเขาก็เหมือนคำพูดของข้า!"

“ที่ปรึกษาทางทหาร?”

หลายคนมองหวังหยวนด้วยความสงสัย

สามารถถูกเชิญจากแม่ทัพหนุ่มให้เป็นที่ปรึกษาทางทหารได้ บัณฑิตหนุ่มคนนี้จะต้องไม่ธรรมดาแน่นอน

“แม่ทัพหนุ่ม เท่าที่ข้ารู้มา ท่านบัณฑิตหมิงถันเป็นบัณฑิตและไม่เคยอยู่ในสนามรบมาก่อน เขาจะมาสั่งการเราได้ยังไง! ถ้าเราฟังเขา หากรบแพ้ขึ้นมาใครจะเป็นผู้รับผิดชอบ!”

ทันใดนั้นขุนพลหวางห่าวก็ยืนขึ้นด้วยสีหน้าไม่เป็นมิตร

ขุนพลหลายคนขมวดคิ้ว

หวางห่าวเป็นญาติสนิทของตระกูลเสวี่ย มาที่เมืองจิ่วซานเพื่อทำหน้าที่เป็นผู้คุ้มกันให้กับเสวี่ยผาน

“ข้าเป็นผู้บัญชาการทหารสูงสุด หากเจ้าเชื่อฟังคำสั่งทางทหาร หากรบแพ้ ข้าจะเป็นคนรับผิดชอบเอง!”

ดวงตาของอู๋หลิงมืดลง "แต่ถ้าใครแอบฝ่าฝืนไม่ฟังคำสั่ง อย่าโทษข้าที่ใช้กฎทหารลงโทษพวกเจ้า!"

“แม่ทัพหนุ่มพูดเช่นนี้ ข้าน้อยรู้สึกโล่งใจ!”

ขุนพลหวางห่าวกำหมัดคารวะและกล่าวว่า "แม่ทัพหนุ่ม ในขณะนี้มีปัญหาเร่งด่วนมากมาย อยากจะขอให้ที่ปรึกษาทางทหารช่วยแก้ไขด้วย"

แววตาของอู๋หลิงมืดลง

หวังหยวนหรี่ตาลงและยิ้ม "เล่าให้ข้าฟังทีสิ!"

ชัดเจนว่าแม่ทัพคนนี้อยากทำให้เขาอับอายและเสียหน้า!

ส่งผลกระทบต่อศักดิ์ศรีของอู๋หลิงอย่างอ้อม ๆ

ขุนพลหวางห่าวพูดอย่างเคร่งขรึม "ตอนนี้ศัตรูมีจำนวนมากกว่าพวกเรากำลังเสียเปรียบ อีกทั้งกองทัพไม่ได้รับเบี้ยหวัดมาครึ่งปีแล้ว โปรดคิดหาวิธีแก้ปัญหาด้วย!"

ขุนพลหลายคนขมวดคิ้ว

ขวัญกำลังใจของทหารตกต่ำ ส่วนใหญ่เป็นเพราะพวกเขารู้สึกว่าศึกครั้งนี้ไม่มีทางชนะได้

ในส่วนของการค้างจ่ายเบี้ยหวัดทหารนั้น นอกจากการค้างชำระของราชสำนักแล้ว ยังเป็นเรื่องการหักเงินมาหลายต่ออีกด้วย