บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 282

ค่ายทางเหนือ หลบหนีจากกำแพงด่านหลงโถวกลับมาที่ค่าย กองทหารม้ายืนรายล้อม!

กำแพงด่านหลงโถวถูกตีแตกพ่าย ทหารมากกว่าหนึ่งหมื่นนายหลบหนีกลับไป แต่อาวุธและชุดเกราะถูกยึดไปหมด

แม้จะบอกว่าถูกจับกุม แต่ความจริงแล้ว สภาพความเป็นอยู่ก็ไม่ต่างจากในค่ายทหารช่วงสงคราม!

ไม่จำเป็นต้องฝึกฝนการต่อสู้ มีการให้อาหารสามมื้อตามปกติ ซึ่งมีคุณค่าทางโภชนาการมากกว่าเมื่อก่อนด้วยซ้ำ

นี่เป็นความคิดปกติของทหารพ่ายศึก!

แต่ทหารที่ยอมจำนนต่อชาวหวง กลับวิตกกังวลราวกับถูกขังอยู่ในคุก!

อาหารของขุนพลหนิวเวยทุกมื้อมีทั้งเนื้อสัตว์และผัก แต่ก็ยากที่จะกลืน

หลังจากพ่ายแพ้การต่อสู้ในคืนนั้น ชาวหวงก็สั่งให้ทหารสังหารหัวหน้าของตัวเองทันที!

ทหารคนใดก็ตามที่ปฏิเสธ จะถูกชาวหวงลากตัวออกไป แล้วใช้ดาบฟันจนตาย!

เขากลัวความตาย จึงแทงแม่ทัพของตนเอง ยอมรับตำแหน่งขุนพลจากชาวหวง แล้วพาทหารกลุ่มหนึ่งที่ทรยศเช่นกันกลับมา ในฐานะทหารพ่ายศึก เพื่อเป็นไส้ศึก

คืนนั้นทหารจำนวนมากถูกจับ เขาคาดเดาว่าทหารหลายคนก่อกบฏ!

เมื่อกลับมาในเมือง เขาได้แอบเตรียมร่วมมือกับชาวหวงทั้งภายในและภายนอก!

แต่น่าเสียดายที่คนในเมืองรู้ตัวเร็วเกินไป จึงถอดชุดเกราะของพวกเขาออก และกักขังไว้ชั่วคราวในค่ายทางเหนือ

ตอนนี้เขาหวังเพียงว่าอ๋องถูหนานจะพากองทัพชาวหวง บุกเข้ามาในเมืองโดยเร็วที่สุด

ชาวหวงต้องชนะเท่านั้น เขาจึงจะอยู่รอดได้!

“ขุนพลหนิว อาหารมาแล้ว!”

ทหารคนหนึ่งถืออาหารมาส่งให้ โดยเป็นชามข้าวใบใหญ่ มีทั้งเนื้อและผัก!

หนิวเวยหยิบตะเกียบขึ้นมา เริ่มกินข้าวอย่างเหม่อลอย!

ทันใดนั้นทหารก็กระซิบ “ลงใต้ไปสู่ค่ายมู่หม่าจิ่ว!”

เอ๊ะ!

หนิวเวยรู้สึกตัว กวาดสายตามองไปรอบ ๆ อย่างระมัดระวัง แล้วลดเสียงพูดด้วยความดีใจ “กองทหารม้านับพัน เพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่จะกลับมา!”

นี่คือรหัสที่ชาวหวงมอบให้หลังจากการยอมจำนน โดยบอกว่าจะมีคนติดต่อเขามา!