บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 310

หลังจากที่หวังหยวนออกจากค่ายทหาร

เพื่อลดอำนาจของอู๋หลิง เสวี่ยผานในฐานะผู้บัญชาการทหารสูงสุดจึงออกคำสั่งว่าห้ามผู้ใดที่ไม่มีสถานะทางทหารเข้าค่ายทหารเป็นอันขาด!

ทหารผ่านศึกเกราะดำเกือบร้อยคนก็ถูกบีบบังคับให้ออกไปเช่นกัน!

ผู้ดูแลกองทัพหลินเฉาเอินเฝ้าดูโดยไม่พูดอะไรสักคำ ปล่อยให้เสวี่ยผานทำสิ่งตรงข้าม!

ทหารผ่านศึกเกราะดำต่างเดือดดาล!

ทหารม้าเหล็กของชาวหวงหลายแสนคนปิดล้อมเมือง และพวกเขาก็รีบไปช่วยเหลือโดยไม่คำนึงถึงอันตราย!

เพิ่งจะสู้รบตัวตายและชนะศึก ต่างก็ถูกไล่ออกจากค่ายทหาร และไม่สามารถพบอู๋หลิงได้อีก

ในลานบ้านตระกูลเว่ย ทหารผ่านศึกเกราะดำกลุ่มหนึ่งกำลังหน้าบูดบึ้งและดื่มเหล้า

ในหมู่พวกเขามีเอ้อหู่ที่เคยตัดหัวของขุนพลหลู่เฉิงเย่ผู้ก่อกบฏ!

ในการรบครั้งนั้น เขาได้สังหารศัตรูไปแปดสิบแปดคน รองจากบิดาและแม่ทัพหนุ่มเท่านั้น

เหล่าแม่ทัพและขุนพลในกองทัพยิ้มเมื่อเห็นเขา ส่วนเฉียนจ๋งและทูตทหารต่างก็ต้องก้มลงทักทาย!

เดิมทีคิดว่าหลังจากศึกใหญ่ครั้งนี้ เขาจะสามารถเป็นขุนพลได้ แต่สุดท้ายเขาก็เข้าค่ายทหารไม่ได้ด้วยซ้ำ

“ห้าปีผ่านไปแล้ว ต้าเย่ก็ยังคงอ่อนแอเช่นนี้ ยิ่งเราชนะมากเท่าไหร่ ตอนจบก็จะยิ่งแย่ลงเท่านั้น!”

“หากรู้ว่ามันจะเป็นเช่นนี้ ข้าคงไม่มาตั้งแต่แรก คงจะดีกว่าถ้าปล่อยให้ชาวหวงยึดเมืองจิ่วซาน”

“เรามาสู้รบไม่ใช่เพื่อราชสำนักไม่ใช่เหรอ แต่เพื่อแม่ทัพหนุ่ม เพื่อบ้านเกิดของเรา หากชาวหวงทำลายบ้านเมืองจริง ๆ เราก็คงจบสิ้น!”

“ข้าแค่รู้สึกเสียใจ เมื่อก่อนแม่ทัพมู่ทำผลงานได้ดีมากขนาดนั้น แต่กลับตกเป็นเป้าของราชสำนักแบบนั้น ตอนนี้แม่ทัพหนุ่มเพิ่งจะได้แสดงความสามารถออกมา แต่กลับถูกราชสำนักทรมานอีกครั้ง!”

ผิงเจี้ยน, อวี๋เถี่ยซาน, ฉางเซิ่ง และทหารผ่านศึกชุดเกราะดำหลายคนอดไม่ได้ที่จะบ่น!

“หุบปากให้หมด!”

หวังหานชานเดินเข้ามาด้วยใบหน้าบูดบึ้ง “ไม่ว่าพวกเจ้าจะเจ็บช้ำแค่ไหน เทียบได้กับความรู้สึกเสี่ยวหยวนหรือ! เขาสร้างหน้าไม้ซานกงฉวง และกระทั่งสังหารฮ่องเต้ถูหนานด้วย! ราชสำนักไม่เพียงแต่ไม่ให้รางวัลท่านั้น แต่ยังสนใจทักษะการตีดาบของเขาอีก!”

ทหารผ่านศึกในเกราะดำกลุ่มหนึ่งกัดฟันและกำหมัดแน่น!

พวกเขาสามารถเห็นได้ว่าหวังหยวนเสียสละมากแค่ไหนในศึกครั้งนี้!