บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 331

ฉินจ้าน เจ้ากรมกรมกลาโหมกล่าวว่า “ฝ่าบาท แม้ว่าเมืองจะถูกทำลายเพราะพ่ายศึกในครั้งนี้ ก็จะไม่ใช่ความผิดของแม่ทัพหนุ่ม ด้วยความสามารถทางทหารของเขา เขาจะปกป้องเมืองได้อย่างไร เรื่องนี้ต้องมีเหตุผล เราจำเป็นต้องตรวจสอบให้ชัดเจนก่อนตัดสินใจพ่ะย่ะค่ะ!”

“กระหม่อมเห็นชอบพ่ะย่ะค่ะ!”

โจวจิงเหย่ เจ้ากรมกรมพิธีการแสดงจุดยืนตัวเอง

พวกเขาทั้งสามอยู่ฝ่ายเดียวกัน สนับสนุนอู๋หลิงให้เป็นผู้บัญชาการ และตอนนี้ก็กำลังแบ่งปันความรับผิดชอบ

“ฝ่าบาท รอไม่ไหวแล้วพ่ะย่ะค่ะ!”

เสนาบดีฝ่ายขวาเป้าชิงสื่อกล่าวว่า “เมืองหวงจะได้รับข่าวเร็ว ๆ นี้ กลุ่มคนที่เราส่งไปเมืองหวงเพื่อเจรจาสันติภาพจะไปถึงในไม่ช้า เราต้องให้คำตอบที่น่าพอใจแก่เมืองหวง ไม่เช่นนั้นชาวหวงจะเพิ่มกองกำลังอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ และต้าเย่ของเราจะตกอยู่ในอันตราย”

การประชุมราชสำนักครั้งสุดท้าย ตัดสินใจว่าจะใช้ประโยชน์จากชัยชนะอันยิ่งใหญ่ เพื่อเจรจาสันติภาพกับชาวหวง จึงส่งหลินเจาเอินไปที่นั่น

ตอนนี้ต้องใช้ประโยชน์จากการเจรจาสันติภาพกับชาวหวง จึงจะสามารถโค่นกลุ่มสนับสนุนให้ทำสงครามหยางเฟิ่งกั๋วได้

“กระหม่อมเห็นชอบพ่ะย่ะค่ะ!”

เจ้ากรมทั้งสาม ได้แก่ สือเหยาเฉียน กู้จี๋เต้า และหลี่ซื่อฉีแสดงจุดยืนร่วมกัน

“เราจะหารือเรื่องนี้กันในอีกสองวันข้างหน้า!”

ดวงตาของฮ่องเต้ซิงหลงเคร่งขรึม!

รายงานลับจากองครักษ์เงายังมาไม่ถึง และเขาเชื่อใจสายลับมากกว่ารายงานจากเจ้ากรมเหล่านี้

อาชญากรรมของพวกเสนาบดีฝ่ายซ้ายต้องลงโทษ แต่ก็ต้องไม่รุนแรงจนเกินไป

ไม่เช่นนั้นฝ่ายเสนาบดีฝ่ายขวาจะเป็นฝ่ายที่โดดเด่น ทั้งสองฝ่ายทั้งซ้ายและขวาจะต้องสมดุลกัน จึงจะยับยั้งกันได้!

หยางเฟิ่งกั๋ว เสนาบดีฝ่ายซ้าย, ฉินจ้าน เจ้ากรมกรมกลาโหม และโจวจิงเหย่ เจ้ากรมกรมพิธีการมีเรื่องมากมายต้องรับผิดชอบ

พวกเขาทั้งหมดรับประกันแม่ทัพอู๋หลิงด้วยชีวิตและทรัพย์สินของตัวเอง และตอนนี้เมืองจิ่วซานกำลังจะถูกทำลายแล้ว!

ไม่ว่าเหตุผลจะเป็นอย่างไร พวกเขาก็หนีไม่พ้นการมีส่วนร่วม!

สองวันต่อมา ในราชสำนัก!

เมื่อเห็นจดหมายด่วนแปดร้อยลี้ ฮ่องเต้ซิงหลงก็ตกตะลึง!

เจ้ากรมทั้งแปดคนต่างประหลาดใจราวกับอยู่ในความฝัน!

กลุ่มเสนาบดีฝ่ายขวาไม่กล้าใส่ร้ายหวังหยวนและอู๋หลิงอีกต่อไป ความดีความชอบทางทหารของพวกเขายิ่งใหญ่เกินไป

“ฝ่าบาท กระหม่อมมีคำขอสามประการพ่ะย่ะค่ะ”

หยางเฟิ่งกั๋วเสนาบดีฝ่ายซ้ายยืดตัวตรง “อันดับแรก โปรดลงโทษจางหาน เสวี่ยผาน และหลินเจาเอินที่หลบหนีสงคราม ประการที่สอง โปรดเรียกทูตสันติภาพกลับคืนมา ประการที่สาม โปรดให้ตำแหน่งแม่ทัพอู๋หลิงและเสนาธิการทหารหวังหยวนด้วยพ่ะย่ะค่ะ!”

โจวจิงเหย่ เจ้ากรมพิธีกรรม, ฉินจ้าน เจ้ากรมกรมกลาโหม และหยวนกวนหลวน เจ้ากรมกรมขุนนาง ก็กล่าวด้วยว่า “ฝ่าบาท โปรดตอบแทนคุณงามความดี และลงโทษสำหรับความผิดพลาดด้วยพ่ะย่ะค่ะ!”

เสนาบดีฝ่ายขวาเป้าชิงสื่อมีสีหน้าเรียบเฉย และเจ้ากรมทั้งสามก็ขมวดคิ้ว!

จางหานและเสวี่ยผานมาจากฝ่ายเสนาบดีฝ่ายขวา และหลินเจาเอินก็อยู่ใกล้ชิดพวกเขาเช่นกัน

คนทั้งสามถูกจัดการ ซึ่งหมายความว่าในสถานการณ์การเมืองล่าสุด ฝ่ายขวาเป็นฝ่ายเสียเปรียบ

เจ้าหน้าที่หลายคนที่นั่งอยู่ ย่อมตกเป็นพวกของฝ่ายซ้ายอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

แต่พวกเขาไม่กล้าคัดค้าน

นี่เป็นความดีความชอบที่ยิ่งใหญ่มาก จนแม้แต่เจ้าหน้าที่พลเรือนและขุนนางของราชสำนักทั้งหมดไม่อาจคัดค้านได้เลย