บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 351

“แค่แขวนเจ้าเด็กนั้นไว้ มันไม่ง่ายเกินไปสำหรับเขาหน่อยเหรอ!”

ในห้องโถงจวี้อี้ มีชายร่างสูงไม่มากนัก ปากแหลม รูปโฉมคล้ามแก้มลิงนั่งอยู่บนที่นั่งของเจ้าบ้าน “กล้ารังแกน้องสาวของข้า ข้าจะ ‘ปลูกดอกบัว’ ให้เขาก่อน จากนั้นตัดแบ่งออกเป็นแปดชิ้นแล้วฉีกออก เด็ดหัวของเขาออกมาแล้วใช้เป็นกระโถนถ่ายหนัก แล้วฉี่ใส่คืนละครั้ง”

นี่คืออู่จั้งโหวผู้นำของอีเซี่ยนเทียน เมื่อได้ยินว่ากองทัพชาวหวงกำลังเข้าใกล้เมืองจิ่วซาน เขาที่มักจะชอบออกไปเที่ยวที่หอนางโลมในเมืองชิงเหอเป็นเวลานาน จึงรีบกลับทันที!

แต่กลับได้ยินว่าน้องสาวถูกลักพาตัว และผู้ลักพาตัวเรียกร้องค่าไถ่ถึงทองคำสามพันตำลึงทอง ทำให้ทรัพย์สินของสหายหมดเกลี้ยง ซ้ำยังมอบทองคำสองพันตำลึงให้เพื่อแลกกับตั๋วเงิน!

ซึ่งทำให้เขาโทสะยิ่งนัก!

ช่างไร้มนุษยธรรมยิ่งนัก ถึงกับขู่เข็ญโจรภูเขาอย่างพวกเขา ซ้ำยังลักพาตัวน้องสาวของเขาไปอีก!

หากครั้งนี้ไม่ล้างแค้นและข่าวนี้แพร่ออกไป เขาจะเป็นอู่จั้งโหวอย่างไร?

ไม่ได้การ แค้นครั้งนี้เขาจำเป็นต้องล้างแค้น!

หงเยี่ยหยิบมีดขนาดใหญ่ขึ้นมา “พี่ใหญ่ หยุดพูดจาน่ารังเกียจแบบนี้ได้แล้ว แค่ฆ่าเขาก็พอแล้ว ทำไมถึงพูดจาน่ารังเกียจเช่นนี้เล่า!”

การปลูกดอกบัวเป็นวิธีการลงมือฆ่าที่โหดเหี้ยม โดยเอาหัวคนจุ่มลงไปในบ่อเก็บปุ๋ยแล้วจมน้ำตาย

“เหอะ ๆ หงเยี่ยอย่าโกรธไปเลย พี่ใหญ่ทำไปเพื่อระบายความโกรธแทนเจ้าไงเล่า!”

อู่จั้งโหวยิ้มอย่างเอาใจ

ในขณะนี้ คนกลุ่มหนึ่งเดินเข้ามาในห้องโถงจวี้อี้ ซึ่งนำโดยเซี่ยซานหู่

ในห้องโถงจวี้อี้ อู่จั้งโหว หงเยี่ย และผู้นำคนอื่น ๆ ต่างเบิกตาค้างกว้าง

มีคนตามหลังเซี่ยซานหู่สิบกว่าคน

แม้ว่าเสื้อผ้าของพวกเขาจะขาดวิ่น แต่ทุกคนต่างมีดวงตาที่ดุร้ายพร้อมกลิ่นอายที่ชั่วร้ายอยู่รอบตัวพวกเขา

พวกเขาเป็นโจรมาหลายปีแล้ว และผู้คนที่มีกลิ่นอายเช่นนี้ แสดงให้เห็นว่าพวกเขาเคยผ่านการนองเลือดและเข่นฆ่าผู้คน

อู่จั้งโหวกล่าวอย่างเคร่งขรึม “นายท่านเก้า พวกเขาคือ?”

“นายท่านใหญ่ นี่คือเหล่าทหารที่หนีออกจากเมืองจิ่วซาน พวกเขาต้องการเข้าร่วมค่ายของเรา!”