บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 440

ผิงเจี้ยนยกชามขึ้น แล้วดื่มมันทั้งหมดในอึกเดียว

หงเยี่ยกังวลว่าจะไม่ได้กลับไป จึงบอกให้ซานฮั่วฉินช่วยไปรายงานข่าวให้ จากนั้นก็เดินตามเขาขึ้นไปบนภูเขา

เมื่อขึ้นมาบนภูเขา ก็พบว่าเฮยเมี่ยนจินกังไม่ได้มีเจตนาร้ายต่อพวกเขา!

แต่ค่อนข้างสนใจหงเยี่ย!

“พี่เฮยเมี่ยน ฆ่าพี่น้องของท่าน นี่เป็นความผิดของข้า!”

หงเยี่ยยกชามขึ้นแล้วดื่มหมดในอึกเดียว “น้องขอโทษท่านด้วยชามนี้ หากท่านต้องการฆ่าข้าหรือสับข้าเป็นชิ้น ๆ ข้าก็จะไม่ขมวดคิ้วเลยด้วยซ้ำ!”

“น้องสาว พวกเขาดูถูกและข่มเหงผู้หญิง เจ้าแค่รักษาความยุติธรรมด้วยการฆ่าพวกเขา เจ้าจะมีความผิดได้อย่างไร!”

เฮยเมี่ยนจินกังมีสีหน้ายิ้มแย้ม ท่าทางดุร้ายของเขาหายไปแล้ว!

เขาชอบสตรีผู้นี้มาก เมื่อมาถึงบนภูเขาก็ดูไม่กลัวเลย แต่กลับรู้สึกเหมือนได้กลับบ้าน

ซ้ำยังมองซ้ายมองขวา แล้วเสนอความเห็นให้มากมาย!

บอกว่าที่ใดควรเพิ่มคนเฝ้า เส้นทางไหนควรปิดกั้น และที่ใดควรเปิดเส้นทางสำหรับล่าถอย

ทั้งหมดนี้เป็นวิธีการอันชาญฉลาด ในการจัดการกับพวกเจ้าหน้าที่และทหาร ทำให้เขารู้สึกเหมือนได้เจอเพื่อนสนิท ที่เป็นคนประเภทเดียวกัน!

“ขอบคุณ!”

หงเยี่ยประสานมือแล้วพูดว่า “พี่เฮยเมี่ยน ข้าเห็นว่าท่านเป็นคนใจดี กล้าหาญ และรักความชอบธรรมเช่นกัน แต่เหตุใดท่านถึงแย่งชิงเสบียงของชาวบ้านสองครั้งติดต่อกัน โดยไม่เหลือทางรอดให้พวกเขาเลย มันไม่เหมือนวิสัยของท่านเลย!”

เฮยเมี่ยนจินกังพูดด้วยสีหน้าขมขื่น “น้องสาว พวกที่มาเก็บเสบียงครั้งก่อนไม่ใช่คนของพวกข้า!”

“อะไรนะ?”

ผิงเจี้ยนขมวดคิ้วพูดว่า “แต่พวกชาวบ้านบอกว่าพวกนั้นก็เป็นโจรชุดเขียว!”

“อาเจี้ยน ท่านไม่รู้อะไร!”

เฮยเมี่ยนจินกังพูดด้วยความขมขื่น “คราวนี้เมืองเฮ่อแตกเป็นแปดกลุ่มทั้งใหญ่เล็ก กลุ่มที่ใหญ่ที่สุดเป็นของชิงเมี่ยนโช่ว ตามมาด้วยเสี่ยวไท่ซุ่ย และต่อมาก็คือกลุ่มของข้า ซึ่งมีผู้นำคือชิงเมี่ยนโช่ว พวกชาวบ้านเรียกรวมกันว่าโจรชุดเขียว ทั้งที่ความจริงแล้ว แต่ละกลุ่มมีผู้นำของตัวเอง!”

ผิงเจี้ยนพยักหน้า ไม่น่าแปลกใจเลย!