บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 463

หวังหยวนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งด้วยสีหน้านิ่ง “มอบตัวคนออกมาพร้อมเงินอีกหมื่นตำลึง ให้ชิงเมี่ยนโช่วคำนับขอโทษ จากนั้นพวกเจ้าก็ไสหัวไปได้!”

เมื่อได้ยินว่าต้องโค้งคำนับขอโทษ เหลิ่งอวิ๋นก็จ้องไปที่หวังหยวนด้วยสายตาเดือดดาล!

ทหารในชุดเกราะทมิฬและทหารผ่านศึกกลุ่มหนึ่งจับด้ามมีดไว้แน่น ราวกับพร้อมที่จะลงมือได้ทุกเมื่อ

หงเยี่ยจ้องมองและกัดฟัน เจ้าโจรตัวน้อยไร้ยางอายนี้ คำขอของเขาดูมากเกินไปหน่อยไหม!

อู่จั้งโหวและเซี่ยซานหู่ถึงกับจุกคอ เกรงว่าท่านเสนาธิการทหารจะเล่นมากเกินไปแล้ว!

เสี่ยวไท่ซุ่ย เฮยเมี่ยนชิงกัง และพวกโจรภูเขาที่อยู่ตรงนั้นไม่เกี่ยวข้องอะไรกับเรื่องนี้ ตราบใดที่เรื่องนี้ยุติได้ พวกเขาก็เต็มใจที่จะคุกเข่าลง

ไม่ใช่เรื่องน่าละอายที่จะคำนับคนของท่านแม่ทัพหนุ่ม ท้ายที่สุดแล้ว เขาคือเทพเจ้าแห่งสงครามเชียวนะ!

“อา!”

ท่านอาจารย์จ้าวป๋อเซี่ยวหลังค่อมยิ้มอย่างขมขื่น “ท่านขุนพล มอบตัวคนหรือจ่ายค่าชดเชยล้วนให้ได้ แต่หากเจ้าขอให้ผู้นำของเราคำนับในที่สาธารณะ แม้ว่าจะตีเขาตาย เขาก็ไม่มีวันยอมทำตามแน่นอน เมื่อเขาโกรธ เขาจะต่อสู้กันจนตายตกไปตามกันทั้งสองฝ่าย และต่างฝ่ายก็ไม่มีจุดจบที่ดี หากเป็นเช่นนี้ดีหรือไม่ เพิ่มเงินอีกสามพันตำลึงดีกว่าแล้วหยุดการต่อสู้”

“หากเป็นเช่นนั้นก็ไม่ต้องเจรจาแล้ว!”

หวังหยวนเงยหน้าขึ้นมองด้วยใบหน้าอวดดี “เมื่อเร็ว ๆ นี้แม่ทัพหนุ่มเพิ่งได้รับตำแหน่งอู๋โหว พวกเจ้าจับตัววีรบุรุษที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขา การขอให้พวกเจ้าโค้งคำนับนับว่าเมตตามากแล้ว เจ้ายังกล้าเรื่องมากอีก ต่อสู้กันจนตายตกไปตามกันทั้งสองฝ่ายใช่ไหม เข้ามาซิ!”

สวบ!

ทหารชุดเกราะทมิฬและทหารผ่านศึกต่างดึงดาบถังออกจากฝัก ดาบส่องแสงท่ามกลางแสงแดดอันอบอุ่นในฤดูหนาวชวนให้ผู้คนรู้สึกใจหายวาบ

“ข้าจะไปคุยกับนายท่าน!”

ท่านอาจารย์จ้าวป๋อเซี่ยวหลังค่อมรู้สึกหวาดกลัว เขารีบหันไปที่ค่ายโจรภูเขา และกระซิบข้างหูของเหลิ่งอวิ๋น “นายท่าน ท่านยอมละทิ้งศักดิ์ศรีสักครั้งดีไหม?”

“ท่านว่าอะไรนะ?”

ใบหน้าของเหลิ่งอวิ๋นดูดุร้าย และสายตาของเขาจับจ้องไปที่ท่านอาจารย์จ้าวป๋อเซี่ยว ราวกับว่าอยากจะกลืนกินใครสักคน ในฐานะผู้นำใหญ่ เขาเป็นผู้นำก่อกบฏ ถ้าเขายอมก้มหัวลง ภายหลังเขาจะเป็นผู้นำทั้งเผ่าและเอาศักดิ์ศรีที่สูญหายไปกลับคืนมาได้อย่างไร?

เสี่ยวไท่ซุ่ยเยาะเย้ย “ชิงเมี่ยนโช่ว เจ้าโหดร้ายกับท่านอาจารย์ได้อย่างไร หากเจ้ามีความสามารถก็แก้ปัญหานี้ด้วยตัวเองดูไหม?”

“รู้สักสร้างปัญหาได้ก็ควรจะแก้ปัญหาได้ แก้ปํญหาไม่ได้แล้วยังจะอวดดี!”

เฮยเมี่ยนจิงกังตะคอกเบา ๆ “เราทำผิด การก้มหัวขอโทษท่านแม่ทัพหนุ่มจะเป็นไรไป ท่านแม่ทัพหนุ่มไม่ใช่คนนอกเสียหน่อย เขาเป็นเทพเจ้าแห่งสงครามที่รบชนะชาวหวงได้!”

“อืม!”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน