บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 495

แต่พวกกบฏกลับถูกจับโดยกองทหารที่ไม่ได้เข้ารับตำแหน่ง รักษาการนายอำเภอและผู้ตรวจการ

เมื่อเอกสารนี้ถูกส่งมอบต่อราชสำนัก เจ้ากรมกลาโหมจะคิดอย่างไรกับเขา ในฐานะแม่ทัพ

เขากลัวว่าตนจะถูกลดตำแหน่ง ในการประเมินผลงานทางการ และตำแหน่งทางทหารของเขาจะถูกลดลงด้วย

“จริงแท้แน่นอนขอรับ!”

องครักษ์รายงาน “หลังจากที่ชิงเมี่ยนโช่วถูกจับสังหาร เส้นทางการค้าจากเมืองเฮ่อไปยังเมืองฝู ก็เปิดขึ้นเช่นกัน โจรกบฏที่เหลือต่างหวาดกลัว ผู้สัญจรไปมาต้องจ่ายเงินเพียงเล็กน้อย ก็สามารถผ่านทางได้แล้ว ไม่มีการปล้นสินค้าอีกต่อไป คนที่กลับมาจากเมืองฝูกล่าวว่า มีนักโทษข้อหากบฏห้าถึงหกร้อยคน ถูกจำคุกในเรือนจำของเมืองฝู ส่วนหัวของชิงเมี่ยนโช่วผู้นำกบฏ ก็ถูกที่ว่าการอำเภอนำมาดอง แล้วส่งผ่านไปรษณีย์เพื่อไปสู่เมืองหลวง”

“เป็นไปไม่ได้!”

แม้หลังจากได้ยินข่าวที่ได้รับการยืนยันแล้ว แม่ทัพเมืองหล่งหนาน เว่ยเฉิง ก็ยังคงพูดอย่างเย็นชา “ชิงเมี่ยนโช่วได้เอาชุดเกราะทั้งหมดในเมืองเฮ่อออกไปแล้ว เมื่อรวมกับทักษะวรยุทธของเขา และกลุ่มทหารชั้นยอดที่อยู่ใต้บัญชาของเขา กลุ่มทหารรักษาการณ์เพียงกลุ่มเดียวไม่สามารถโค่นเขาได้แน่นอน อีกทั้งหากผู้บัญชาการเจ้าหน้าที่ซุนมีความสามารถจริง ๆ เขาคงไม่เป็นข้าราชการทหารระดับแปดจนถึงตอนนี้หรอก เรื่องนี้มีบางอย่างผิดปกติ!”

เมื่อชิงเมี่ยนโช่วละทิ้งเมืองและหนีไป เขาก็นำกองกำลังของเขาไล่ตามไปต่อสู้ แต่ก็ได้รับชัยชนะเพียงเล็กน้อยเท่านั้น

โจรกบฏแข็งแกร่งกว่ากองทหารรักษาการณ์ และจำนวนทหารรักษาการณ์ ต้องมีมากกว่าอย่างน้อยสองเท่าจึงจะชนะ!

“ท่านแม่ทัพฉลาดยิ่งขอรับ!”

องครักษ์มองด้วยความชื่นชม แล้วกล่าวว่า “ตามข้อมูลที่ข้าได้สืบมาในเมืองฝู ไม่นานหลังจากที่ผู้บัญชาการเจ้าหน้าที่ซุนรวบรวมคนของเขา มีคนพาชิงเมี่ยนโช่วและพรรคพวกของเขากลับไปที่เมือง ชายคนนั้นคือหวังหยวนจากหมู่บ้านต้าหวัง และหวังพั่วหลู่ที่เป็นคนของเขา บางคนบอกว่าเขาคือผู้ที่โค่นชิงเมี่ยนโช่ว! เขาเคยทำลายค่ายซานหู่ในเมืองฝู และยังโค่นตระกูลโจวและตระกูลหลิวที่มีอำนาจทั้งสองอีกด้วย เขามีความสามารถมาก!”

เว่ยเฉิง แม่ทัพหล่งหนานกัดฟันพูด “ไม่ว่าเขาจะมีกลอุบายมากมายแค่ไหน ตราบใดที่เขาไปถึงเขตหล่งหนาน ข้าจะปลิดชีพเขาแน่นอน ในเมื่อเขากล้าฆ่าชิงเมี่ยนโช่วและตบหน้าข้า ก็ไม่มีใครสามารถช่วยเขาได้!”

...

ครึ่งเดือนต่อมา คณะเดินทางที่นำโดยแม่ทัพหนุ่มก็มาถึงเฉิงโจว

เจ้าหน้าที่กลุ่มหนึ่งที่ผู้ตรวจราชการมณฑลส่งมา ออกมาทักทายเขา แม่ทัพหนุ่มค้นพบที่อยู่ของตระกูลหลี่ได้สำเร็จ แล้วส่งติงสือซาน องครักษ์เกราะทมิฬของเขาไปส่งจดหมาย

เมื่อมาถึงคฤหาสน์สกุลหลี่ ติงสือซานก็เคาะประตู แล้วคนรับใช้ก็ออกมา “นายท่านมีธุระอะไรหรือ?”

ติงสือซานหยิบจดหมายออกมา แล้วบอกว่า “ข้าได้นำจดหมายจากเขยของคฤหาสน์นี้มาส่ง ต้องการมอบให้กับคุณหนูใหญ่ของเจ้า โปรดไปบอกให้ข้าด้วย”

“เขย!”