บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 512

“หึ!”

สะใภ้ตระกูลหลี่กล่าวคำเบา “หลังจากนี้ท่านจงไปโน้มน้าวท่านพ่อว่าอัครเสนาบดีฝ่ายซ้ายดูไม่น่าไว้วางใจยิ่งนัก เราอาจจะพึ่งพาเขาไม่ได้ ท่านลองนึกถึงสงครามครั้งใหญ่ในตอนเหนือที่อัครมหาเสนาบดีฝ่ายซ้ายชี้แนะแม่ทัพหนุ่มจนได้รับชัยชนะอันยิ่งใหญ่ อัครมหาเสนาบดีฝ่ายซ้ายจึงควรเป็นผู้นำขุนนางในราชสำนัก และด้วยสถานการณ์ของไอ้คนบ้านนอก ทำให้แม่ทัพหนุ่มถูกตำหนิ รวมไปถึงทำให้อัครมหาเสนาบดีฝ่ายซ้ายไม่ได้รับความไว้วางใจจากฝ่าบาทอีกต่อไป หากท่านพ่อและพวกท่านต้องการประสบความสำเร็จ จึงต้องเข้าร่วมกับอัครมหาเสนาบดีฝ่ายขวา และเมื่อถึงตอนนั้น พวกเราก็จะถูกเลื่อนขั้นและร่ำรวยได้อย่างง่าย!”

หลี่อีเหนียนขมวดคิ้ว “ท่านพ่อต้องการทำเพียงสิ่งที่มีประโยชน์ต่อราชสำนักเท่านั้น เขาไม่ต้องการเข้าร่วมกับพรรคพวกที่เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนหรือแข่งขันแย่งชิงอำนาจ นอกจากนี้ท่านพ่อและอัครมหาเสนาบดีฝ่ายซ้ายยังเป็นพันธมิตรกันมานาน และไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับอัครมหาเสนาบดีฝ่ายขวา ดังนั้นเขาจึงไม่มีวันเข้าร่วมกับอัครมหาเสนาบดีฝ่ายขวาอย่างแน่นอน!”

สะใภ้ตระกูลหลี่แค่นเสียงเล็กน้อย “ข้าคิดเรื่องนี้แทนท่านแล้ว ผู้ตรวจการมณฑลมิใช่อยู่ฝ่ายเดียวกับอัครมหาเสนาบดีฝ่ายขวาหรอกหรือ ตราบใดที่เราสามารถจับคู่ซื่อหานกับลูกชายของผู้ตรวจการมณฑลได้สำเร็จ แม้จะมีการยื่นคำร้อง ผู้ตรวจการมณฑลก็จะกลายเป็นพ่อสื่อไปโดยปริยาย

...

ในช่วงเทศกาลตรุษจีน หมู่บ้านต้าหวังอบอวลไปด้วยความสุขเกือบตลอดทั้งเดือน เนื่องจากมีญาติพี่น้องของชาวบ้านบางส่วนมาเยี่ยมเยือนพวกเขา!

ถนนทุกสายในหมู่บ้านถูกเกลี่ยหน้าดินจนเรียบเกลี้ยง จากนั้นปูด้วยหินสีดำและสีน้ำเงิน

ทำให้ผู้ที่มาเยี่ยมญาติหรือสหายที่หมู่บ้านต้าหวังตกตะลึงจนไม่อาจหุบกรามที่อ้าค้างได้

สิ่งที่น่าประหลาดใจที่สุดคืออาคารขนาดเล็กสามชั้นที่มีปีกอาคารทั้งสองข้าง

แม้อาคารหลังงามนี้จะมีขนาดเล็ก ทว่าพวกเขากลับไม่ได้นำกระดาษมาปิดประตูและหน้าต่าง แต่ปล่อยให้มันโล่งโปร่งสบาย

เพียงพริบตา วันนี้ก็เป็นวันที่สี่นับตั้งแต่เทศกาลโคมไฟ!

ในวันนี้ชาวบ้านจำนวนมากมาเข้าแถวรวมตัวกันอยู่ที่หน้าหมู่บ้านต้าหวัง

กลุ่มคนเหล่านี้ไม่ได้มีเพียงชาวบ้านจากหมู่บ้านต้าหวังเท่านั้น แต่ยังรวมไปถึงชาวบ้านจากหมู่บ้านปานจวงและหมู่บ้านใกล้เคียงเกือบทั้งหมดด้วย

พวกเขาล้วนอยากเห็นบัณฑิตจอหงวน!

บ่อยครั้งที่ผู้ปกครองมักฟูมฟักลูกหลานอย่างดี เพื่อหวังว่าในอนาคตพวกเขาจะกลายเป็นบัณฑิตจอหงวน

ชาวบ้านจำนวนมากมารวมกันที่หน้าหมู่บ้านก่อนรุ่งสางด้วยใจจดจ่อ!