บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 586

หลังจากที่หวังหยวนกล่าวเช่นนั้น ทุกคนก็วิตกกังวลไม่น้อย

ค่ายต้าเฟิงเป็นสถานที่แบบใดกัน หวังหยวนต้องการพาต้าหู่ไปที่นั่นเพียงสองคน นี่ไม่เท่ากับรนหาที่ตายหรอกหรือ?

“พี่หยวน พวกเราฆ่าเอ้อโถวหลาง และไม่ว่าคนจากค่ายต้าเฟิงจะรู้เรื่องนี้หรือไม่ ข้าก็ยังเกรงว่าเอ้อโถวหลางจะรายงานเฟิงเสี้ยวเทียนไปหมดแล้ว หากมีอันตรายเกิดขึ้นกับท่านจะทำอย่างไร?”

ถังหม่างโพล่งขึ้น เขารู้จักค่ายต้าเฟิงดี ผู้นำของพวกเขามีความสามารถมาก มิฉะนั้นคงไม่รวบรวมโจรทุกทั่วสารทิศจนกลายเป็นราชาแห่งเขาลูกนี้!

“จริงขอรับ อาหยวน หากไม่สามารถผ่านได้จริง ๆ ก็ควรใช้ทางอ้อม ยอมเดินทางต่อไปอีกไม่กี่วันดีกว่านะขอรับ!”

หลี่จ้าวหลินพยายามโน้มน้าวใจเขาอย่างรวดเร็ว แต่หวังหยวนกลับส่ายหน้า ค่ายต้าเฟิงไม่ใช่ชุมโจรธรรมดา ดังนั้นจะต้องมีคนของอ๋องฝูซานอยู่นั้นอย่างแน่นอน

เดิมทีพวกเขาไม่ลงรอยกับอ๋องฝูซานอยู่แล้ว หากอีกฝ่ายรู้ว่าลูกชายถูกเขาฆ่า อ๋องฝูซานจะปล่อยเขาไปได้อย่างไร?

ในเมื่อเอ้อโถวหลางรายงานข่าวไปแล้ว ดังนั้นไม่ว่าพวกเขาจะพยายามมากเพียงใดก็ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้

ยิ่งไปกว่านั้นหวังหยวนไม่ได้ทำลงไปเพราะอารมณ์

“ไม่จำเป็นหรอก พวกเจ้าไปหาที่พักได้แล้ว พวกข้าจะออกไปแล้ว”

สิ้นคำ หวังหยวนก็ควบม้าตัวใหญ่ของเขาออกไปพร้อมกับต้าหู่

ทั้งถังหม่างและหลี่จ้าวหลินไม่รู้เลยว่าหวังหยวนกำลังคิดอะไรอยู่?

เป็นไปได้หรือไม่ว่าหวังหยวนจะใช้วาจาอันน่าเชื่อถือโน้มน้าวอีกฝ่าย?

อย่างไรก็ตาม คนเหล่านี้ทำตัวลึกลับเหมือนคนทรงเจ้าเข้าผี พวกมันจะฟังเขาได้อย่างไร

เฟิงเสี้ยวเทียน ผู้นำคนอื่น ๆ และผู้คนเกือบหนึ่งพันชีวิตยืนขวางทางไม่ให้อีกฝ่ายผ่านไปได้ ไม่นานพวกเขาก็สังเกตเห็นม้าสองตัววิ่งเข้ามา

“สองคน?”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน