บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 624

หวังหยวนไม่คาดคิดว่าไป๋เฟยเฟยจะย้อนกลับมาถามตัวเขาแทน

อันที่จริง ความทะเยอทะยานของหวังหยวนไม่ได้รุนแรงเท่าพวกเขา

เขาแค่อยากมีชีวิตที่สุขสบาย ส่วนเรื่องเงินนั้น หวังหยวนคิดว่ายิ่งมากก็ยิ่งดี เพราะในโลกนี้ไม่มีเงินอยู่ไม่ได้หรอก

แต่เมื่อเทียบกับตระกูลไป๋แล้ว ความทะเยอทะยานของเขาดูน้อยกว่ามาก

ตระกูลไป๋เป็นตระกูลขุนนางที่มีเงินมากมาย และพวกเขายังเป็นพ่อค้าเหล็กรายใหญ่ที่สุด!

รู้ไหมว่าเมื่อสงครามเกิดขึ้น สิ่งที่จำเป็นมากที่สุดคือเงินและอาวุธ!

โดยพื้นฐานแล้วตระกูลไป๋ก็เป็นเจ้าของของทั้งหมดนั้น ด้วยความแข็งแกร่งเช่นนี้ การมีความทะเยอทะยานจึงไม่ใช่เรื่องเกินจริง

“ข้าแค่พูดไปงั้น เจ้าก็พูดต่อสิ” หวังหยวนยิ้มและพูด

จากนั้นไป๋เฟยเฟยก็พูดต่อว่า "นอกเหนือจากราชสำนักต้าเย่แล้ว พ่อค้าเกลือและพ่อค้าผ้าไหมล้วนถูกตระกูลใหญ่ควบคุมไว้ และท่านก็มีส่วนเกี่ยวข้องกับการขายเกลือ ในฐานะพ่อค้าเกลือรายใหญ่ที่สุดของต้าเย่ ตระกูลจีแห่งเมืองกู่โจวจะไม่นั่งอยู่เฉย ๆ แน่ ฉะนั้น... พวกเขาจะเป็นคนแรกที่จะลงมือจัดการท่าน!”

“นอกจากนี้ ธนาคารและสถานรับแลกเงินทั้งหมดในโลกมีตระกูลใหญ่พวกนี้ควบคุมด้วยกัน ตระกูลไป๋เอง... แม้ว่าเราจะเป็นส่วนหนึ่ง แต่ข้าก็ช่วยเรื่องนี้ไม่ได้”

ไป๋เฟยเฟยยิ้มและกล่าวขอโทษ

หวังหยวนรู้ดีว่าตระกูลใหญ่อย่างพวกเขาแม้อยู่ด้วยกัน และมีความร่วมมือต่อกันมาอย่างยาวนาน อย่างน้อยก็ผิวเผิน

แต่ตอนนี้มีคนจะแตะต้องตัวเอง และไม่ใช่คนในตระกูลไป๋ พวกเขาจะเข้ามาแทรกแซงได้อย่างไร

นี่เป็นการชักชวนของไป๋เฟยเฟย เพียงแต่แค่ไม่พูดตามตรงให้ชัดเจนเท่านั้น

ถ้าตอนนี้หวังหยวนเข้าร่วมตระกูลไป่ ตระกูลไป๋แก้ไขปัญหานี้ให้ได้อย่างแน่นอน

แต่หวังหยวนยังไม่อยากเข้าใกล้ไป่เฟยเฟยมากนัก เขาจึงพยักหน้าแล้วพูดว่า "ขอบคุณน้องไป๋ที่บอกข้าตาใตรง ไม่ต้องกังวล เรื่องนี้ข้าจะระวังตัว"

หากตระกูลจีจะจัดการกับเขา หวังหยวนย่อมไม่ยอมอยู่แล้ว

แต่เขานึกไม่ออกว่าเขาจะจัดการตัวเองได้อย่างไร?

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน