บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 645

ต้าหู่ยกยิ้ม คราวนี้แผนสำเร็จ!

หวังหยวนพยักหน้าอย่างไม่กังวล

ในขณะนี้ถังหม่างและคนอื่น ๆ กำลังขี่ม้าไปซ่อนตัวอยู่ตามท้องถนนทีละคน ในตรอกลึก เหลือม้าเพียงไม่กี่ตัว และรถม้าเปล่าสองสามคัน ส่วนผู้คนหายไปแล้ว!

“นายน้อย รถม้า! มันคือรถม้าของโจร!”

คนที่นำฟ่านซือเซวียนมาถึงในไม่ช้า!

“ฮึ่ม พวกเขารู้ว่าไม่มีทางออกจากประตูเมืองได้ จึงละทิ้งทองคำเพื่อหนีเอาชีวิตรอด”

เขาเยาะเย้ยครั้งแล้วครั้งเล่า ก่อนจะพาผู้คนรีบไปตรวจสอบ แต่หลังจากนั้น สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปทันที!

“นายน้อย... รถม้าคันนี้... มีแค่กล่องเปล่า... ไม่มี... ไม่มีเงินแม้แต่ชิ้นเดียว!”

หลังจากตรวจสอบแล้ว ก็พบว่าไม่มีอะไรอยู่บนรถม้าหลายสิบคัน ซึ่งทำให้ฟ่านซือเซวียนหน้าบึ้งตึงในทันใด

“อะไรกัน! ไม่! เป็นไปได้อย่างไร!”

ฟ่านซือเซวียนไม่เชื่อ เขาจึงเข้าไปในรถเพื่อตรวจสอบเอง แต่ก็ไม่เห็นอะไรเลย!

“นายน้อย เรื่องนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร... พวกเขาไม่ได้ปล้นหรอกหรือ?”

คนรับใช้รีบพูด ส่วนฟ่านซือเซวียนรีบพาผู้คนกลับไปที่ธนาคารเทียนเซี่ยทันที เมื่อเห็นทองคำนับล้านในโกดังหายไปครึ่งหนึ่ง เขาก็โกรธมากจนแทบจะกระอักเลือด!

“บ้าเอ๊ย! บ้าเอ๊ย!”

ฟ่านซือเซวียนโกรธมาก แต่หากไม่พบทอง เขาก็ไม่มีเบาะแสเลย

คนเหล่านั้นหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย!

“แจ้งเจ้าหน้าที่ แจ้งเจ้าหน้าที่สิ! ให้ไปสืบให้ข้า ทองนี้ต้องยังอยู่ในเฉิงโจว!”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน