บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 673

ดังนั้นความตั้งใจแต่เดิมของเขา คือเขาไม่เต็มใจอย่างยิ่งที่จะให้อู๋หลิงไป!

“ฝ่าบาท โปรดให้อู๋หลิงเป็นผู้บังคับบัญชากองทัพด้วย!”

ในเวลานี้ เจ้ากระทรวงกรมขุนนาง หยวนกวนหลวนลุกขึ้น เขาไม่ใช่ทั้งฝ่ายเสนาซ้ายหรือเสนาขวา แต่เขาเป็นคนที่เป็นกลางที่สุดในราชสำนัก ทำทุกอย่างเพื่อประโยชน์ของสถานการณ์โดยรวม

แม้ว่าเขาจะรู้ว่าฝ่าบาทอาจจะไม่อยากได้ยินถ้อยคำเหล่านี้ แต่เขาก็ยังพูดต่อไป

หลังจากได้ยินเช่นนั้น จักรพรรดิซิงหลงก็หายใจเข้าลึก ๆ และพยักหน้า

“ข้าจะพิจารณาคำขอของเจ้า เอาล่ะ เลิกประชุมเถอะ”

หลังจากพูดจบ จักรพรรดิซิงหลงก็ตรงกลับไปที่ห้องทรงพระอักษรทันที หลังจากเข้ามา สิ่งแรกที่เขาพูดคือ ให้คนเรียกอู๋หลิงมา!

ในขณะนี้อู๋หลิงก็ได้รู้ข่าวว่าเฉิงโจวติดอยู่สถานการณ์วิกฤต แม้ว่าเขาจะกังวล แต่เขาเชื่อมั่นในความสามารถของหวังหยวนมาก!

ทหารของอ๋องถูหนานจำนวนมากที่พ่ายแพ้ไปในวันนั้น ทหารแค่สามหมื่นนายของเจิ้งไท่ชิงไม่น่าจะเพียงพอที่จะทำร้ายท่านเสนาธิการทหารได้!

ตอนนั้นเขาถูกจักรพรรดิซิงหลงเรียกตัวไปเข้าเฝ้า เขาจึงทำได้แค่เดินทางไปยังห้องทรงพระอักษรเท่านั้น

เมื่อได้พบจักรพรรดิซิงหลง อู๋หลิงก็ถวายบังคมแล้วพูดว่า "ฝ่าบาท เรียกกระหม่อมหรือพ่ะย่ะค่ะ"

จักรพรรดิซิงหลงพยักหน้ามองไปที่อู๋หลิงและพูดอย่างเรียบเฉย "อู๋หลิง ขณะนี้มีสงครามที่ชายแดน ข้าจะให้เจ้าไปเป็นแม่ทัพบัญชาการที่นั่น เจ้าเต็มใจหรือไม่?"

อู๋หลิงรู้ว่านี่คือเหตุผลที่เขามาในวันนี้ ดังนั้นเขาจึงไม่ปฏิเสธ

นี่เป็นเจตนารมณ์ของท่านพ่อและความยุติธรรมในใจของเขา

"กระหม่อมยินดีพ่ะย่ะค่ะ"

จักรพรรดิซิงหลงสูดหายใจเข้าลึก ๆ มองอู๋หลิงด้วยแววตาเป็นประกาย

“อู๋หลิง ข้า... รู้ว่าเจ้าแค้นข้าอยู่ในใจ แต่ข้า... ไม่สนใจ!”

อู๋หลิงที่ได้ยินก็หรี่ตาลง แต่ไม่ได้พูดอะไร ในใจเขาย่อมต้องเกลียดแค้นอยู่แล้ว!

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน