บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 687

“ท่านหวังหยวน ข้าไม่รู้ว่าท่านรู้จักหวงเหยียนของเรามากแค่ไหน?”

ทันทีที่คำพูดเหล่านี้หลุดออกมา หวังหยวนก็หรี่ตา พูดตามตรง เขาไม่รู้อะไรเกี่ยวกับหวงเหยียนมากนัก นอกจากเรื่องอ๋องถูหนานกับอากู่ฉา ลูกชายของเขา

“ไม่ค่อยรู้เท่าใดนัก ดังนั้นอยากจะขอให้ขุนพลเจิ้งช่วยชี้แนะข้าบ้าง ข้าจะขอบคุณมาก”

หวังหยวนรู้ว่าเจิ้งไท่ชิงมาที่นี่ในวันนี้ อาจเป็นเพราะเรื่องนี้!

บอกข้อมูลเกี่ยวกับหวงเหยียนให้กับเขา แม้ว่าจะมีบางสิ่งที่เขาสามารถรู้ได้เมื่อไปถึงหวงเหยียนก็ตาม

แต่เขาทำเช่นนี้เพียงเพื่อให้เขารู้อะไรบางอย่างล่วงหน้า เพื่อที่เขาจะได้วางแผนล่วงหน้าให้ดี!

เมื่อคิดได้ดังนั้น หวังหยวนก็ย่อมรู้สึกขอบคุณเจิ้งไท่ชิงมากขึ้น

จากนั้นเจิ้งไท่ชิงก็สูดหายใจเข้าลึก ๆ แล้วยกยิ้ม “ไม่เป็นอะไร ข้าคิดว่านี่คือสิ่งที่คนผู้นั้นอยากให้ท่านรู้ ข้าเพิ่งตัดสินใจโดยไม่ได้รับอนุญาต จึงเพิ่งมาบอกท่าน!”

เมื่อได้ยินดังนั้น หวังหยวนก็ยิ้ม จากนั้นยกมือขึ้นพูดว่า “ไม่ว่าใครจะอยากให้ข้ารู้ก็ตาม ขุนพลเจิ้งก็ช่วยบอกข้าเรื่องนี้ ข้าจดจำไว้แล้ว”

เจิ้งไท่ชิงหัวเราะ “เอาล่ะ ไม่จำเป็นต้องพูดสุภาพนักหรอก ให้ข้าบอกท่านว่าสถานการณ์ในหวงเหยียนของเรา ตอนนี้ดีขึ้นแล้ว”

“เดิมทีเมืองหวงถูกปกครองโดยวังหลวงและราชวงศ์ทั้งสี่ วังหลวงควบคุมเมืองหวงทั้งหมด และราชวงศ์ทั้งสี่มีหน้าที่คอยดูแลด้านต่าง ๆ ตัวอย่างเช่นอ๋องถูหนานที่ท่านรู้จัก มีหน้าที่ดูแลสงครามชายแดน และสั่งการกองทัพชายแดน อ๋องถูหนานแม้ว่าอ๋องถูหนานจะสิ้นพระชนม์แล้ว แต่อากู่ฉาก็รับตำแหน่งเป็นอ๋องถูหนานต่อ แต่สุดท้ายเขาก็ยังอายุน้อย ไม่อาจดูแลเมืองเก่าของอ๋องถูหนานได้”

เมื่อพูดเช่นนี้แล้ว เขาก็มองหวังหยวน

“อีกสามคนคืออ๋องหลงซี ผู้รับผิดชอบองครักษ์เงาของเมืองหวง และกำกับดูแลแผ่นดิน ข้าเป็นผู้ใต้บัญชาของเขา นอกจากนี้ก็มีอ๋องเจิ้นตง ผู้ดูแลเมืองหลวงของเมืองหวง และองครักษ์ของเมืองหวง เขาดูแลทั่วเมืองหลวง ส่วนคนสุดท้ายคืออ๋องเซ่อเป่ย ผู้รับผิดชอบอำนาจทางการเงินของเมืองหวง”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน