บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 686

เจิ้งเซิ่งเหลือบมองหวังหยวน ยกมือขึ้นแล้วพูดว่า “ท่านหวัง ข้าอยากรู้จริง ๆ ว่าเหตุใดเจ้าถึงเดาความคิดของพ่อข้าได้”

จากการกบฏของกองทัพชิงชวน ไปจนถึงการพูดคุยยามค่ำคืนที่นี่ มีเพียงการแลกเปลี่ยนทางจดหมาย และการเผชิญหน้ากันในค่ายเสบียงหนัก เหตุใดชายคนนี้ถึงสามารถมองทะลุผ่าน และถ่ายทอดสิ่งที่เขาต้องการแสดงให้พ่อของเขาฟังได้

เหตุใดกัน ทั้งที่ไม่ได้เห็นเรื่องนี้ด้วยตัวเอง

หวังหยวนเหลือบมองเจิ้งเซิ่ง ก่อนจะยิ้มแล้วอธิบาย

“มันไม่ใช่การเดา แต่เป็นความเข้าใจตามเหตุผล นับตั้งแต่ที่พ่อของเจ้ามาที่เฉิงโจว ข้าก็รู้ว่าเขาคิดอะไรเมื่อออกคำสั่งครั้งแรก และเขาก็เตือนข้าด้วย”

หลังจากที่หวังหยวนพูดจบ เจิ้งเซิ่งก็ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นเขาก็คิดอะไรบางอย่าง แล้วอดไม่ได้ที่จะพูดว่า “พ่อของข้าบอกว่า... ทำลายเมืองหรือ?”

เจิ้งเซิ่งตกตะลึง เพราะเมืองถูกทำลาย เขาจึงมั่นใจได้ว่าพวกเขาไม่มีเจตนาจะฆ่าจริง ๆ งั้นหรือ

“แล้วจดหมายฉบับที่สอง เป็นการทดสอบหรือ?”

เจิ้งเซิ่งถามด้วยความประหลาดใจ ในขณะที่หวังหยวนพูดด้วยรอยยิ้ม “ข้าไม่ได้ฉลาดถึงเพียงนั้น แต่เมื่อกองทัพชิงชวนยึดชายแดน คนของหวงเหยียนก็ยื่นไมตรีมาให้ข้า”

“เพราะฉะนั้นข้าจึงเข้าใจเรื่องทั้งหมดนี้ จากนั้นสิ่งล่อใจก็ตามมา”

หลังจากที่หวังหยวนพูดจบ ทั้งเจิ้งเซิ่งและเจิ้งไท่ชิงก็ตกตะลึง

“ไม่น่าแปลกใจ...”

เจิ้งไท่ชิงพูดด้วยความประหลาดใจ จากนั้นก็คลี่ยิ้ม

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน