บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 689

แต่หวังหยวนเข้าใจแนวทางของหวงเหยียนมากขึ้นแล้ว

แต่ว่าเขาแค่ไม่ชอบ

ทุกสิ่งที่ต้องอธิบายได้รับการอธิบายอย่างชัดเจนแล้ว และการตัดสินใจของหวังหยวนที่จะไปหาหวงเหยียน ก็ได้รับการตัดสินแล้ว ไม่มีที่ว่างสำหรับการทะนงตัวในเรื่องนี้

เช้าวันรุ่งขึ้น หวังหยวนพาถังหม่าง ต้าหู่ และทหารผ่านศึกเกราะทมิฬสิบคนไปที่ประตู

นอกจากหลี่ซื่อหานจะมาพบเขาแล้ว เฉิงเหลียวก็มาด้วยความกังวลด้วย

ไป๋เฟยเฟยก็มาด้วย แต่สิ่งที่ทำให้หวังหยวนประหลาดใจก็คือ พ่อและลูกชายตระกูลฟ่านก็มาด้วย

แต่มีแววของความเย็นชาและความภาคภูมิใจในดวงตาของพวกเขา

หวังหยวนขี้เกียจเกินกว่าจะใส่ใจ เหลือบมองหลี่ซื่อหานแล้วคลี่ยิ้ม

“ไม่ต้องห่วง เจ้าก็รู้ว่าสามีของเจ้าทำอะไรได้บ้าง อีกไม่นานข้าจะกลับมา”

หวังหยวนยิ้มและกอดหลี่ซื่อหานที่เสียงสั่นเครือ “ข้ารู้ ข้าจะรอให้ท่านกลับมา... ใช่แล้ว แล้วก็คุณหนูหูด้วย...”

หลี่ซื่อหานกำลังยิ้ม แต่ความจริงเป็นการยิ้มฝืน นางไม่อยากให้หวังหยวนกังวล นางจึงพยายามทำตัวให้ดูเข้มแข็ง

“ข้าจะดูแลครอบครัวของข้า”

สายตาของหลี่ซื่อหานแน่วแน่ หมู่บ้านต้าหวังเป็นรากฐานของหวังหยวน และมันเป็นผลมาจากการทำงานหนักของเขา นางจะปกป้องมันแน่นอน

“อืม...”

ในเวลานี้ ไป๋เฟยเฟยก็เข้ามาพูดด้วยรอยยิ้ม “พี่หวัง ข้าจะไม่พูดมาก ข้าจะรอให้ท่านกลับมา”

หวังหยวนยิ้มแล้วพูดว่า “ไม่ต้องกังวล ข้าจะกลับมาแน่นอน”

พูดจบ หวังหยวนก็มองวังฉงโหลวและคนอื่น ๆ แล้วก็ยกมือขึ้นพูดว่า “ไปหาหวงเหยียนไม่ได้ไปดินแดนแห่งความตาย ข้าย่อมกลับมาได้อยู่แล้ว รอข้าเถอะ”

พูดจบ หวังหยวนก็ขึ้นหลังม้าจากไป ไม่ว่าเขาจะไม่อยากจากไปมากแค่ไหนก็ตาม

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน