บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 690

ในขณะนี้ หลังจากที่วังฉงโหลวเปิดจดหมาย เขาก็ถอนหายใจทันที มีร่องรอยของความผิดหวังฉายชัดในดวงตาของเขา!

นั่นคือความหวังแห่งต้าเย่!

ยังมีความชื่นชมอีกด้วย!

นั่นคือความชื่นชมหวังหยวน!

ไปเผชิญชะตากรรมคนเดียวในหวงเหยียน ชีวิตแขวนอยู่บนเส้นด้าน แต่หวังหยวนไปที่นั่นโดยไม่ลังเล!

“ดูเหมือน... ข้าต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว!”

วังฉงโหลวกล่าวขณะออกจากหมู่บ้านต้าหวัง พร้อมจดหมาย...

ไม่เพียงแต่วังฉงโหลวเท่านั้น แต่หูเมิ่งอิ๋งก็ได้รับจดหมายเช่นกัน นางถึงกับหลั่งน้ำตาเงียบ ๆ

“ข้าจะรอให้เจ้ากลับมา… จะปกป้องฐานทัพนี้ให้กับเจ้า…”

หูเมิ่งอิ๋งรีบเช็ดน้ำตา สายตาของนางเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น!

ในขณะนี้ ในหุบเขาชิงหลง หงเยี่ยและคนอื่น ๆ ก็ได้รับจดหมายนี้เช่นกัน!

หลายคนอ่านจดหมายแล้วเต็มไปด้วยความขุ่นเคือง

“เจ้าสารเลว! ฮ่องเต้ชั่วร้ายยอมให้หวังหยวนไปหาหวงเหยียนจริง ๆ! รวบรวมกองกำลังแล้วไปรับหวังหยวนกลับมา!”

ในเวลานี้ หงเยี่ยออกคำสั่งทันที!

แต่ในขณะนี้ จ้าวป๋อเซี่ยวรีบพูดว่า “นายท่านใหญ่ ทำอย่างนั้นไม่ได้!”

“เหตุใดจะไม่ได้ล่ะ? เราจะปล่อยให้หวังหยวนไปยังสถานที่อันตรายเช่นนั้นได้จริงหรือ!”

หงเยี่ยมีสีหน้าเย็นชาขณะพูด เซี่ยซานหู่และอู่จั้งโหวที่อยู่ด้านข้างก็พยักหน้า พวกเขาเป็นห่วงความปลอดภัยของหวังหยวน เมื่อไปหาหวงเหยียนมาก เพราะมันเป็นสถานที่ที่โอกาสเป็นตายเท่ากัน!

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน