บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 700

จากคำพูดของอากู่ฉา ทุกคนพยักหน้าพร้อมกัน

แต่ไทเฮาเซียวฉู่ฉู่ถามว่า “หวังหยวน อากู่ฉาต้องการล้างแค้นให้บิดาของเขา ไม่ทราบว่าเจ้าคิดอย่างไร?”

หวังหยวนยิ้ม แล้วพูดว่า “ไทเฮา ต้องมีคนพูดเหลวไหลเกี่ยวกับเรื่องนี้เป็นแน่ ข้าไม่ได้สังหารอ๋องถูหนาน อย่าได้กล่าวหาทูตต่างแผ่นดินในเรื่องเช่นนี้อย่างไม่ยุติธรรม”

ในเมื่อพวกเจ้าต้องการแสดงละคร ข้าก็จะแสดงละครร่วมกับพวกเจ้า!

“เหลวไหล เจ้าสร้างหน้าไม้ขนาดยักษ์ แล้วปล่อยให้คนอื่นยิงพ่อของข้า เจ้ายังไม่กล้ายอมรับเลย หวังหยวน เจ้าเป็นคนขี้ขลาดจริง ๆ เจ้ากล้าทำเช่นนี้เลยหรือ?”

อากู่ฉาตะโกนด้วยความโกรธทันที ทันทีที่เขาพูดเช่นนี้ หวังหยวนก็โบกมืออย่างรวดเร็ว

“เฮ้ อ๋องถูหนาน โปรดอย่ากล่าวหาข้า ข้าสร้างหน้าไม้ขนาดยักษ์จริง แต่ข้าไม่ได้สั่งให้ฆ่าพ่อของเจ้า อีกทั้งกองทัพทั้งสองยังต่อสู้กันในระยะไกลขนาดนี้ ข้าไม่เห็นพ่อของเจ้าด้วยซ้ำ จะฆ่าเขาได้อย่างไร บางทีเขาอาจถูกคนอื่นฆ่า... ฆ่าโดยไม่ตั้งใจก็ได้”

“ไม่ต้องกังวล ข้าจะตรวจสอบอย่างรอบคอบเมื่อข้ากลับไป ว่าใครเป็นคนฆ่าพ่อของเจ้า? ดีหรือไม่?”

หวังหยวนไม่ยอมรับ ไม่ใช่เพราะขี้ขลาด แต่เป็นเพราะเขาปฏิบัติตามคำพูดของอากู่ฉา อ๋องถูหนาน

“ฮึ่ม! ชีวิตกำลังจะจบ เจ้ายังคิดว่าจะยังออกไปได้อีกหรือ?”

อากู่ฉาพูดพร้อมชักดาบยาวออกมาทันที ด้วยสีหน้าอาฆาตแค้น

“อ๋องถูหนาน! ช่างบังอาจนัก! นี่อยู่ต่อหน้าห้องโถงใหญ่ และหวังหยวนเป็นทูต เจ้าต้องการฆ่าเขา เจ้าต้องการสร้างปัญหาอีกหรือ?”

จู่ ๆ ไทเฮาเซียวฉู่ฉู่ก็เย็นชา น้ำเสียงของนางดุดัน

อากู่ฉาหน้าบึ้งตึง กันไปมองอ๋องอีกสามองค์ที่เหลือ กำหมัดแน่น แล้วพูดว่า “ท่านอาทั้งหลาย พวกท่านกับพ่อของข้าเป็นพี่น้องกัน คนที่ฆ่าพ่อข้านั้นอยู่ในห้องโถงแล้ว พวกท่านไม่อยากล้างแค้นให้พ่อข้าหรือ!”

ทันทีที่คำพูดเหล่านี้หลุดออกมา อ๋องทั้งสามก็เงยหน้าขึ้นพร้อมกัน

หนึ่งในนั้นมีรอยยิ้มบนใบหน้า เขาแต่งตัวหรูหรา รูปร่างอ้วนท้วน ยืนขึ้นช้า ๆ แล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า

“หลานชาย เรื่องนี้ไม่จำเป็นต้องพูดในราชสำนัก เพราะสุดท้ายนี่ก็คือทูต ไทเฮาทรงพอพระทัยมาก หากทำเช่นนี้ จะไม่เป็นการฝ่าฝืนคำสั่งของพระองค์หรือ?”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน