บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 699

“ฮ่าฮ่า ข้าหวังว่าเขาจะอายุยืนยาว”

เกาเล่อยิ้มกว้างขึ้น แล้วพูดว่า “เอาล่ะ วังหลวงอยู่ข้างหน้าแล้ว ข้าจะไม่เข้าไป ประเดี๋ยวจะมีคนพาท่านหมิงถันเข้าไป”

เมื่อเดินไปถึงนอกห้องโถงของวังหลวง เกาเล่อก็หยุด และมีขันทีคนหนึ่งเข้ามาด้วยความเคารพ แล้วพาหวังหยวนเข้าไปข้างใน

เมื่อเดินเข้าไปในห้องโถงใหญ่ หวังหยวนก็เห็นเสนาบดีในราชสำนักหวงนั่งขนาบสองด้าน

หวงเหยียนมาทีหลัง แต่ความยิ่งใหญ่นี้ไม่ด้อยไปกว่าต้าเย่เลย

หวังหยวนมองไปรอบ ๆ แล้วเห็นคนสี่คนนั่งอยู่ทั้งสองด้านของด้านหน้า

หนึ่งในนั้นคืออากู่ฉา และอีกสามคนเป็นสามราชวงศ์ของเมืองหวง

พวกเขาทั้งสามก้มหน้าลงเล็กน้อย ไม่ได้มองหวังหยวน หวังหยวนก็ถอนสายตา ก้าวไปข้างหน้าโดยไม่สนใจ

ที่นั่น...

มีเด็กคนหนึ่งนั่งอยู่บนเก้าอี้มังกรตัวใหญ่ ด้านหลังเก้าอี้มังกรมีม่านปิดอยู่ มองเห็นเงาร่างผู้หญิงคนหนึ่งนั่งอยู่ตรงนั้นลาง ๆ

หวังหยวนมีสีหน้าเฉยเมย เดินเข้าไปใกล้ แล้วประสานมือโค้งคำนับ ก่อนพูดว่า “ทูตจากต้าเย่ หวังหยวน ถวายบังคมฮ่องเต้และไทเฮาแห่งแผ่นดิน”

ทันทีที่คำพูดเหล่านี้หลุดออกมา เสียงอันไพเราะของผู้หญิงก็ดังขึ้นจากหลังม่าน

“หวังหยวน นี่เป็นการเดินทางที่ยากลำบากมาก เป็นเรื่องดีที่เจ้าเป็นคนรับภารกิจมาเจรจา เพื่อพักรบระหว่างทั้งสองแผ่นดิน เพื่อหลีกเลี่ยงการสูญเสียชีวิต”

เสียงของไทเฮาเซียวฉู่ฉู่ฟังดูสงบมาก

หวังหยวนประสานมือแล้วยกขึ้นทันที พลางพูดว่า “ไทเฮาช่างเฉียบแหลม”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน