บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 739

นัยน์ตาของเขาฉายแววประหลาด

“หวังหยวน เจ้าน่าสนใจมาก…”

…

การตายของเกาเล่อ ทำให้ทหารองครักษ์เมืองหวงทั้งหมดกลายเป็นท้องปลามัน ทุกคนจับตาดูอย่างใกล้ชิด และใช้วิธีการของตนเอง เพื่อนำทหารองครักษ์เมืองหวงนี้ไปอยู่ในมือของพวกเขาเอง!

แต่มีไทเฮาเพียงผู้เดียว ที่ไม่ได้เข้ามาแทรกแซง!

แต่ทั้งอ๋องหลงซีและอ๋องถูหนานก็ต่างยื่นมือเข้าไป!

แน่นอนว่าอ๋องเซ่อเป่ยคือผู้ที่ยื่นมือยาวที่สุด!

ด้วยอำนาจทั้งหมดของเขา เขาอยากจะครอบครองราชองครักษ์ไว้ในมือ!

ไม่เพียงเท่านั้น เขายังจงใจก่อปัญหาอีกด้วย อาจกล่าวได้ว่าทันทีที่เกาเล่อเสียชีวิต ทหารองครักษ์เมืองหวงก็วุ่นวายมาก!

“บัดซบ!”

ใบหน้าของอ๋องเจิ้นตงมืดมนมาก แม้ว่าเขาจะจัดการกับเรื่องนี้ด้วยตัวเอง แต่เขาก็ยังโกรธมาก!

“ท่านพ่อ ในเวลาเพียงสองวัน มีผู้นำคนสำคัญของทหารองครักษ์เมืองหวง ราวเจ็ดหรือแปดคน ถูกอ๋องเซ่อเป่ยติดสินบนไปแล้ว ราคาที่จ่ายนั้นแพงมาก เรารู้แค่ประมาณเจ็ดหรือแปดคน และคนที่ไม่รู้ว่าถูกติดสินบนหรือไม่ ก็มีอีกไม่รู้เท่าไหร่!”

อาปู้ชาก็โกรธมากเช่นกัน แต่เขาทำอะไรไม่ได้!

นี่คือความจริง!

พวกเขาอยากป้องกันเรื่องนี้ แต่ก็ทำไม่ได้!

ในเวลาเดียวกัน มีคนจำนวนมากที่อยากครอบครองทหารองครักษ์เมืองหวง เป็นไปไม่ได้ที่จะป้องกันได้!

“นอกจากอ๋องเซ่อเป่ยแล้ว อ๋องหลงซีก็ยังติดสินบนไปสองคนด้วย แม้แต่อ๋องถูหนานก็สองคนเช่นกัน!”

จู่ ๆ อาปู้ชาก็พูดขึ้น หลังจากพูดจบ อ๋องเจิ้นตงก็ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง

“คนอื่นได้วางคนของตัวเองไว้แล้ว แต่ไทเฮาไม่ทำหรือ?”

อ๋องเจิ้นตงอดไม่ได้ที่จะถาม

ทันทีที่คำถามนี้หลุดออกมา อาปู้ชาก็ส่ายหน้า แล้วกล่าวว่า “ไม่ขอรับ ไทเฮาไม่ได้เข้ามาแทรกแซงเลย นางอยู่ในวังหลวงมาสองสามวันแล้ว อยู่อย่างสงบ ไม่พบเจอใครเลยขอรับ”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน