บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 808

ในจวนศาลาว่าการ หลี่เหวินป๋อเตรียมโต๊ะอาหารอร่อยในห้องหนังสือเรียบร้อยแล้ว เขานั่งตรงข้ามหวังหยวน

ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความชื่นชมในขณะที่มองไปที่หวังหยวน และไม่สามารถปกปิดความตื่นเต้นในใจได้

เขารู้ทุกอย่างเกี่ยวกับเรื่องที่หวังหยวนกระทำ เขาเป็นศิษย์ของวังไห่เทียน แม้ว่าเขาจะไม่ได้อยู่ข้างกายอาจารย์ตลอดเวลา แต่ก็ยังแลกเปลี่ยนจดหมายกัน ซ้ำยังเป็นสมาชิกของสมาพันธ์ต้าถงด้วย เขาย่อมรู้สิ่งเหล่านี้โดยปริยาย!

“คุณชายหมิงถัน เชิญ!”

หลี่เหวินป๋อพูดด้วยความเคารพ

หวังหยวนก็ไม่สุภาพมากนัก เพียงแต่ในแววตาของเขายังคงมีข้อสงสัย ไม่รู้ว่าหลี่เหวินป๋อผู้นี้เป็นใคร ตัวเองไม่ได้มีความเกี่ยวข้องกับเขา แล้วเหตุใดเขาถึงเคารพตัวเองมากขนาดนี้

เป็นไปได้ไหมว่าเขาเป็นขุนนางชั้นผู้น้อย ที่ซื่อสัตย์และเที่ยงธรรม และเข้าใจถึงความชอบธรรมอันยิ่งใหญ่?

“ใต้เท้าหลี่ นี่เป็นครั้งแรกที่ท่านและข้าพบกัน เหตุใด...ท่านถึงปฏิบัติกับข้าเช่นนี้ด้วยเล่า?”

หวังหยวนถามด้วยความสับสน หากเขาไม่ถาม เขาก็รู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย

จากนั้นหลี่เหวินป๋อก็หัวเราะและอดไม่ได้ที่จะพูดว่า “คุณชายหมิงถันย่อมต้องแปลกใจแน่นอน ไม่สู้ลองเดาดูดีหรือไม่?”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ หวังหยวนก็ส่ายหัว เขาจะเดาเรื่องแบบนี้ได้อย่างไร

ในเมื่อเขาพบหลี่เหวินป๋อเป็นครั้งแรก และไม่มีความเข้าใจในตัวเขาเลยด้วยซ้ำ ว่ากันว่ารู้คน รู้หน้า แต่ไม่รู้ใจ

“ใต้เท้าหลี่ มันยากจริง ๆ ที่จะคาดเดาเรื่องนี้”

หลังจากพูดสิ่งนี้ หลี่เหวินป๋อก็ถอนหายใจและอดไม่ได้ที่จะพูดว่า “ไม่น่าแปลกใจเลย ที่เหล่าขุนนางของต้าเย่กำลังตกอยู่ในความสับสนวุ่นวายในตอนนี้ เราอย่าเพิ่งพูดถึงคลื่นที่ซ่อนอยู่ในเมืองหลวงกันก่อนดีกว่า เพียงแค่เจ้าหน้าที่จำนวนนับไม่ถ้วนในเทศบาลนี้ แต่ละคนไม่คิดถึงเรื่องการเมือง วัน ๆ เอาแต่คิดว่าจะปล้นราษฎรได้อย่างไร โลกใบนี้ นี่มันจริง ๆ... เฮ้อ...”

ทันทีที่คำพูดเหล่านี้หลุดออกมา หวังหยวนก็ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง คนผู้นี้เปี่ยมไปด้วยความซื่อสัตย์และห่วงใยใต้หล้าอย่างแท้จริง!

ตอนนี้มีคนแบบนี้น้อยลงเรื่อย ๆ แล้ว!

ช่างเป็นเรื่องน่าสลดของต้าเย่จริง ๆ!

“ฟังใต้เท้าหลี่เอ่ยพูดเช่นนี้ ข้าเกรงว่าท่านอาจตระหนักรู้บางอย่างอยู่ในใจแล้ว”