บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 814

หวังหยวนสูดหายใจเข้าลึกและพยักหน้า จากนั้นก็ครุ่นคิดแล้วพูดว่า “พวกเจ้าอย่าเพิ่งกังวล ข้าต้องหารือเรื่องนี้กับใครสักคนก่อน”

“ใครหรือขอรับ?”

ทั้งสองตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง

“พี่วัง”

เหตุผลที่หวังหยวนต้องการหารือกับวังไห่เทียน แน่นอนว่าย่อมต้องถามความคิดเห็นของเขา!

คนเหล่านี้ของตัวเองล้วนมาจากหมู่บ้านต้าหวัง และพวกเขามีจิตใจหนึ่งเดียวกับเขา แม้จะบอกว่าวังไห่เทียนไม่มีเจตนาเห็นแก่ตัวกับเขาก็ตาม

แต่จริง ๆ แล้วพบกันครั้งแรกก็เหมือนเป็นเป็นสหายที่รู้จักกันมานาน ทว่าบัดนี้กำลังวางแผนสิ่งต่าง ๆ ก็เพื่อพยายามหาทางให้ตัวเองอยู่อย่างสงบสุข

แน่นอนว่าต่างวาระกัน จะนำมาเปรียบเทียบไม่ได้!

“เข้าใจ!”

เกาเล่อและถังหม่างต่างมองหน้ากัน และย่อมเข้าใจความหมายอันลึกซึ้งที่แฝงอยู่

ในขณะนี้ หวังหยวนก็เข้าพบวังไห่เทียนแล้วยิ้ม “พี่วัง เราออกไปเดินเล่นด้วยกันดีหรือไม่?”

วังไห่เทียนพยักหน้าทันที เมื่อเขาเห็นท่าทางเช่นนี้ของหวังหยวน

เขาเข้าใจว่าหวังหยวนมีบางอย่างที่จะหารือกับเขา

พวกเขาทั้งสองเดินไปที่ภูเขาด้านหลังของหมู่บ้านต้าหวัง จากที่นี่ เพียงแค่ก้มหน้ามองพวกเขาก็สามารถเห็นทิวทัศน์ของหมู่บ้านต้าหวังทั้งหมด!

“น้องหวัง เจ้ามีเรื่องอันใดที่อยากจะพูด แต่คิดไม่ตกกันเล่า”

วังไห่เทียนยิ้มและตรงประเด็น

หลังจากได้ยินเช่นนี้ หวังหยวนก็สูดหายใจเข้าลึก เขานั่งลงแล้วพูดว่า “พี่วัง อันที่จริงแล้วข้าเป็นคนไม่มีความทะเยอทะยาน ข้าแค่อยากจะร่ำรวยและใช้ชีวิตธรรมดา ๆ ของตัวเองเท่านั้น”

“ทว่า...เหตุการณ์ครั้งล่าสุดทำให้ความคิดของข้าเปลี่ยนไป”

วังไห่เทียนพยักหน้า “หลังจากประสบกับความพลิกผัน นิสัยของคน ๆ หนึ่งย่อมเปลี่ยนไปโดยปริยาย ข้าเข้าใจได้”

“พี่วัง ท่านโปรดชี้แนะข้าด้วย…เราจะรักษาความสงบสุขในใต้หล้าที่ปั่นป่วนเช่นนี้ได้อย่างไร?”