บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 821

หวังหยวนตบถังน้ำแล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า “นี่เป็นโชคลาภความมั่งคั่งของเรา เราต้องซ่อนมันไว้ให้ดี”

“ขอโทษนะ คุณชายหวัง ข้ารู้สึกไม่สบายตัวนิดหน่อย...”

หวังหยวนที่พูดได้ครึ่งนึง จู่ ๆ เขาก็เห็นว่าหูเมิ่งอิ๋งหน้าซีดมาก นางขมวดคิ้วกุมท้องของนาง และรีบวิ่งออกไปทันที

“เป็นอะไรไป?”

หวังหยวนดูสับสนเล็กน้อยเมื่อได้เห็นเช่นนี้ เขาอดไม่ได้ที่จะถามทั้งสองสาวด้วยความประหลาดใจ

หลี่ซือหานอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ พลางส่ายหน้าแล้วพูดว่า “ช่วงนี้น้องหูมีประจำเดือนมา นางมักจะทรมานจากอาการปวดท้องจนทนไม่ไหวเจ้าค่ะ”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น แววตาของหวังหยวนก็สว่างปิ้งขึ้นทันที

นี่อาจเป็นโอกาสที่ดีในการสร้างรายได้!

เมื่อผู้หญิงในสมัยโบราณมีประจำเดือน พวกเขาจะใช้เพียงผ้าธรรมดาผืนเดียวซึ่งลำบากมาก นอกจากนี้ยังต้องแอบซักตากให้แห้ง และเคลื่อนไหวมากไม่ได้อีกด้วย!

ถ้าทำผ้าอนามัยเอง จะหาเงินเล็ก ๆ น้อย ๆ จากการผลิตมันได้หรือไม่นะ?

นอกจากนี้ วัตถุดิบในการทำของเหล่านี้ก็ไม่แพงมาก หากซื้อจำนวนมาก อาจได้ในราคาถูกลงมา!

นี่เป็นโอกาสที่ดีที่จะสร้างรายได้!

ดังนั้นหวังหยวนจึงเขียนรายการสิ่งของอย่างอื่นทันที นำรถเข็นทองคำออกมาสิบคัน และให้เอ้อหู่ไปช่วยเขาซื้อของ

เอ้อหู่ที่เห็นรายการของที่เขียนไว้ เขาดูงงงวยนิดหน่อย และประหลาดใจเล็กน้อย

"สำลี ด้าย ผ้าไหม..."

ซื้อของพวกนี้ไปทำอะไร?

เห็นเอ้อหู่ยืนงงแบบนั้น หวังหยวนก็เรียกเขาโบกมือแล้วพูดว่า “เดี๋ยวก่อน อย่าเพิ่งรีบไป ข้ายังอยากซื้อของบางอย่างด้วย!"

หวังหยวนนึกถึงผู้หญิงในรุ่นเขาที่ใส่กางเกงในบ็อกเซอร์ แม้ว่าประจำเดือนตัวเองจะมา แต่ก็เป็นเรื่องยากสำหรับพวกเขาที่จะใส่มัน!