บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 823

หลังจากพูดจบ หญิงสาวชุดม่วงก็หัวเราะเช่นกัน

“หวังหยวนเป็นคนที่มีความสามารถที่ยอดเยี่ยมจริง ๆ แต่ข้าไม่รู้ว่าคนที่มีความสามารถเช่นนี้จะเต็มใจที่จะอยู่ใต้ชายคาของคนอื่นหรือเปล่านี่สิ!”

ไป๋เฟยเฟยเองก็เข้าใจสิ่งที่หญิงสาวชุดม่วงพูด

โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากประสบกับเหตุการณ์นี้ นิสัยของหวังหยวนย่อมต้องเปลี่ยนไปเป็นธรรมดา และทุกอย่างก็แปรผันได้!

“อย่างไรก็ตาม หวังหยวนอยากมาพบจริง ๆ เรามาพบกันสักครั้งเถอะ ดูสิว่าเขาคุยอะไร ยิ่งไปกว่านั้น ข้าอยากไปหมู่บ้านต้าหวังอีกด้วย ครั้งสุดท้ายที่เห็นหมู่บ้านต้าหวัง ข้ายังรู้สึกประหลาดใจอยู่เลย!”

“นอกจากนี้ คราวนี้ก็มีเรื่องสำคัญจะคุยด้วย!”

หลังจากที่ไป่เฟยเฟยพูดจบ ก็ออกเดินทางทันที

ที่นี่หวังหยวนได้รับจดหมายและหัวเราะเพียงเล็กน้อย รอให้ไป่เฟยเฟยและคนอื่น ๆ มาถึง

ขณะเดียวกัน ที่วังหลวงต้าเย่ สีพระพักตร์จักรพรรดิซิงหลงดำมืดมาก เขาอยากจับหวังหยวนกลับมาจริง ๆ แต่เขารู้ว่าทำแบบนี้ไม่เพียงแต่จะเป็นการตบหน้าตัวเองเท่านั้น แต่ยังทำให้เขาถูกวิพากษ์วิจารณ์อีกด้วย!

เดิมทีหากจับหวังหยวนได้ เขาโดนวิพากษ์วิจารณ์นิดหน่อยก็ไม่สำคัญ อย่างน้อยเขาก็ควบคุมหวังหยวนเอาไว้ได้!

แต่...

ตอนนี้หวังหยวนไปแล้ว เขาไม่มีหน้าจะไปจับเขาอีกจริง ๆ!

ข้อแรก อย่าพูดว่าตัวเขาไม่ลงมือหรือมีข้อจำกัดอะไร มีขุนนางในราชสำนักมากมาย เช่นเดียวกับกองกำลังยุทธภพ ยังมีราชสำนักหวงที่อยู่ข้างนอกเฝ้ามองอีก หากเขาส่งคนไปจับกุมตัวเขา เป็นไปได้สูงมากว่าจะทำไม่สำเร็จ

ข้อที่สอง แม้ว่าตัวเขาเองเป็นจักรพรรดิ ถ้าเขาไม่รู้แพ้รู้ชนะ เขาก็ไม่คู่ควรที่จะเป็นจักรพรรดิ!

ดังนั้นจักรพรรดิซิงหลงจึงคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่เขาต้องระวังสีหน้า และไม่ได้ลงมืออะไร!

แต่เขาไม่พอใจมาก!

ไม่พอใจมากจริง ๆ!

“ฝ่าบาท ทางราชสำนักหวงกำลังระดมพลอย่างแข็งขันเป็นอย่างมาก สถานการณ์นี้ช่างตึงเครียดนัก เราควรรับมืออย่างไรดีพ่ะย่ะค่ะ?”

ในท้องพระโรง เสนาธิการฝ่ายซ้าย หยางเฟิ่งกั๋วอารมณ์ดียิ่งนัก หลังจากหวังหยวนแอบจากไปแล้ว เขาเชื่อว่าหวังหยวนที่จากไปมีประโยชน์มากกว่าการที่เขาอยู่ที่นี่!