บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 836

ณ ส่วนลึกของวังหลวง เสียนกุ้ยเฟยกำลังจัดดอกไม้และดื่มชาอยู่ที่ลานตำหนัก

ทันใดนั้น เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น สาวใช้ส่วนตัวของเสียนกุ้ยเฟยเดินเข้ามาอย่างระมัดระวัง

นางยืนอยู่ด้านหน้าเสียนกุ้ยเฟย โค้งคำนับด้วยความเคารพ แล้วพูดว่า “เสียนกุ้ยเฟย มีคนมาขอพบท่านอยู่ด้านนอกประตูเพคะ”

เสียนกุ้ยเฟยค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นมองสาวใช้ส่วนตัว แล้วถามด้วยความสงสัย “ใครมาขอพบข้า?”

นี่ก็ดึกมากแล้ว ใครจะมาหาในเวลานี้?

สาวใช้ส่วนตัวรีบตอบ “มาจากตระกูลเซิ่งเจ้าค่ะ”

“ตระกูลเซิ่งหรือ?”

เมื่อได้ยิน เสียนกุ้ยเฟยก็ยิ้มร่า นางโบกมือให้สาวใช้ส่วนตัวด้วยความตื่นเต้น แล้วพูดอย่างเร่งรีบว่า “รีบให้เข้ามาเถิด!”

นางไม่ได้เจอคนในครอบครัวมานานแล้ว ตั้งแต่นางเข้ามาอยู่ในวังหลวง เมื่อได้ยินว่าคนที่มาขอพบเป็นคนของตระกูลเซิ่ง ก็ไม่อาจซ่อนสีหน้าที่มีความสุขได้!

นางรีบลุกขึ้นแล้วเดินไปที่ประตู เตรียมทักทาย

ไม่นานสาวใช้ก็เข้ามาพร้อมกับคนผู้หนึ่ง ชายร่างสูงสวมเสื้อคลุมสีดำดั่งความมืดมิดยามราตรี

เขาเดินไปหาเสียนกุ้ยเฟย ค่อย ๆ ถอดหมวกออก เผยให้เห็นใบหน้าตัวเอง

“น้องรอง”

“ท่านพี่หรือ?”

เสียนกุ้ยเฟยดีใจมาก นางก้าวเข้าไปหาด้วยความตื่นเต้น แล้วช่วยพยุงคนที่กำลังคำนับนางให้ลุกขึ้น

เขาเป็นพี่ชายของเสียนกุ้ยเฟย เซิ่งฟางสี่ หัวหน้าตระกูลเซิ่ง