บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 855

“ครั้งแล้วครั้งเล่า นี่ไม่ใช่เรื่องบังเอิญอย่างแน่นอน มันต้องเกี่ยวข้องกับตระกูลเซิ่งอย่างแน่นอน”

หวงเจียวเจียวอดไม่ได้ที่จะพูดด้วยความโกรธ

เมื่อเห็นเช่นนี้ เป่ยซานที่อยู่ด้านข้างก็อดไม่ได้ที่จะพูดกับหวังหยวนว่า “คุณชายหมิงถัน หากท่านต้องการเงินจริง ๆ ข้าสามารถแจ้งคุณชายของเราได้ และขอให้เขาซื้อแก้วคริสตัลเหล่านี้ได้”

“ท่านไม่จำเป็นต้องเสียเวลาไปหาพวกเขาเพื่อที่จะทำการค้าขายเลย”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ หวังหยวนก็ยิ้มอย่างช่วยไม่ได้ เขาโบกมือแล้วพูดว่า “ข้าไม่ได้ทำไปเพราะอยากได้เงิน ข้าแค่ปูทางเพื่อกิจการในอนาคตของข้าเพียงเท่านั้น”

นอกจากนี้ ไม่รู้ว่าคุณชายของพวกเขาซื้อแก้วคริสตัลของตัวเองไปแล้วกี่ใบ...

หลังจากนั้นไม่นานนัก ผู้ดูแลก็กลับมา

ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความเสียใจ และเขาพูดอย่างทำอะไรไม่ถูกว่า “ขออภัยด้วย คุณชาย เราไม่สามารถทำการค้าขายกับท่านได้แล้ว ท่านลองมองหาที่อื่นเถอะขอรับ”

ใบหน้าของผู้ดูแลมีรอยยิ้มขมขื่นอย่างช่วยไม่ได้ เงินมาถึงที่แล้ว แต่ไม่สามารถคว้ามันไว้ได้ สิ่งนี้น่าอึดอัดใจมากจริง ๆ!

หวังหยวนแสดงความเข้าใจ และไม่ได้พูดอะไรกับผู้ดูแลอีกต่อไป เขาเพียงโบกมือแล้วหันหลังกลับเพื่อจากไป

“คุณชาย เส้นทางไปบ้านประมูลทั้งสองถูกปิดกั้นแล้ว ตอนนี้เราควรทำอย่างไรดี?”

ใบหน้าของหวงเจียวเจียวดูกังวลเล็กน้อย และถามเสียงเบา

“ลองไปโรงรับจำนำดู”

หวังหยวนนำคนกลุ่มหนึ่งไปที่โรงรับจำนำ

เถ้าแก่มองผ่านตู้สินค้าแล้วถามอย่างสุภาพ “คุณชายต้องการจำนำสิ่งใด?”

“แก้วคริสตัล”

หวังหยวนโบกมือ จากนั้นต้าหู่ก็หยิบแก้วคริสตัลออกมาทันที แล้ววางมันลงบนตู้สินค้า