บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 856

หลังจากได้ยินสิ่งที่ต้าหู่พูด หวังหยวนก็ยิ้ม!

ดึกขนาดแล้ว ยังมีคนอยากเจอตัวเองอีก!

จะเป็นใครไปได้เล่า?

ไม่ต้องพูดก็รู้แล้ว!

“ให้เขาเข้ามาเถอะ”

หวังหยวนไม่ได้เมินเฉย!

ในเวลาเดียวกัน ในบ้านหลังเก่าของตระกูลเซิ่ง เซิ่งฟางสี่กำลังนั่งอยู่ในห้องหนังสือ มีชายสองคนนั่งอยู่ข้างหน้าเขา พวกเขามีอายุไม่มากนัก และหน้าตาดูคล้ายกับเขา!

“ท่านพ่อ คนที่ถูกส่งไปสังหารหวังหยวนล้มเหลวกันหมด อย่างที่ท่านคาดไว้ มีตระกูลไป๋คอยหนุนจริง ๆ!”

ชายคนหนึ่งเอ่ยพูดขึ้นมา และหลังจากพูดสิ่งนี้ เซิ่งฟางสี่ก็ยิ้ม

“นี่เป็นเรื่องปกติ การเดินหมากครั้งนี้ของตระกูลไป๋นี้เป็นเพียงการตัดไฟตั้งแต่ต้นลม อย่างไรก็ตาม เกรงว่าพวกเขาจะต้องผิดหวังแล้ว!”

สีหน้าของเซิ่งฟางสี่ดูไม่กังวล ในสายตาของเขา เรื่องนี้เป็นเองที่เป็นไปไม่ได้!

พวกคนป่าเถื่อนได้ร่วมมือกับตัวเองแล้ว จะไปเจรจาอย่างสันติภาพได้อย่างไร?

น่าขันเสียจริง!

“ท่านพ่อ เช่นนั้นจะจัดการกับเรื่องราชสำนักอย่างไร ตอนนี้ฮ่องเต้ซิงหลงอยู่ในวังของฮองเฮาตระกูลไป๋แล้ว เกรงว่าเรา...จะทำสำเร็จไม่ได้ง่าย ๆ!”

หลังจากพูดจบ เซิ่งฟางสี่ก็ขมวดคิ้วเช่นกัน

“ไม่สำคัญ เป็นไปไม่ได้ว่าจะอยู่ที่นั่นได้ตลอดชีวิต”

หลังจากเซิ่งฟางสี่พูดจบ ชายหนุ่มทั้งสองคนต่างมองหน้ากันด้วยความกังวล หนึ่งในนั้นอดไม่ได้ที่จะพูดว่า “ท่านพ่อ ข้าเกรงว่าฮองเฮาผู้นั้นจะเสนอกลยุทธ์องค์ชายรัชทายาทออกมา เมื่อถึงเวลานั้น... เราก็จะถูกจัดการมากขึ้น!”

เซิ่งฟางสี่ส่ายหัว “เป็นไปไม่ได้”

พวกเขาทั้งสองไม่เข้าใจว่าเหตุใดท่านพ่อถึงพูดเช่นนี้ และถามอย่างสงสัยว่า “ท่านพ่อ เหตุใดถึงเป็นเช่นนี้หรือขอรับ?”