บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 858

ทันทีที่คำพูดเหล่านี้หลุดออกมา ชายหนุ่มทั้งสองคนก็ตกใจ!

“อะไรนะ! รอเราทะเลาะกันเอง!”

พวกเขาไม่อยากจะเชื่อสิ่งนี้!

เซิ่งฟางสี่กล่าวว่า “มิฉะนั้นเล่า? เจ้าคิดว่าเหตุใดฮ่องเต้ซิงหลงจึงไม่ยอมแต่งตั้งรัชทายาทเสียที? เป็นเพราะพระองค์ไม่มีความคิดจริงหรือ?”

“ผิดแล้ว… ตำแหน่งองค์ชายรัชทายาทนั้นสำคัญมาก ส่วนพระองค์นั้นต้องการที่จะควบคุมต้าเย่ไว้ในกำมืออย่างสมบูรณ์ แม้ว่าตระกูลใหญ่ทั้งสี่ของเราจะให้ความเคารพ แต่ว่าพระองค์ทรงรู้มานานแล้วว่าซ่อนเจตนาร้ายไว้ ดังนั้นจึงชักนำเราให้ลงมือ!”

หลังจากที่เซิ่งฟางสี่พูดจบ ทั้งสองคนก็ตกตะลึงมากยิ่งขึ้น!

“นี่...จะเกิดขึ้นได้อย่างไรกัน? พวกเราต่างเคารพและเชื่อฟังทุกอย่าง เหตุใดพระองค์ถึงอยากจัดการกับเราล่ะ?”

ทั้งสองรู้สึกงุนงง

“ฮ่าฮ่าฮ่า พวกเจ้าคิดว่าฮ่องเต้ซิงหลงเบาปัญญาจริง ๆ หรือ? คิดผิดแล้ว ในทางกลับกัน พระองค์ทรงปรีชายิ่งนัก ทว่าทรงปรีชาเล็กน้อยเท่านั้นล่ะ ตอนนั้นอู๋มู่ภักดียิ่งนัก แต่เขากลับระแวง และต้องการชีวิตเขา ใจคอคนเราก็เป็นเช่นนี้แล”

“หากว่าเขาเป็นฮ่องเต้ที่มีคุณธรรมจริง ๆ เกรงว่าทั้งสี่ตระกูลใหญ่ของเราก็จะไม่มีเจตนาชั่วร้าย แต่ตั้งแต่อู๋มู่ตายไป ทุกคนต่างก็เข้าใจหลักความจริงหนึ่งประการ!”

“นั่นก็คือการติดตามกษัตริย์ ย่อมมีความอันตรายเหมือนกับเสือ เมื่อมีพลังอำนาจมากขึ้น ก็ย่อมถูกจัดการอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ในตอนนั้นชื่อเสียงของอู๋มู่ในกองทัพนั้นเหนือกว่าฮ่องเต้อย่างพระองค์มาก ดังนั้นเขาย่อมลงมือจัดการโดยปริยาย”

“ทว่าสำหรับอู๋มู่แล้ว เขาไม่มีความเห็นแก่ตัวและอุทิศตนเพื่อต้าเย่ทั้งใจ เป็นไปได้หรือว่าฮ่องเต้ซิงหลงไม่รู้เรื่องนั้น? ในทางกลับกัน พระองค์ย่อมรู้ดีแก่ใจ ทว่าพระองค์ทรงยอมรับไม่ได้!”

“ตระกูลใหญ่ทั้งสี่ตระกูลของเราก็เช่นเดียวกัน พระองค์ไม่เคยมีความคิดที่จะลงมือมาก่อน แต่บัดนี้มันแตกต่างออกไปแล้ว…”

“นับวันยิ่งแข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ ราวกับว่าเป็นหมูป่าในกรงขัง ซึ่งเริ่มใหญ่มากขึ้นเรื่อย ๆ และถึงเวลาฆ่าแล้ว...”

“ตำแหน่งองค์ชายรัชทายาทนี้ก็คือการสังหารหมู่พวกเรา”

หลังจากที่เซิ่งฟางสี่วิเคราะห์เสร็จแล้ว ทั้งสองคนก็สูดหายใจเข้าลึก

“ใช่แล้ว... การต่อสู้เพื่อแย่งชิงตำแหน่งองค์ชายรัชทายาท ข้าเกรงว่าสี่ตระกูลใหญ่ของเราจะต่อสู้จนตัวตายอย่างแน่นอน ในทางกลับกันพระองค์...ทรงนั่งเก็บเกี่ยวผลประโยชน์ของชาวประมง!”

“ถูกต้อง… แม้ว่าหยงเอ๋อร์แห่งตระกูลเซิ่งของเราจะกลายเป็นองค์ชายรัชทายาท แต่ตระกูลเซิ่งของเราก็ยังไม่มีความสามารถในการช่วงชิงอำนาจการปกครองของใต้หล้านี้ได้!”