บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 862

หวังหยวนยิ้มก่อนที่จะเริ่มอธิบาย

“ในเมื่อวันนี้เราได้พูดคุยถึงจุดนี้แล้ว เช่นนั้นข้าจะอธิบายวิธีการทำกิจการให้พวกเจ้าฟังแล้วกัน”

อันที่จริง หวังหยวนไม่ใช่คนทำค้าขายอะไร

เพียงว่าเขาเดินทางผ่านกาลเวลา และมีความทรงจำเกี่ยวกับโลกใบนั้น หลังจากรู้การดิ้นรนของผู้คนนับไม่ถ้วน เขาจึงรวบรวมประสบการณ์เท่านั้น!

แต่เมื่อสตรีทั้งสามได้ยินดังนั้น พวกนางก็รีบนั่งบนที่นั่ง พร้อมจับแก้มงามแล้วมองดูหวังหยวน

หวังหยวนจึงเอ่ยพูดว่า “อะไรคือสิ่งสำคัญที่สุดในการทำกิจการ? พวกเจ้ารู้หรือไม่?”

สตรีทั้งสามคนต่างย่อมมีความคิดเห็นของตัวเองเกี่ยวกับเรื่องนี้โดยปริยาย!

หลี่ซื่อหานเอ่ยพูดทันทีว่า “คงจะเป็นสิ่งของต่าง ๆ มีคำพูดที่ว่าสุราดี ย่อมไม่กลัวตรอกลึก! ถูกหรือไม่?”

หวังหยวนยิ้มและพยักหน้า “ถูกต้อง นี่คือเหตุผลพื้นฐาน ของดี ย่อมไม่ต้องกังวลเรื่องการขายเลย”

หูเมิ่งอิ๋งกระพริบตาและพูดว่า “นอกเหนือจากคุณสมบัติของสิ่งของแล้ว การทำกำไรก็เป็นเรื่องใหญ่เช่นกัน หากกำไรไม่เพียงพอ เกรงว่าหลายคนจะไม่ทำ”

หวังหยวนยังคงพยักหน้า “สิ่งที่เมิ่งอิ๋งพูดก็ถูกเช่นกัน มีคำกล่าวว่าถ้าให้รางวัลอย่างงาม ต้องมีผู้กล้าออกมาทำงานให้ หากเงินไม่พอ ใครยอมทุ่มเททำงานแทบเป็นแทบตายกัน!”

ในเวลานี้ หวงเจียวเจียวยังกล่าวว่า “นอกจากนี้แล้ว ยังมี... เห็นผลลัพธ์เร็ว!”

หลังจากพูดเช่นนี้ หวังหยวนก็พยักหน้าเช่นกัน

“จุดนี่ก็ถูกต้องเช่นกัน บางครอบครัวไม่มีพื้นฐานทางการเงินที่แข็งแกร่ง และไม่สามารถทนต่อความล่าช้าได้ หากเห็นผลประโยชน์ช้า ก็อาจปิดตัวลงก่อนที่จะทำกำไรอย่างงามได้!”

สิ่งที่สตรีสามคนพูดนั้นล้วนถูกต้อง!

ด้านหนึ่งคือแหล่งที่มา อีกหนึ่งคือการทำกำไร และอีกด้านหนึ่งคือการดำเนินงาน

เรียกได้ว่าสรุปได้ใจความสำคัญมาก!