บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 877

“ที่เจ้าพูดก็ถูก”

“แต่ตระกูลเซิ่งจะทำลายแคว้นหมานของพวกเจ้าด้วยเหตุนี้ เหตุผลที่ทำไมแคว้นหมานของพวกเจ้ามาถึงทุกวันนี้ได้ ก็ต้องขอบคุณจักรพรรดิต้าเย่ของเรา”

“มันหมายความว่าอะไร?”

หมานจิ้งดูงุนงงและถามว่า “จักรพรรดิต้าเย่ของเจ้าก็ไม่ได้ช่วยพวกเรามากนัก”

หวังหยวนยิ้มเล็กน้อยและพูดอีกครั้ง “จักรพรรดิแห่งต้าเย่เป็นกษัตริย์ทรราชอย่างแท้จริง”

“ถ้าหากเขายังอยู่ในอำนาจ แคว้นหมานก็จะสงบสุขและเจริญรุ่งเรือง สามารถพัฒนาต่อไปได้อย่างน้อยอีกสิบปี”

“หากตระกูลเซิ่งเข้าควบคุมต้าเย่ และยึดครองต้าเย่ได้จริง ๆ ในอนาคตแคว้นหมานของเจ้าก็จะไม่มีวันสงบสุขได้อีกต่อไป”

“เมื่อเกิดสงครามขึ้น ประชาชนทั่วไปก็จะไม่พอใจ รากฐานอันยาวนานของแคว้นหมานถูกทำลายไปหมดสิ้น ทุกคนด่าสาปไร้ที่อยู่อาศัย นี่คือสิ่งที่เจ้าอยากจะเห็นใช่ไหม”

หมานจิ้งได้ฟังสิ่งที่หวังหยวนพูด สีหน้านางก็ตกใจมาก

นางอดไม่ได้ที่จะมองไปทางหวังหยวนด้วยความตกใจและถามว่า “จักรพรรดิแห่งต้าเย่เป็นผู้มีอำนาจสูงสุด แต่เจ้ากลับเนรคุณ พูดจาดูหมิ่นจักรพรรดิของเจ้า!”

“ที่ข้าพูดมันเป็นความจริง”

หวังหยวนตอบด้วยรอยยิ้ม

“ทำไมถึงเป็นทรราชได้? เขาทำให้เจ้าขุ่นเคืองขนาดไหน เจ้าถึงบอกว่าเขาเป็นแบบนี้?”

หมานจิ้งถามด้วยความสงสัย

“ถ้าเขาเป็นกษัตริย์ที่ดี เขาจะฆ่าอู๋มู่ได้อย่างไร?”