บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 881

“ตระกูลเซิ่งได้ขอให้เราลงมือแล้ว หากเราไม่สังหารเด็กคนนี้โดยเร็วที่สุด เมื่อถึงเวลานั้น เราจะคุยกับตระกูลเซิ่งอย่างไร?”

“มันไม่ง่ายเลยใช่หรือไม่?”

เหมิงคั่วยิ้มอ่อน แล้วพูดอย่างเคร่งขรึม “ข้าจะใช้กลยุทธ์ยืมดาบสังหารคน ป้ายความผิดให้เขา”

“ถ้าเขาตายด้วยน้ำมือของคนอื่น ก็ไม่เกี่ยวอะไรกับเรา”

หลังจากได้ยินดังนั้น คนสนิทของเขาก็พยักหน้าด้วยความตื่นเต้นทันที

“ท่านผู้บัญชาการใหญ่ยังคงรอบคอบเช่นเคย กลยุทธ์ยืมดาบสังหารคนนั้นน่าทึ่งมากขอรับ!”

“หึหึ”

เหมิงคั่วยิ้มเยาะ หยิบจอกสุราตรงหน้าขึ้นมาจิบ

“หวังหยวนช่างโชคร้ายนักที่มาพบกับข้า”

...

ในตอนกลางคืน หวังหยวนและหัวหน้าเผ่าอาวุโสนั่งอยู่ในกระโจมหัวหน้าเผ่า ร่ำสุราพลางพูดคุยกัน

“หวังหยวน แม้ว่าเจ้าจะยังเด็กมาก แต่เจ้าเป็นทูตไปยังหมานอี๋ได้ เห็นได้ว่าเจ้าไม่ใช่คนธรรมดา ข้าชื่นชมเจ้ายิ่งนัก”

หัวหน้าเผ่าอาวุโสหัวเราะ แล้วดื่มอวยพรให้แก่หวังหยวน

หวังหยวนยิ้ม แล้วพูดว่า “มันอยู่นอกเหนือความตั้งใจของข้า แต่ว่า... ท่านไม่ต้องกังวล ท่านหัวหน้าเผ่าอาวุโส ข้ามาที่นี่เพื่อป้องกันไม่ให้ทั้งสองแผ่นดินต้องต่อสู้รบกัน”

“เยี่ยมมาก... เฮ้อ... สงคราม... ชื่อเสียงนั้นไร้ค่า ไม่มีแพ้ชนะ มีเพียงภูเขาซากศพและทะเลเลือด”

“โดยเฉพาะสำหรับคนยากจนอย่างเรา ก็ยิ่งทุกข์ทรมานมากที่สุด”

หวังหยวนก็ตระหนักถึงเรื่องนี้เช่นกัน