บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 896

คำถามที่หมานต๋าถูถามออกมาเป็นสิ่งหวังหยวนไม่เคยคาดคิดมาก่อน

อย่างไรก็ตาม หวังหยวนไม่ได้ใส่ใจและกลับเอ่ยพูดโดยตรงว่า “เพื่อความมั่นคงเท่านั้น”

“มั่นคง?”

หมานต๋าถูตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง และมองไปที่หวังหยวนอย่างลึกซึ้ง!

เพียงเพื่อความมั่นคงหรือ?

เขาดูไม่เหมือนมีเจตนาเช่นนั้น!

หมานต๋าถูส่ายหัว “หวังหยวน แม้ว่าข้าจะไม่รู้ว่าท่านคิดอย่างไร แต่ข้าสามารถบอกท่านได้อย่างชัดเจน ว่าสิ่งที่ท่านรู้สึก มันไม่ใช่เพื่อประโยชน์ของสิ่งที่เรียกว่าความมั่นคงทั้งปวง!”

หวังหยวนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง ตัวเองได้พูดไปแล้ว เหตุใดเขายังไม่เชื่ออีก?

“พระองค์ตรัสเช่นนี้หมายถึงอันใด? ท่านไม่เชื่อข้าเช่นนั้นหรือ?”

หวังหยวนอดไม่ได้ที่จะพูด หลังจากพูดเช่นนี้ หมานต๋าถูก็พยักหน้าทันที

“แน่นอน เหตุใดต้องการความมั่นคง? แม้ว่าท่านและข้าเพิ่งพบกันวันนี้ แต่ข้าเข้าใจท่าน ความมั่นคงที่ท่านพูดถึงนั้นไม่ได้มีไว้สำหรับคนอื่นอย่างแน่นอน แต่กลับเป็นตัวท่านเอง!”

“ตั้งแต่ที่ท่านเข้าสู่ดินแดนหมานอี๋ ข้าก็มองออกแล้วว่าท่านเป็นคนที่มีความทะเยอทะยาน ถึงแม้ว่าท่านไม่ต้องการทำอะไรในตอนนี้ แต่ท่านก็จะทำมันในอนาคตอย่างแน่นอน”

คำพูดของหมานต๋าถูสรุปได้ชัดเจนมาก จนทำให้หวังหยวนตกตะลึง

เป็นไปได้ไหม ว่าสิ่งที่เขาพูดจะหมายถึงว่าเขาต้องการช่วงชิงอำนาจการปกครองใต้หล้านี้?

หวังหยวนไม่เคยมีแผนการเช่นนี้ในใจของเขามาก่อนจริง ๆ

สิ่งที่เขาคิดในใจเป็นเพียงเพื่อความมั่นคง เพียงเพื่ออยู่อย่างสงบสันติและสบายใจก็เท่านั้น!

หมานต๋าถูเห็นว่าหวังหยวนไม่ได้พูด เขาจึงพูดด้วยความมั่นใจเต็มที่ “ทำไม ข้าพูดถูกใช่ไหมเล่า หวังหยวน บางทีท่านอาจไม่เข้าใจตัวเองเลยด้วยซ้ำ และไม่รู้ว่าตัวเองจะทำอะไรได้บ้าง”

“แต่ข้าบอกท่านได้อย่างชัดเจน ว่าความมั่นคงที่ท่านพูดถึง ไม่ใช่อย่างที่ท่านคิด ท่านจะมั่นคงได้อย่างไรหากไม่มีพละกำลัง? แล้วพละกำลังนี้จะสร้างขึ้นได้อย่างไร? เป็นไปได้ไหมที่พึ่งพาผู้อื่น?”