บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 913

แต่ว่า...

แม้ว่าพวกเขาจะยินดี แต่สิ่งต่าง ๆ ก็ไม่ได้ง่ายดายเช่นนั้น!

“ท่านหวังหยวน แม้ว่าเราจะยินดีทำเช่นนั้น... แต่นอกจากกลุ่มเป่ยซาของเราแล้ว ก็ยังมีกลุ่มอื่นอีกมากมาย”

“แม้ว่ากลุ่มเป่ยซาของเราจะเป็นกลุ่มที่ใหญ่ที่สุด แต่... ท่านต้องเข้าใจหลักการขับไล่หมาป่าเขมือบเสือ กลุ่มเป่ยซาของพวกเราไม่อาจปกคลุมท้องฟ้าได้ด้วยมือเดียว”

นั่นคือเรื่องที่พวกเขากังวล

ทุกคนย่อมยินดีที่จะสร้างรายได้

แต่คงดีกว่าหากมีทั้งเงินและชีวิต!

การเผชิญหน้ากับอีกหลายกลุ่ม มันยากเกินไปสำหรับกลุ่มเป่ยซา

โดยพื้นฐานแล้วมันเป็นไปไม่ได้!

หวังหยวนย่อมเข้าใจ จึงพูดว่า “ข้าเข้าใจสิ่งที่เจ้าจะสื่อ ข้าจะจัดการกับกลุ่มอื่น ๆ เช่นเดียวกับกลุ่มเจ้า”

“คงดีที่สุดหากรวมกลุ่มเหล่านี้เข้าด้วยกัน มันจะสะดวกกว่า”

หวังหยวนไม่สนใจเรื่องเล็กน้อยเช่นนี้ การกำราบคนเพียงกลุ่มสองกลุ่มนั้นช่างง่ายดาย

ไม่ใช่ว่าหวังหยวนหยิ่งผยอง แต่มันคือข้อเท็จจริง!

ประการแรก ดั่งกลยุทธ์ที่ว่าจับโจรเอาหัวโจก หากไม่มีผู้นำ ก็เปรียบเสมือนฝูงมังกรที่ไร้ซึ่งกระดูกสันหลัง

ประการที่สอง ไม่ได้ต้องการแค่ฆ่าเจ้านายของพวกเขา แล้วกลายเป็นศัตรูคู่อาฆาตเท่านั้น แต่ยังต้องการร่วมมือกับพวกเขา เพื่อทำกำไรด้วย!

เพียงแค่เหตุผลสองประการนี้ ก็เพียงพอที่จะทำให้พวกเขาเต็มใจร่วมมือกับเขาแล้ว

ไม่มีใครอยากมีปัญหาเรื่องเงิน!

นี่เป็นข้อตกลงที่หวังผลได้!

ทุกคนในกลุ่มเป่ยซาตกตะลึงเมื่อได้ยินเช่นนั้น!

ชายผู้นี้...

เป็นไปได้หรือไม่ว่าจะรวบรวมกลุ่มโจรทั้งหมดในเมืองสู่เข้าด้วยกัน?

แม้เมืองสู่จะไม่ได้อุดมสมบูรณ์นัก แต่ก็มีกลุ่มโจรมากมาย ซึ่งมีจำนวนคนไม่น้อยเลย!