บุบผาร้อยเสน่ห์ นิยาย บท 70

บทที่ 70 ทดลองยากับคนในคุก

รอบด้านที่มืดสนิท เซียวไห่ใส่ชุดดำเดินไปเดินมาเชกเช่นบ้านตัวเอง

เขาคงจะตรวจสอบมานาน กู้อ้าวเวยถูกชายชุดดำจับแขนไว้ เดินแทบจะไร้เสียงฝีเท้า พื้ที่นั้นกว้างใหญ่มากแต่ทางเข้าและออกกลับมีทางเดียว จะให้คนอื่นรู้ไม่ได้ว่าพวกเขากำลังตรวจสอบอยู่

เลี้ยวไปเลี้ยวมากว่าจะมาถึงที่ลับ กำแพงที่ควรจะแข็งแรงตอนนี้กลับมาสาหร่ายขึ้นเต็มไปหมด กลิ่นอับชื้นและพวกเขากลับได้ยินเสียงคนที่เบามาก แต่รอบข้างกลับมืดสนิท

เซียวไห่จุดไฟขึ้นมา รอบข้างก็มีกำแพงล้อมรอบ

กู้อ้าวเวยจับกำแพงเดินไปตามทางและพูดเสียงเบาว่า: “นี่ก็คือสิ่งที่เจ้าเห็นงั้นเหรอ?”

“ใช่ ในนี้เคยขังคนไว้ แต่พวกเราหาทางเข้าไม่เจอ”เซี่ยวไห่ดึงผ้าปิดปากออกมา ต้องอยู่ในพื้นที่เล็กและอับชื้นยังต้องใส่ผ้าปิดปาก มันก็จะหายใจลำบากมาก

“มีเสียงน้ำและเสียงลม”กู้อ้าวเวยจับกำแพงไว้ ตบกำแพงไปเบาๆ มีความหนาเหมือนกัน

เซี่ยวไห่พยักหน้าตาม ซ่านจินจื๋อก็พาแม่ทัพในกองทัพออกไป โอกาสเดียวที่พวกเขาจะหาพวกคนที่ถูกขังไว้ได้ก็คือคืนนี้

“พวกเขาต้องรู้ความลับอะไรสักอย่างจึงถูกกักขังไว้ในนี้แน่ และพวกเขายังมีชีวิตอยู่ อาจจะเป็นเพราะมีประโยชน์หรือไม่ก็มีคนมากเกินไป กำจัดได้ยาก”กู้อ้าวเวยพูดจบสักพัก นางก็ได้ยินเสียงคนจากด้านในชัดขึ้น

ชายชุดดำไม่พูดอะไรและดึงนางออกมาจากกำแพงและพูดว่า: “สกปรกเกินไป”

“พวกเรากำลังตรวจสอบอยู่นะ”กู้อ้าวเวยดันเขาออกไป แต่เขากลับพูดตลกว่า: “ท่านอ๋องมีลูกน้องที่น่ารักเช่นนี้ด้วยเหรอ?”

ชายชุดดำไม่พูดอะไรแต่แค่ก้มหัวไว้

“ฉับฉับ——”มีเสียงเหมือนสิ่งของเก่าแก่ส่งลงมาจากด้านบน

กู้อ้าวเวยยังไม่ทันรู้สึกตัว ชายชุดดำและเซียวไห่ก็จับแขนนางไว้คนละข้าง พานางไปอีกด้านและคราวนี้ก็ติดกับกำแพงไปเลย

พื้นดินใต้ฝ่าเท้าเคลื่อนไหวช้า ๆ ในสี่ทิศทางทำให้เสียงหนักและดังและเสียงของลมและน้ำด้านล่างชัดเจนขึ้นและเสียงเหล่านั้นหายไปทันที

อยู่ห่างจากด้านล่างประมาณหนึ่งคนและบันไดเหมือนจะแข็งแรงมาก เซียวไห่ยังอยากให้กู้อ้าวเวยรออยู่ด้านบน แต่นางก็กลับโดดลงไปแล้ว ด้านหลังก็มีชายชุดดำตามติด เฉิงยีเฉิงเอ้อก็อยู่ที่เดิม ไม่ลงไป

กู้อ้าวเวยปีนลงมา ในห้องสี่เหลี่ยมเล็กๆเปิดประตูเข้าไปก็ได้ยินเสียงชายคนหนึ่งดังขึ้น: “ทำไมถึงมีผู้หญิงอยู่ในนี้ได้!”

“เจ้าพวกโง่!”

ชายพวกนั้นก็ด่าขึ้นมากันเอง กู้อ้าวเวยก็เลยเดินออกไปได้ ไม่คิดว่าที่นี้มีหินเป็นเสายึดไว้ และด้านขวามีช่องเปิดในแนวนอนที่ไม่มีหน้าต่างและแม่น้ำอยู่ด้านนอกเมื่อน้ำขึ้นน้ำจะไหลไปตามช่องเปิดในแนวนอนอย่างแน่นอน

“แม่หญิง อย่ากลัวไปเลย การกระทำชั่วร้ายของพวกนั้นจะปิดบังได้ไม่นานแน่นอน”ชายที่ถูกมัดไว้กับเสาพูดขึ้น ในขระที่ครึ่งตัวของเขาถูกแช่ในน้ำอันเย็นเฉียบ แต่เสียงของเขายังคงหนักแน่นไม่เปลี่ยน