Carrus online : Black sheeP นิยาย บท 4

ไอเท็มวัตถุดิบระดับF [ขนหมาป่าดำ] 12ชิ้น

ไอเท็มวัตถุดิบระดับF [เขากระดูก] 40ชิ้น

ไอเท็มวัตถุดิบระดับF [ขนหมาป่าแดง] 5ชิ้น

ไอเท็มสวมใส่ระดับF [ปลอกแขนไม้] 1ชิ้น

เงิน 300G

ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจัดการพวกชื่อแดงได้จะดรอปได้แม้กระทั่งเงิน ถึงจะไม่ได้มาทั้งหมดจากห้าคน แต่เท่านี้ก็ถือว่าใช้ได้ละนะ

จะว่าไปแล้ว เมืองพวกนี้ก็ดูสมกับเป็นเกมดีนะ บ้านเรือนส่วนมากเหมือนแนวยุคกลาง พื้นถนนหินแบบไม่คุ้นตา ไหนจะความรู้สึกที่สมจริงแม้กระทั่งกลิ่นอีก... สุดยอดจริงๆเลยนะเครื่องเล่นเกมอันนี้เนี่ย

"นายที่เล่นเป็นนักผจญภัยตรงนั้นน่ะ สนใจซื้อยาจากพวกเรามั้ย ไหนๆก็เพิ่งเปิดสาขาที่คาร์รัส เอาเป็นลดให้20%เป็นไง? สนใจมั้ยๆ" เป็นชายร่างสูงสวมแว่นที่เรียกผมเหมือนกับคนเคยรู้จักกัน เขาเข้ามาใกล้ๆพร้อมทั้งยื่นขวดยาที่เหมือนจะอยู่ในหลอดแก้ววิทยาศาสตร์ให้ผมดูด้วยใบหน้าคาดหวัง

ถึงจะพูดว่าสาขา แต่เขาก็แค่เดินไปมาด้วยตัวคนเดียวโดยไม่มีแม้แต่หน้าร้าน ซึ่งนั่นผมก็เห็นเขามาตั้งแต่ไกลๆแล้ว ถึงจะไม่อยากผ่านเพราะต้องถูกรั้งตัวแน่ๆ แต่เอ็นพีซีที่ผมตั้งใจจะไปรับเควสดันอยู่ทางนี้นี่สิ...

"เท่าไรละ" ผมถามออกไปด้วยสีหน้าซังกะตาย การซื้อยาจากพ่อค้าเหล่านี้ถือว่ามีข้อดีและข้อเสียอยู่ในตัวต่างกันไป

ผู้เล่นที่เล่นสายนักปรุงยานั้นในช่วงแรกจะสร้างได้แค่ยาระดับต่ำ แถมราคาก็แพงกว่าราคาตลาดของพ่อค้าในเมืองอีกด้วย แต่ว่าเมื่อเวลาผ่านไป ยาบางชนิดก็ต้องหวังผู้เล่นอย่างพวกเขานี่ละ​ ถ้าคุณมีความสัมพันธ์​ที่ดีมันก็จะช่วยคุณได้ แต่ก็นะ ช่วงเปิดเกมการลงทุนเยอะๆก็เท่ากับว่าทำให้ตัวเองก้าวไปข้างหน้าช้ากว่าเดิมอยู่ไม่น้อย

แต่ว่านั่นไม่มีผลกระทบกับผมหรอก เพราะอะไรคุณรู้มั้ย?

การเป็นใหญ่ในคาร์รัสจำเป็นต้องมีเงินทุนในระดับที่มหาศาล มีบริษัทยักษ์ใหญ่มากมายที่เข้ามาลงทุนในโลกเสมือนแห่งนี้ ไม่ว่าจะเป็นการยึดตลาดวัตถุดิบตั้งแต่วันแรกที่เข้ามาหรือการพยายามตั้งกิลด์อย่างไม่เป็นทางการเพื่อสร้างกลุ่มของตนเองขึ้น

แน่นอนสิ่งเหล่านี้สังเกตได้ไม่ยาก ถ้าคุณตรวจเช็คเกี่ยวกับความเป็นไปที่โลกแห่งความจริงเสมอ

พวกเขารับซื้อสินค้ากันด้วยเงินจริง เมื่อถึงเวลาก็ทำเพียงแค่เทรดของระหว่างกัน เพียงเท่านี้เงินGก็แทบจะไม่ใช่สิ่งจำเป็นในช่วงแรกๆแล้ว

ถ้าหากถามว่าคาร์รัสไม่เตรียมมาตรการรับมือเลยหรือ? เพราะการทำแบบนี้คาร์รัสจะมีแต่เสียผลประโยชน์ แต่ผมบอกเลยว่ามันไม่ใช่

คาร์รัสเปรียบเสมือนแพลตฟอร์มขนาดใหญ่ที่รับเงินจากเหล่าผู้สนับสนุนมากกว่าเหล่าผู้เล่น พวกเขาเพียงแค่ปล่อยให้กลไกทางการเงินในโลกแห่งความจริงและในโลกเสมือนขับเคลื่อนตัวของมันไปเท่านั้น เมื่อคุณรู้ว่าเกมๆนี้สามารถทำเงินในโลกจริงได้ คุณจะไม่เล่นมันเลยหรือ?

แน่นอนเกินกว่าครึ่งของยุคสมัยนี้ต้องเข้าร่วมคาร์รัสแน่นอน เมื่อเป็นแบบนั้นการเข้าถึงกลุ่มผู้คนจากทั่วโลกได้โดยอาศัยแพลตฟอร์มๆเดียวจะไม่ง่ายต่อการโฆษณาสำหรับบริษัทใหญ่ๆเลยหรือ?

และสิ่งที่น่าสนใจที่สุดก็คือการเทรดของในโลกแห่งความจริงนั่นละ ทั้งๆที่วัตถุดิบสามารถหาได้ง่ายๆ แต่ทำไมราคายาที่นักปรุงยาสร้างขึ้นถึงได้แพงกว่าท้องตลาด? นั่นก็เพราะไอเท็มเหล่านั้นถูกเทรดในโลกแห่งความจริง จากนั้นก็แค่นำมันมาปล่อยขายในท้องตลาดของคาร์รัส

มันคือการลงทุนเพื่อสร้างรากฐาน หากวันนี้คุณเสียเงินไปสิบล้านบาท วันพรุ่งนี้คุณอาจได้มากถึงหนึ่งร้อยล้านบาทเลยก็ว่าได้ นั่นคือสิ่งที่ไม่แน่นอนของคาร์รัส

หลังจากผ่านเส้นทางที่เต็มไปด้วยฝูงชน ผมก็มาจนถึงหน้าตึกสูงที่มีป้ายประทับตราชั่งโบราณๆ มันคือสมาคมพ่อค้าแห่งเมืองบาครอส สถานที่ที่ผมตั้งใจจะมารับเควสคนคุ้มกันสินค้า

"ยินดีต้อนรับค่ะ มีอะไรให้ดิฉันช่วยหรอคะ?" เป็นหญิงสาวมัดมวยผมสีดำแววตาสดใสที่กล่าวด้วยมาด้วยรอยยิ้มอันอบอุ่น แม้เธอจะไม่ได้สวยหรือน่ารักมากมาย แต่รอยยิ้มของเธอก็มีเสน่ห์อยู่ไม่น้อย ผมมองชื่อเธอด้วยความสนใจทันที

ริส... ชื่อสั้นๆที่มีคำนำหน้าว่าเอ็นพีซี

"ผมได้ยินมาว่าที่นี่ต้องการคนคุ้มกันสินค้า ผมมาเพื่อทำหน้าที่นั้นน่ะ" ผมตอบกลับพลางมองออกไปรอบๆห้องกว้างนี้

ตรงทางเข้าที่เป็นมุมนั้นมีโต๊ะกลมอยู่สามตัวที่กำลังเต็มไปด้วยกลุ่มคน ในขณะที่รอบๆด้านเองก็ดูเต็มไปด้วยข้อมูลมากมายเกี่ยวกับโลกของคาร์รัส ทั้งเอกสารข้อกฎหมายและรายการสินค้าที่ทางสมาคมต้องการ พวกมันมีอยู่แทบไม่ต่างกับจุดรับเควสหลักของเลเวลสิบห้า

เดี๋ยวก่อน อย่าเข้าใจว่าผมโกงเชียวละ คาร์รัสมักปล่อยข้อมูลของตัวเองออกมาเรื่อยๆเพื่อให้ตัวเองอยู่ในกระแสเป็นเวลากว่าครึ่งปี แน่นอนว่าข้อมูลทั้งหมด หากสนใจมันก็ไม่มีทางที่จะไม่รู้เรื่องพวกนี้แน่นอน

"คนคุ้มกันสินค้าสินะคะ คุณเป็นนักผจญภัยคนแรกเลยนะคะที่มาช่วยเราน่ะ เชิญตรวจสอบความสามารถทางด้านนั้นก่อนเลยค่ะ มันจะช่วยให้เราเข้าใจความสามารถของคุณได้ง่ายขึ้น"

ตรวจสอบค่าสถานะงั้นหรอ? ผมลังเลทันทีที่ได้ยินแบบนั้น ก่อนจะเป็นริสที่เอ่ยขึ้นด้วยรอยยิ้ม

"เพื่อให้เหมาะกับภารกิจน่ะค่ะ"

"ครับ แค่วางมือลงบนผลึกกลมๆนี่หรอครับ?"

"ค่ะ ค้างไว้ก่อนนะคะ" ริสกล่าวด้วยรอยยิ้มเช่นเดิม ก่อนเสียงกุกๆกักๆคล้ายๆเครื่องพิมพ์กำลังทำงานจะดังออกมาพร้อมๆกับเอกสารสีเนื้อที่เต็มไปด้วยข้อมูลเกี่ยวกับผมจะไหลออกมาจากฐานใต้ผลึกกลมๆนี้

"แปลกจังนะคะ ทั้งๆที่คุณถือคฑานักเวทย์มาแท้ๆ" ริสกล่าวออกมาพร้อมทั้งขมวดคิ้วด้วยความไม่เข้าใจ ในขณะที่ผมได้แต่ยิ้มแหยๆออกไป

ไม่พูดมากจะดีที่สุด... เพราะเอ็นพีซีเหล่านี้คือเอไอชั้นสูง มันไม่มีสิ่งใดรับประกันว่าผู้พัฒนาไม่ได้ใส่พวกเอไออคติต่อเพลเยอร์ลงมาในเกมด้วยจริงมั้ย? ผมศึกษาเรื่องเหล่านี้มาไม่น้อยจากมังงะทั้งหลายที่อาจเป็นต้นแบบของอีเว้นท์ที่จะเกิดขึ้นในเกมนี้

"นี่ค่ะ คุ้มกันสินค้าจากเมืองบาครอสไปยังหมู่บ้านเคเด็นที่อยู่ทางใต้ ส่วนรายละเอียดทั้งหมดจะอยู่ภายในตรานี้นะคะ" ริสกล่าวพร้อมทั้งส่งตราสีแดงๆแบนที่เหมือนเทียนละลายแล้วแข็งตัวให้กับผม มันดูเบี้ยวไปมา แต่กลับแข็งอย่างไม่น่าเชื่อ

เควสคุ้มกันระดับF คุ้มกันสินค้าสู่หมู่บ้านเคเด็น

เพราะมีกลุ่มลิงหัวขโมยอยู่ไม่น้อยในป่าใบหยก พวกมันทั้งปราดเปรียวและน่ารำคาญ ชาวบ้านจึงต้องการคนที่มีความเร็วมากพอจะจัดการกับลิงหัวขโมยเหล่านั้น

ค่าตอบแทน