ชายาแพทย์พลิกชะตา นิยาย บท 103

น่าเสียดายเสียงต่อมาของหลี่ซือซือเบามาก กู้หว่านเยว่ไม่ได้ยิน

เว้นเสียแต่ขยับขึ้นไปลอบฟังดู แต่ทำเช่นนี้ไม่เพียงถูกจับได้ ยังต้องเห็นฉากเสพสังวาสไม่ชวนพิศของพวกเขาอีกด้วย

กู้หว่านเยว่ไม่อยากให้ตาของตนสกปรก

เห็นว่าทั้งสองหารือกันเรียบร้อยแล้ว ทั้งยังกลับมาทำกิจกรรมใหม่อีกครั้ง เสียงร้องยิ่งดังขึ้นเรื่อย ๆ กู้หว่านเยว่รู้สึกเมามายขึ้นมาแล้ว

ซูจิ่งสิงขมวดคิ้วแน่น “จะเก็บหลี่ซือซือไว้ต่อไปไม่ได้แล้ว ข้าจะหาโอกาสจัดการนาง”

“ท่านจะทำเยี่ยงไร?” กู้หว่านเยว่เองก็เกิดจิตสังหารแล้ว

ซูจิ่งสิงใคร่ครวญพลางพูด “ภายในถ้ำลงมือไม่ง่าย รอออกจากถ้ำแล้ว สร้างอุบัติเหตุขึ้นมาอย่างหนึ่งตามสถานการณ์พาไป”

เช่นนี้ก็ไม่สร้างปัญหาให้ซุนอู่ มิหนำซ้ำยังไม่เดือดร้อนถึงตนเอง

“ท่านพิจารณารอบคอบยิ่งนัก”

กู้หว่านเยว่พยักหน้าลง ระหว่างเดินทางซุนอู่ดีต่อพวกเขาไม่เลว นางเองก็ไม่อยากสร้างปัญหาให้ซุนอู่

ทว่านางไม่อยากได้ยินเสียงครวญครางของสองคนนี้อีกแล้ว ซื้องูน้ำตัวหนึ่งจากช่องทางซื้อขาย โยนใส่เท้าซูหัวจวิ้นและหลี่ซือซือ

สาเหตุที่มิได้ซื้องูพิษ ก็เพราะกลัวงูเลื้อยออกไปทำร้ายคนอื่นที่ภายนอก

ทว่าเพียงครู่เดียว หลี่ซือซือและซูหัวจวิ้นก็ร้องตะโกนโหวกเหวกโวยวาย หยิบเสื้อผ้าของตนเร็วรี่ วิ่งออกไปภายนอกแล้ว

“ท่านพี่ ข้าแบกท่านกลับไปต่อเถอะ อย่าให้พวกเขาเห็นว่าขาท่านหายดีแล้วเลย”

กู้หว่านเยว่เอ่ยเตือน

บัดนี้ยังไม่สามารถยืนยันได้ว่าภายในขบวนนักโทษถูกเนรเทศมีคนสอดแนมของฮ่องเต้อยู่หรือไม่ ระวังสักหน่อย ย่อมไม่ผิด

“น้องหญิง ลำบากเจ้าแล้ว”

ซูจิ่งสิงหน้าแดงเรื่อ ฟุบลงบนบ่าของกู้หว่านเยว่

หลังหลี่ซือซือและซูหัวจวิ้นกลับเข้าขบวนก่อนได้ไม่นาน กู้หว่านเยว่ก็พาอวิ๋นมู่ตามไป

“แม่นางกู้ เจ้ากลับมาเสียที”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน