ชายาแพทย์พลิกชะตา นิยาย บท 264

“ท่านแน่ใจหรือว่าไม่อยากหนีไปก่อน?”

“หรือท่านไม่อยากรู้ว่าคนในหมู่บ้านนี้ต้องการทำอะไร?”

ซุนอู่แสดงออกว่าคิดไม่ถึงเลยโดยสิ้นเชิง จิตใจสงสัยสังหารแมวได้

กู้หว่านเยว่ไม่ให้โอกาสเขาพูด “ตอนนี้พวกเราเป็นเหมือนเนื้อรอป้อนเข้าปาก ต่อให้อยากหนีก็หนีไม่ได้แล้ว เรื่องนี้ก็ทำตามนี้ไป หากหมู่บ้านนี้ทำอะไรที่เป็นอันตรายต่อพวกเราจริง พวกเราก็ยังพอจะหยุดไว้ได้ทัน”

หลังจากที่กู้หว่านเยว่พูดจบก็โบกมือและจากไป ซุนอู่ถอนหายใจออกมา ได้แต่หวังว่าพรุ่งนี้จะไม่เกิดอะไรขึ้น

ซูจิ่นเอ๋อร์และซูจิ่งสิงถือถังกลับไปที่เพิงไม้แล้วอุ่นอาหารแห้ง เมื่อเห็นกู้หว่านเยว่เข้ามา ทุกคนก็รีบทักทายนางอย่างเป็นกังวล

“พี่สะใภ้ใหญ่ (หว่านเยว่) เจ้าไม่เป็นอะไรใช่หรือไม่?”

“ข้าไม่เป็นอะไร”

หัวใจของกู้หว่านเยว่อ่อนเหลว หยิบไก่ย่างร้อนๆ และเนื้อย่างหอมกรุ่นออกมาจากอวกาศ

“ข้าถือติดมือมา กินระวังหน่อย อย่าให้คนพบเข้า”

“ว้าว!”

ดวงตาของซูจิ่นเอ๋อร์เป็นประกาย ติดตามพี่สะใภ้ใหญ่มีเนื้อกินจริงๆ ด้วย ระหว่างที่ถูกเนรเทศนี้ พวกนางกินดีอยู่ดีเกินไปแล้วกระมัง?!

หลายคนรีบเอาผ้าน้ำมันที่สะอาดแล้วเช็ดพื้น ทยอยวางอาหารแห้งลงไป กู้หว่านเยว่วางไก่ย่างและเนื้อย่างไว้ตรงกลาง ทุกคนจึงเริ่มทานอาหารทันที

ไก่ย่างและเนื้อย่างทั้งหมดนำมาจากครัวอาหารเลิศรสในมิติ รสชาติอาจทำให้ผู้คนสับสนได้

ขณะที่ซูจิ่นเอ๋อร์และซูจื่อฉิงกำลังทำความสะอาด กู้หว่านเยว่ก็ดึงซูจิ่งสิงออกไป เล่าให้เขาฟังถึงสิ่งที่ตนเองเห็น

“ถ้าข้าทายไม่ผิด พวกเขาจะเคลื่อนไหวหลังเที่ยงคืนนี้ จับพวกเราทั้งหมดเอาไว้

ข้าบอกซุนอู่ให้ไม่ลงมือใดๆ ไว้แล้ว รอดูว่าพวกเขาต้องการจะทำอะไร”

นี่เป็นสิ่งที่กู้หว่านเยว่คิดไม่เข้าใจ พวกเขาที่เป็นกลุ่มนักโทษเนรเทศ ไม่มีเงินติดตัวกันเสียหน่อย