เข้าสู่ระบบผ่าน

ชายาแพทย์พลิกชะตา นิยาย บท 333

ฮูหยินผู้เฒ่าตื่นตระหนกตกใจจนสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว

“เจ้า เจ้าอย่าเข้ามา ออกไปไกล ๆ ข้าเดี๋ยวนี้”

นัยน์ตาของซูหรานหร่านฉายแววผิดหวัง แต่ก็ยังยืนกรานจะเดินเข้าไปหาพวกเขา

“พวกท่านอยากพาตัวข้าไปส่งให้สกุลเฉียนไม่ใช่หรือ ถึงอย่างไรก็ต้องดูแลข้าสิ ข้าติดโรคเรื้อนเช่นนี้จะไปสกุลเฉียนได้อย่างไร พวกท่านต้องรักษาโรคเรื้อนให้ข้า”

ก่อนจะหันไปหาพ่อบ้านเฉียน “พวกท่านจะพาข้าไปหาหมอใช่หรือไม่?”

“ล้อกันเล่นใช่หรือไม่?” พ่อบ้านเฉียนสบถคำหยาบคายออกมาทันที “นายท่านของเราอายุมากก็จริง แต่เขาไม่ใช่คนโง่ เว้นเสียสกุลเฉียนจะบ้าอนุญาตให้เจ้าเข้าไป”

เมื่อเห็นใบหน้าของซูหรานหร่านที่เต็มไปด้วยผืนแดงขนาดใหญ่ ดูน่าเกลียดและน่ารังเกียจที่สุด

พ่อบ้านเฉียนจึงวิ่งหนีอย่างไม่คิดชีวิต

“พ่อบ้านเฉียน เจ้ากล้าผิดสัญญาได้อย่างไร?”

ซูหัวหยางรีบเข้ามาคว้าตัวเขา แต่กลับถูกพ่อบ้านผลักออก

“ก่อนหน้านั้นเจ้าไม่เคยบอกว่าบุตรสาวของเจ้าเป็นโรคเรื้อน ข้ายังไม่คิดบัญชีเรื่องที่เจ้าโกหกข้าเลยนะ”

ซูหัวหยางบ่นอย่างรู้สึกผิด “นางไม่เคยเป็นมาก่อน”

“เมื่อก่อนจะเป็นยังไงข้าไม่สน แต่ตอนนี้นางเป็นโรคนี้แล้ว สกุลเฉียนไม่รับนางเป็นสะใภ้แน่นอน”

โรคเรื้อน ใครจะอยากได้?

ไม่เพียงแค่สกุลเฉียนที่ไม่ต้องการแล้ว เกรงว่าคงจะไม่มีบุรุษผู้ใดต้องการเช่นกัน

“พ่อบ้านเฉียน เจ้าไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น....”

ฮูหยินผู้เฒ่าซูรีบเข้าไปขวางพ่อบ้านเฉียนไว้ ส่วนซูหรานหร่านนั้นอยากหลุดพ้นจากสกุลซู เพียงแค่นี้ยังไม่พอ

นางเดินรุดหน้าต่อ

“ท่านพ่อ ท่านแม่ ท่านยาย สกุลเฉียนไม่ต้องการข้าแล้ว พวกท่านจะไม่สนใจข้าไม่ได้ ข้าเป็นบุตรสาวของพวกท่าน พวกท่านต้องพาข้าไปหาหมอนะเจ้าคะ”

“ใครแม่เจ้าไม่ทราบ!”

ฮูหยินผู้เฒ่าซูทุบอกด้วยความโกรธ “เจ้ามันเด็กเลี้ยงเสียข้าวสุก เงินยี่สิบเหรียญหายวับไปกับตาเพราะเจ้า เลี้ยงเสียข้าวสุกจริง ๆ”

บทที่ 333 1

Verify captcha to read the content.VERIFYCAPTCHA_LABEL

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาแพทย์พลิกชะตา