ชายาแพทย์พลิกชะตา นิยาย บท 373

หลังจากปรากฏตัว กู้หว่านเยว่ก็ไม่รอช้า ขว้างมีดสั้นออกไป ปาดคอลูกสมุนที่ไม่ได้มีความสำคัญทั้งหมด

เกาซิ่นค่อนข้างเจ้าเล่ห์ เมื่อเห็นว่าสถานการณ์ไม่ดี ก็หันหลังวิ่งหนีไปทันที

ซูจิ่งสิงผลักเขากลับไป

“จะ พวกเจ้าเป็นใคร?

ใครก็ได้ ช่วยด้วย มีนักฆ่า!” เมื่อเห็นว่าหนีไม่ได้แล้ว เกาซิ่นจึงเริ่มตะโกน

กู้หว่านเยว่ค่อย ๆ นั่งลง จากนั้นเอาขาไขว่ห้าง “ข้าแนะนำว่าอย่าตะโกนเลย ทหารยามที่อยู่ข้างนอกถูกข้าวางยาหมดแล้ว”

“อะไรนะ?”

สีหน้าของเกาซิ่นเปลี่ยนไป แล้วเปลี่ยนเป็นประจบประแจงขึ้นมา

“ผู้กล้าทั้งสองท่าน มีอะไรก็พูดกันดี ๆ ข้าล่วงเกินท่านตรงไหนกัน โปรดอภัยให้ข้าด้วย ที่จวนข้ามีทรัพย์สมบัติมากมาย หากท่านทั้งสองชอบ ก็เชิญหยิบไปได้ตามสบาย”

สมแล้วที่เป็นขุนนางคนโปรดของฮ่องเต้ ความสามารถในการปรับตัวเข้ากับสถานการณ์นี่รวดเร็วจริง ๆ เพียงพริบตาเดียวก็คิดจะติดสินบนพวกเขาเพื่อเอาชีวิตรอดแล้ว

“เงินของเจ้า ข้าจะเอา แต่เจ้าต้องตอบคำถามข้าสักสองสามคำถามก่อน”

กู้หว่านเยว่ไม่พูดพร่ำทำเพลงกับเขา ถามขึ้นมาทันทีว่าเหตุใดฮ่องเต้สุนัขนั่นถึงลงมือกับหนานหยางอ๋องย่างกะทันหัน

“เอ่อ เรื่องนี้...ข้าน้อยก็ไม่ทราบ”

เกาซิ่นกลอกตาไปมา กู้หว่านเยว่จึงด่าทอด้วยความโมโห

“อย่ามาทำเป็นไม่รู้เรื่อง ถ้าไม่พูด ข้าจะฆ่าเจ้าเดี๋ยวนี้”

ซูจิ่งสิงชักดาบยาวออกมาอย่างให้ความร่วมมือ

“อย่า ๆ ๆ ข้าพูดแล้ว...คือหวายหนานอ๋องเป็นคนฟ้องก่อนว่าหนานหยางอ๋องคิดก่อกบฏ แล้วมีฟู่กุ้ยเฟยเป็นพยาน ฮ่องเต้ถึงได้ส่งกองทัพออกมา”

“ฟู่กุ้ยเฟย?” คงจะไม่ใช่เยียนหรานหรอกนะ?

“เป็นลูกสาวของหนานหยางอ๋อง กุ้ยเฟยยอมกำจัดแม้กระทั่งครอบครัวของตัวเอง ฮ่องเต้จึงเชื่อสนิทใจ”

กู้หว่านเยว่รู้สึกว้าวุ่นใจ โอ้โห คนผู้นี้ช่างตายยากตายเย็นจริง ๆ กระโดดขึ้นไปเป็นถึงกุ้ยเฟยแล้ว