ชายาแพทย์พลิกชะตา นิยาย บท 440

ซูจิ่งสิงไม่เคยเห็นเขาอยู่ในสายตา แต่เขากลับเป็นกังวลว่าอีกฝ่ายจะสร้างความขุ่นเคืองให้ภรรยาของตน

“ไม่เป็นไร เกิ่งกวงจะถึงเมื่อไหร่”

กู้หว่านเยว่กวาดตามองตำราเรียนอย่างนิ่งสงบ ตั้งใจจะเรียนเกี่ยวกับโครงสร้างสักหน่อย

“พรุ่งนี้น่าจะถึงแล้ว”

เกิ่งกวงมาพร้อมกับทหารระดับยอดฝีมือหนึ่งพันคน กู้หว่านเยว่กระตุกมุมปาก และกล่าวอย่างไม่ใส่ใจ

“ดูจากเวลาแล้ว ผู้ว่าการหลิวก็น่าจะถึงแล้วเช่นกัน เช่นนั้นหากผู้ว่าการทังไม่มา ก็ให้เกิ่งกวงไปลากตัวเขามาล่ะกัน”

ในเมื่อนางได้ครอบครองเจดีย์หนิงกู่และเป็นเจ้าเมืองของเจดีย์หนิงกู่แล้ว ใครจะกล้าคัดค้านนางละ? รนหาที่ตายเสียเปล่า ๆ

“ผู้ว่าการทังทำงานได้ดี ไว้ข้าจะคอยดู”

กู้หว่านเยว่เปิดตำราอ่านต่อ เช้าวันรุ่งขึ้น เกิ่งกวงพาทหารระดับยอดฝีมือหนึ่งพันคนเข้ามาในเมืองอวี้ จากนั้นก็ตรงมาตั้งถิ่นฐานใกล้กับจวนโหว อำนาจบารมีของเขาสร้างความหวาดกลัวให้ผู้คนไม่น้อย

“ยอดเยี่ยม เจดีย์หนิงกู่ของเรามีทหารม้าที่แข็งแกร่งและชุดเกราะอันประณีตงดงามเช่นนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?”

ทหารยอดฝีมือหนึ่งพันคนหน้าประตูจวนโหวสร้างความตื่นกลัวให้กับผู้คนไม่น้อย

ในความทรงจำของทุกคน เจดีย์หนิงกู่ยากจนข้นแค้นมาโดยตลอด อย่าว่าแต่ทหารม้าเลย ขอแค่มีทหารขี่ม้าได้ก็นับว่าไม่เลวแล้ว อย่าไปกล่าวถึงชุดเกราะอะไรนั้นเลย

ด้วยเหตุนี้ ฮ่องเต้ชั่วจึงไม่เคยเห็นเจดีย์อยู่ในสายตามา นักโทษต่างพากันมาที่นี่อย่างต่อเนื่องราวกับกระแสน้ำโดยไม่กลัวถูกกล่าวหาว่าก่อการกบฏ

ผู้ว่าการหลิวเร่งฝีเท้าตรงมายังจวนโหว เมื่อเห็นทหารยอดฝีมือมากมายเหล่านี้ก็ถึงกับตกใจไม่น้อย

“ยังดี ยังดีที่ข้ามีไหวพริบ นั่งรถม้าข้ามคืนมา”

ท่านอาจารย์กล่าวอย่างกังวลว่า “ใต้เท้า เราเคยล่วงเกินแม่นางกู้ ท่านคงไม่ได้เรียกเรามาระดมกันประณามหรอกนะ?”

“ไม่หรอก”

หากจะระดมประณาม ส่งคนไปตัดหัวพวกเขาดีกว่า ทำไมจะต้องให้พวกเขามาที่นี่ด้วย?

“ระวังคำพูดด้วย อะไรที่ไม่ควรพูดก็ไม่ต้องพูด”

ผู้ว่าการหลิวครุ่นคิดอย่างค่อยเป็นค่อยไป กระทั่งตัดสินใจว่าจะเจอกับกู้หว่านเยว่ แสดงความสามารถของสุนัขรับใช้ให้เต็มที่

“อาจารย์หญิง ผู้ว่าการหลิวมาแล้ว” หลี่เฉินอันกล่าวเสียงต่ำ