ชายาพลิกปฐพี นิยาย บท 3

เยี่ยนอ๋องเห็นท่าทางของอวิ๋นหลิงก็รู้สึกเสียวสันหลัง

ไม่รู้เพราะเหตุใด แววตาของหญิงชั่วกลายเป็นน่ากลัวกะทันหัน

หรือจะใช้เข็มเงินปลิดชีพเขา?

ระหว่างที่เยี่ยนอ๋องกำลังคิดฟุ้งซ่าน ก็เห็นอวิ๋นหลิงหยิบเข็มเงินเดินมาใกล้เขา

“ฮือๆๆ” เยี่ยนอ๋องใช้แววตาเตือนนาง

ใบหน้าอวิ๋นหลิงมีประกายแสงแวบผ่าน นางยิ้มบอกเขาว่า

“ไม่ต้องกลัว ไม่ตายหรอก”

เมื่อครู่ได้กินมื้อใหญ่ ตอนนี้พลังจิตของนางกลับมาไม่น้อยแล้ว

ในเมื่อพลังจิตไม่ได้หายไปกับความตาย งั้นนางก็เอาเยี่ยนอ๋องมาลองดูว่าฟื้นฟูได้ถึงขึ้นไหนแล้ว

หากอยากกระตุ้นให้พลังจิตแข็งแกร่งถึงจุดสูงสุด ก็ต้องใช้พลังจิตให้หมด จะได้กระตุ้นให้สมองหลั่งสารพัฒนา

เยี่ยนอ๋องเห็นใบหน้านางเผยรอยยิ้มอันสดใสแล้ว กลับรู้สึกใจหายใจคว่ำกว่าเดิม

สตรีผู้นี้แปลกชอบกล ร่างกายมีแผลเต็มตัว แต่ยังยิ้มได้ ไม่เจ็บหรือ?

สิ่งที่เขาไม่รู้คือ อวิ๋นหลิงผ่านการทรมานสารพัดวิธีมาแล้ว อดทนกับความเจ็บปวดได้ดี ดังนั้นความเจ็บปวดตามแผลไม่สะทกสะท้านใดๆ

อวิ๋นหลิงยกขาของเยี่ยนอ๋องไว้บนเก้าอี้ สองเขาของเขาเงางาม แต่ทิ้งรอยสีดำจางๆไว้ไม่น้อย คงจะเป็นขนที่ตัดเพื่อให้สะดวกต่อการฝังเข็มกระมัง

นางหยิบชายเสื้อของเยี่ยนอ๋องเช็ดหยาดน้ำ และฝังเข็มบนขาเขาหลายจุดอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็บีบหัวเข่าด้านซ้ายและด้านขวาแรง ๆ

ขาด้านซ้ายของเยี่ยนอ๋องกระตุกโดยไร้ความรู้สึก เขาเบิกตากว้างด้วยความตะลึง

สองขาของเขาไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองมานานแล้ว

เขายังไม่ทันหายตะลึงก็ได้ยินเสียงอวิ๋นหลิงดังขึ้นอีกครั้ง น้ำเสียงจริงจังขึงขัง

“ข้าจะฝังเข็มหลักครั้งแรกกับเจ้าแล้วนะ แต่จะปวดมาก เจ้าทนเอาหน่อย ต่อไปเวลาฝนตกก็จะไม่ทรมานมากแล้ว”

สำหรับคนธรรมดา การสัมผัสกับพลังจิตครั้งแรกจะเจ็บมาก เท่ากับโดยพลังจิตโจมตีเลย

อวิ๋นหลิงสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนจะกลั้นลมหายใจแล้วรวบรวมพลังจิตทั้งหมด ในมือค่อยมีเข็มยาวปรากฏขึ้น

เข็มยาวประกายแสงวิบวับ ราวกับเป็นวัตถุชิ้นหนึ่ง

แขนเสื้อเปื้อนเลือดบังการมองเห็นของเยี่ยนอ๋อง เขาไม่เห็นท่าทางของการรักษาของอวิ๋นหลิง รู้เพียงว่าขาด้านซ้ายมีความเจ็บปวดจู่โจม

ประหนึ่งมีของแหลมทิ่มเข้าภายในร่างกาย เหมือนเข็ม แต่ให้ความรู้สึกเจ็บเหมือนโดนเผา

จากนั้นความเจ็บปวดที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อนพลันแล่นพล่าน แผ่ซ่านไปทั่วขาข้างซ้าย

“อ๊าก”

เยี่ยนอ๋องคำรามด้วยความเจ็บปวด ใบหน้าซีดเซียว แม้จะมีซาลาเปาในปาก ทว่าเสียงก็ยังคงดังกังวาน

เขาขบฟัน เส้นเอ็นหน้าผากปูดโปน เบิกตาโพลงแล้วจ้องอวิ๋นหลิง ราวกับจะพูดบางอย่าง ทว่าต้องหมดสติไปเพราะความเจ็บปวดอย่างรุนแรง

“เหนื่อยเหลือเกิน”

สีหน้าของอวิ๋นหลิงก็ไม่ได้ดีไปกว่ากันเลย นางรู้สึกเวียนหัว ทรุดตัวนั่งบนเก้าอี้อย่างอ่อนยวบ และหายใจหอบเหนื่อยไม่หยุด

ถ้าคิดจะใช้พลังจิต ยังต้องฝึกซ้อมร่างกายนี้ให้ดีก่อน

ขาทั้งสองครั้งต้องเข็มข้างละสองครั้งถึงจะกำจัดพิษเย็นของเยี่ยนอ๋องได้หมดจด ทว่าตอนนี้เพิ่มฝังไปเพียงครั้งเดียว นางต้องเก็บแรงไว้บ้าง

อวิ๋นหลิงมองด้านนอกหน้าต่าง กลัวเสียงของเยี่ยนอ๋องจะทำให้คนใช้มา จึงไม่คิดอยู่นาน

ก่อนออกไปนางยังถือวิสาสะหยิบยาทำแผลชั้นดีบนตู้มาหนึ่งขวดด้วย

อวิ๋นหลิงกำลังเตรียมดึงเข็มเงินออกจากขาของเยี่ยนอ๋อง ก็ได้ยินมีเสียงฝีเท้ายุ่งเหยิงด้านนอก หัวใจพลันหล่นวูบ

หากหวงกุ้ยเฟยรู้ต้องสังหารนางแน่

มีรัศมีพิฆาตแวบผ่านใบหน้าเซียวปี้เฉิง เขาใกล้จะบันดาลโทสะแล้ว

ลู่ฉีร้องไห้บ่นกระปอดกระแปดไม่หยุด อวิ๋นหลิงไม่มีโอกาสอธิบายเลย

ไม่ง่ายเลยกว่าเขาจะพูดจบ อวิ๋นหลิงจึงเลิกคิ้วกล่าวว่า “เมื่อครู่ข้ากำลัง...”

นางไม่เปล่งเสียงพูดยังพอว่า แต่เมื่อส่งเสียง เซียวปี้เฉิงก็จับตำแหน่งที่นางอยู่ได้ ร่างกายอันทรงพลังจึงเข้าจู่โจม พยายามที่จะจับตัวนางไว้

“เจ้ามันสตรีไม่รู้ที่ต่ำที่สูง กล้าลงมือกับอวี้จือหรือ?”

เพลิงโทสะอัดแน่นกลางใจเซียวปี้เฉิง ถ้ารู้แบบนี้แต่แรก เขาก็ควรจับตัวสตรีผู้นี้ส่งไปให้หวงกุ้ยเฟยลงทัณฑ์จะดีกว่า

อวิ๋นหลิงตกใจ รีบลุกขึ้นหลบหลีก แต่ร่างกายอันอ่อนเปรี้ยงเพลียแรงกลับไร้ความสามารถดังวันวาน ทางกลับกันเขาอ่อนจนลื่นถลาเข้าไป

เซียวปี้เฉิงโดนชนโดยไม่ทันตั้งตัว ล้มคะมำไปกองกับพื้น โดยมีอวิ๋นหลิงทับบนร่าง

คางของเขากระแทกหน้าผากอวิ๋นหลิงจนรู้สึกเจ็บ ท้ายทอยกระแทกพื้น เกิดเสียงดังขึ้น

หน้าผากของอวิ๋นหลิงมีแผลอยู่แล้ว เมื่อเจอแรงกระแทกนี้ก็เกิดดวงดาวหมุนติ้ว ก่อนจะหมดสติไปในท้ายที่สุด

ก่อนหมดสตินางถึงกับต้องตกตะลึง

เซียวปี้เฉิงตาบอดไม่ใช่รึ? เหตุใดถึงเคลื่อนไหวเร็วปานนี้?

“ท่านอ๋อง ท่านอ๋องไม่เป็นอันใดใช่ไหมพ่ะย่ะค่ะ”

ลู่ฉีเห็นแล้วอึ้งตาค้าง จากนั้นพอได้สติก็รีบไปพยุงเจ้านายให้ลุกขึ้น

เซียวปี้เฉิงส่งเสียงคร่ำครวญด้วยความเจ็บปวด ใบหน้าเขียวแดงสลับกัน พูดเสียงขุ่นเคืองว่า “ลู่ฉี ลากตัวสตรีผู้นี้ไปยังเรือนหลันชิง เฝ้าให้ดี อย่าให้นางหนีไปได้ละ”

ถ้าไม่คำนึงถึงความปลอดภัยของเยี่ยนอ๋องเป็นอันดับแรก เขาก็จะบีบคอฉู่อวิ๋นหลิงให้ตายไปเลย