ฉันน่ะ...เศรษฐีนีตัวแม่จ้า นิยาย บท 36

เผยจิ้นโม่มองไปที่เย่ชิงหลีด้วยท่าทีที่แน่วแน่

ไม่ว่าอย่างไรเขาก็ไม่สามารถติดต่อกับผู้หญิงคนนั้นเมื่อสามปีก่อนได้ ถ้าบอกว่าผู้หญิงคนนี้ไม่สนใจเขาเลยแม้แต่นิดเดียว

เขา ไม่เชื่อหรอก...!

ในเมื่อคนตอนนี้ ใครจะให้ผู้อาวุโสตัดสินใจเรื่องการแต่งงานได้!?ใช่แล้ว หากคุณไม่ชอบเลยจริงๆ ใครจะให้ผู้อาวุโสตัดสินใจเรื่องนี้ได้!?

ประโยคนี้ดูเหมือนจะตั้งคำถามกับเย่ชิงหลี!

แต่ก็เหมือนเป็นประโยคที่กำลังถามตัวเอง

เผยจิ้นโม่เดินออกไปแล้ว

เย่ชิงหลียืนอยู่ตรงหน้าต่าง มองดูไฟท้ายที่หายไปด้านนอก

‘ครืดครืดครืด' โทรศัพท์สั่น เย่ชิงหลีชำเลืองมองที่หมายเลข

ฉางซินเอ๋อร์โทรมา

เธฮหยิบมันขึ้นมา และกดปุ่มบันทึกเสียง แต่ผู้หญิงที่อยู่อีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ดูเหมือนจะมีกล้องวงจรปิดติดตั้งอยู่ข้างๆ เธอ

กล่าวว่า "ปิดการบันทึกเสียงเถอะ เธอไม่ต้องรีบฆ่าฉันขนาดนั้นหรอก!"

"แล้วถ้าฉันรีบล่ะ?" เย่ชิงหลีพูดอย่างดุดัน

ใช่ เธออยากฆ่าฉางซินเอ๋อร์ให้ตายเดี๋ยวนี้จริงๆ

แม้ว่าก่อนหน้านี้ใจเธอจะไม่พอใจ แต่เธอไม่เคยรู้สึกเกลียดตั้งแต่ไหนแต่ไร เพราะแน่นอนว่าฉางซินเอ๋อร์เป็นคนปล่อยข่าว

คุณปู่เผยถูกเธอฆ่าทางอ้อม!

"เย่ชิงหลี น่าสนุกไหมที่เราจะสู้กันแบบนี้ต่อไป"

"เธอคิดว่าฉันทะเลาะกับเธอเหรอ? เธอมีสิทธิ์อะไรมาทะเลาะกับฉัน?" สำคัญตัวเองจริงๆ

เสียงหายใจฉางซินเอ๋อร์ทางมือถือหนักขึ้น

เธอยังไม่ทันได้พูดอะไร เย่ชิงหลีก็พูดต่อไปว่า "เมื่อก่อนเธอไม่มีสิทธิ์ ตอนนี้ก็ยิ่งไม่มีสิทธิ์!"

"ใช่ เธอคือคุณหนูตระกูลเย่ที่อยู่สูงๆ เธอคือเจ้าหญิงของสาธารณชน ฉันจะเทียบกับเธอได้อย่างไร เธอก็คิดแบบนี้มาตลอดใช่ไหม?"

"..."