ฉันน่ะ...เศรษฐีนีตัวแม่จ้า นิยาย บท 86

แต่ทว่า

วินาทีต่อมา ผู้ชายก็ล้วงอะไรบางอย่างออกมาจากอ้อมแขน ไม่รอให้เย่ชิงหลีมีปฏิกิริยาตอบสนองกลับมา เอาใบหย่าที่เธอซื้อมาจากสถานีรถไฟตบเข้าไปที่หน้าของเธออย่างจัง

ตามมาด้วยความโกรธที่อดกลั้นเอาไว้ของเผยจิ้นโม่“เขาเป็นคนสำคัญภายในใจของเธอขนาดนี้เชียวเหรอ? สำคัญถึงขนาดที่ทำให้เธอทำเรื่องแบบนี้ออกมาได้อย่างไม่แยแสสนใจอะไรทั้งนั้นเลยเหรอ?”

เย่ชิงหลี“...”อะไรนะ?

ถูกตบหน้าไปจนรู้สึกเจ็บปวด

ความโกรธพรวดพราดขึ้นมาทันทีแต่ว่าพอเห็นของที่เผยจิ้นโม่ตบมาแล้วนั้น ความโกรธก็แปรเปลี่ยนกลายเป็นความรู้สึกผิดทันที

นี่เขา?

“ซื้อมาจากสถานีรถไฟ หรือว่าซื้อมาจากทางเข้ารถไฟใต้ดิน?”น้ำเสียงของเขาอันตรายมากขึ้นเรื่อย ๆ

เหมือนกับแทบอยากจะเข้าไปฉีกกระชากเธออย่างอดไม่อยู่แล้ว

เย่ชิงหลีสมองเต้นกระตุก

เห็นได้ชัดว่าเธอคิดไม่ถึงว่าเผยจิ้นโม่จะโผล่ขึ้นมาแบบนี้ ตอนที่ทำเรื่องนี้อยู่นั้น เธอคิดไม่ถึงเรื่องพวกนี้มาก่อนเลย

แต่ว่าสถานการณ์ในตอนนี้…

เธอเริ่มรู้สึกอยากจะเป็นลมตายไปให้รู้แล้วรู้รอดไปซะ

ถึงยังไงก็อยู่ข้างกายของเผยจิ้นโม่คนนี้มาหลายปีขนาดนั้น เข้าใจดีว่าผู้ชายคนนี้เป็นคนอารมณ์แบบไหน ตอนนี้เธอแค่อยากจะโทรศัพท์ไปหาลี่เลี่ย ให้เขารีบเตรียมการรับมือเอาไว้ให้พร้อม

“เอ่อ ฉัน...”

“เย่ชิงหลี เธอรอฟังข่าวล้มละลายของเขาได้เลย” เขาพูดทิ้งท้ายเอาไว้ ก่อนจะลุกขึ้นยืน เดินออกไปข้างนอกด้วยความเย็นยะเยือกที่เอ่อล้นไปทั่วทั้งตัว

ล้ม ล้มละลายงั้นเหรอ?

เขาจะทำอะไรกับตงฟาง กรุ๊ป?

พอคิดถึงความเสียหายเมื่อครั้งที่แล้ว ไม่ว่าเย่ชิงหลีจะโกรธเกลียดเคียดแค้นเผยจิ้นโม่มากขนาดไหน ตอนนี้ก็ไม่สนอะไรมากมายแล้ว

“เผยจิ้นโม่นายมันบ้าไปแล้ว นายหยุดเดี๋ยวนี้นะ”เธอรีบไล่ตามไปทันที

จะปล่อยให้เขาไปลงมือทำอะไรกับตงฟาง กรุ๊ปไม่ได้อีกเป็นอันขาด ขืนปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไป...ลี่เลี่ยก็จะไล่ตามมาจัดการปัญหาระหว่างพวกเขาแน่ๆ

เขาหยุดฝีเท้าลงก่อนจะหันหน้ากลับมา น้ำเสียง...เยือกเย็นมากกว่าเดิม“ทำไม? หรือว่าเธอจะขอร้องอ้อนวอนฉันแทนเขาอย่างนั้นเหรอ?”

แต่ละคำแต่ละประโยค อันตรายอย่างถึงที่สุด

ราวกับว่าถ้าเย่ชิงหลีกล้ามาขอร้องอ้อนวอนเขาแทนลี่เลี่ยล่ะก็ เขา...จะต้องทำให้ลี่เลี่ยพังพินาศย่อยยับไปอย่างสิ้นเชิงแน่นอน

เย่ชิงหลีถูกเขาทำให้หัวสมองยุ่งเหยิงวุ่นวายไปหมด

สถานการณ์ระหว่างพวกเขาในตอนนี้ ใครเป็นคนทรยศใครกันแน่? เห็นๆอยู่ว่าเป็นเขาชัดๆ

ตอนนี้มาทำซะเหมือนกับว่าเธอเป็นคนทรยศนอกใจชีวิตแต่งงานของพวกเขาเสียอย่างนั้น

“แค่ใบหย่าปลอม นายถึงกับต้องทำขนาดนี้เลยเหรอ?”เย่ชิงหลีไม่รู้จะพูดอธิบายเรื่องนี้ยังไง

ในความเป็นจริง เธอก็ไม่มีความจำเป็นที่ต้องอธิบายเหมือนกัน

แต่เป็นเพราะว่าเรื่องนี้ เขาถึงได้ลงมือกับตงฟาง กรุ๊ป นี่เป็นสิ่งที่เย่ชิงหลีรับไม่ได้มากที่สุด

เขาหันตัวมาทันที จ้องมองเธอด้วยตาแดงก่ำ ความอันตรายในแววตานั้น...ไม่ต้องบอกก็รู้ๆกันอยู่ “หรือไม่ถึงกับต้องทำขนาดนั้นหรือไง?”

แน่นอนว่าไม่ถึงกับต้องทำขนาดนั้นอยู่แล้ว

ทำไมทำซะเหมือนว่าเขาให้ความสนใจกับเรื่องนี้มากเลยล่ะ?

“เอ่อ นายใจเย็นหน่อย อันที่จริงระหว่างฉันกับเขา...”

“ตอนนี้ฉันต้องการให้เธอตอบมาแค่คำถามเดียวเท่านั้น”

“อะไร?”

“เธอกับเขา จะหย่าหรือว่าไม่หย่ากันแน่”อันที่จริงคำตอบมันชัดเจนอยู่แล้ว ถ้าเธอเต็มใจที่จะหย่ากับลี่เลี่ยจริงๆ

ทำไมถึงกับต้องก่อเรื่องแบบนี้ขึ้นมาด้วย

ใบหย่าที่ซื้อมาจากสถานีรถไฟ

เหอะ เย่ชิงหลีคนนี้นี่ช่างกล้าจริงๆ

พอเห็นความอันตรายจากในแววตาของเขา เย่ชิงหลีก็รู้ดีว่า...ล้อเล่นกันแรงไปหน่อย ถ้าเกิดวันนี้ไม่อธิบายให้ชัดเจนล่ะก็

จากนิสัยที่บ้าคลั่งของผู้ชายคนนี้ ไม่แน่ว่าอาจจะไประบายแค้นกับตงฟาง กรุ๊ปอย่างบ้าคลั่งก็เป็นได้

เธอไม่แยแสสนใจสิ่งของของเขา

แต่จะให้มันเสียหายไปเพราะว่าเขาไม่ได้

พอเห็นความอันตรายในแววตาของเขา เย่ชิงหลีก็กลืนน้ำลายอย่างอดไม่ได้ “ฉันกับเขาแทบไม่ได้มีความสัมพันธ์อะไรกันเลย นายจะให้ฉันหย่าอะไรไม่ทราบ”